Al Capone, ook wel “Scarface” genoemd, was de zoon van Italiaanse immigranten en was een van de negen kinderen. Hij werd in 1899 geboren in Brooklyn, New York, en stierf in 1947 in Palm Island, Florida. Hij was een van de beroemdste Amerikaanse gangsters in de geschiedenis, zo niet de beroemdste, en hij domineerde de georganiseerde misdaad in Chicago tussen 1925-1931. Hieronder staan 27 criminele feiten over de beroemde gangster.
Cultivating His Image
Capone wist hoe belangrijk het was om een positief imago in de media te houden, en hij huurde een perschef in om hem te helpen zijn imago te controleren. Op 24 maart 1930 stond hij zelfs op de cover van Time Magazine.
Politie in zijn zak
Tijdens het proces tegen Al Capone in 1931 beweerde de politiechef van Chicago dat Capone minstens 60% van het politiekorps op zijn loonlijst had staan, en dat veel agenten ofwel rechtstreeks betrokken waren bij de smokkel ofwel andere misdaden in de doofpot staken.
Kidnapped Performance
Op een jaar voor zijn verjaardag kreeg Al Capone zin om de beroemde jazzmuzikant Fats Waller te zien. Dus wat deed hij? Hem ontvoeren natuurlijk. Waller was aanvankelijk bang, maar ontspande zich toen hij zich realiseerde dat de maffiabaas een fan was; hij verliet het feest dagen later, stomdronken en met duizenden dollars fooi.
Odd Job Al
Nadat hij van school was gegaan, had Capone een aantal rare baantjes om zijn gezin te onderhouden, waaronder een baan in een munitiefabriek, een baan op een bowlingbaan en een baan bij een boekbinder. Op 18-jarige leeftijd ontmoette hij gangster Johhny Torrio, die hem inhuurde als uitsmijter in de bar van zijn vriend. Daar begon zijn echte opleiding tot crimineel.
Scarface
Dus hoe noemen we hem “Scarface?” In 1917 raakte Capone in de Harvard Inn verwikkeld in een gevecht met de broer van een vrouwelijke patron die hij had beledigd. De man sneed hem in zijn linkerwang met een mes of een scheermes, waardoor hij de bijnaam Scarface kreeg.
Milk Man
Toen de drooglegging ten einde liep, was Capone op zoek naar een legitieme zaak om zijn levensstijl te ondersteunen. Moe van het gevaar dat de georganiseerde misdaad met zich meebracht, stapte hij in de melkhandel (sommigen zeggen dat dit ook werd aangespoord door de ziekte van een familielid nadat ze ziek waren geworden van het drinken van verlopen melk). In die tijd waren er weinig regels voor de productie van melk en Capone lobbyde bij de gemeenteraad van Chicago voor een wet om de uiterste houdbaarheidsdatum op melkflessen te zetten, zodat kinderen niet ziek zouden worden.
Robin Hood
Capone werd ook bewonderd om zijn liefdadigheidsactiviteiten, waardoor sommigen hem als een moderne Robin Hood gingen beschouwen. In de jaren 1930, financierde hij een gaarkeuken met geld dat hij genereerde met smokkelen. De keuken serveerde maaltijden aan meer dan 120.000 mensen, en was voor sommige werkloze Amerikanen de enige maaltijd tijdens de grote depressie.
Making Millions
Geschat wordt dat in 1929 de verschillende onderdelen van Capone’s bedrijven ongeveer $105.000 opbrachten. Het grootste deel kwam van smokkelen, gevolgd door gokken, prostitutie, afpersing, en andere activiteiten. Gecorrigeerd voor inflatie komt dat neer op $1.521.990,35 in dollars van nu.
Rijdend in zijn Cadillac
Zijn meest geliefde auto was een 1928 V-8 Town Sedan. De auto was aangepast aan zijn wensen, en was beschermd door 3.000 pond stalen pantser en uitgerust met kogelvrije ramen.
Bloody Valentine
Op 14 februari 1929 werden zeven mannen die banden hadden met de bende van George “Bugs” Moran doodgeschoten. De misdaad werd bekend als het bloedbad van Valentijnsdag, en algemeen werd aangenomen dat hij was georganiseerd door Al Capone. Maar omdat Capone ten tijde van de moorden in Florida was, kon hij nooit officieel in verband worden gebracht met de zaak en werd hij nooit aangeklaagd.
A Whole Lot of Nothing
In 1986, toen TV-producenten hoorden over een ommuurde, ondergrondse kamer in Capone’s oude thuisbasis, stelden ze voor om de sloop van de muur live uit te zenden voor het geval er menselijke resten of geld zou worden gevonden. Toen de muur naar beneden kwam, vonden de opgravers uiteindelijk niets. Alles wat er lag was een hoopje vuil en wat lege flessen, en het hele gebeuren was uiteindelijk één grote teleurstelling. Hoewel de uitzending over het algemeen door de media werd afgekeurd, haalde hij fenomenale kijkcijfers en overtrof hij de populaire sitcoms The Cosby Show en Family Ties.
Heavy on the Whiskey
Het zal niemand verbazen dat Capone zelf vaak van een drankje genoot. Capone’s favoriete drankje was een Templeton Rye whisky. Ter ere van de OG, creëerde Brooklyn barman John Bush een drankje bekend als de “Al Capone.” Het drankje mengt Campari, whisky en vermouth, maar de whisky is zwaarder.
Whack a Teacher
Toen Capone op school zat, gebruikten de leraren vaak fysiek geweld als middel tot discipline. Capone had altijd al moeite met gezag, en op 14-jarige leeftijd verloor hij zijn zelfbeheersing en begon een vuistgevecht met een leraar. De leraar sloeg hem terug, en hij werd van school gestuurd. Hij ging nooit meer terug.
Crime Czar
Nadat Capone’s baas Torrio zich terugtrok in Italië, werd Capone de tsaar van Chicago. Hij breidde het imperium snel uit (meestal met geweld) en leidde gok-, prostitutie- en smokkelarijen.
The Untouchables
Elliot Ness was een verbodsagent en hij en een klein team van mannen vielen illegale brouwerijen en andere plaatsen rond Chicago binnen die in verband stonden met Capone’s smokkelarij. Vanwege hun vermeende weigering om steekpenningen aan te nemen, werden ze de “Untouchables” genoemd. Het werk van Ness zou uiteindelijk helpen om Capone te pakken, hoewel de regering zich in plaats daarvan richtte op het vervolgen van Capone voor belastingontduiking, en het waren die aanklachten die hem naar de gevangenis stuurden. Betaal je belastingen, mensen!
A Sentimental Ditty
Capone’s favoriete liedje was naar verluidt een Britse oorlogsballade uit 1916 over een vrouw die wacht op de terugkeer van haar liefje uit de oorlog. Volgens pianist Jack Woodward was het het lied dat Capone voor het eerst vroeg om te horen toen hij “nog maar een niemand” was, en het was het lied dat hij jaren later vroeg toen hij Chicago’s beroemdste gangster was. In Woodward’s memoires, zegt hij: “Ik kon improviseren… liedjes op 9.000 verschillende manieren. Georkestreerd, kruislings, Cis mineur. Maar meestal hield hij van hetzelfde, steeds weer opnieuw: ‘Roses of Picardy’.”
Irony
Capone’s broer James was zeven jaar ouder dan hij, en werd uiteindelijk een droogleggingagent. Na zijn verhuizing naar Homer, Nebraska, veranderde James Capone zijn naam in Richard Hart en werd hij een federale handhavingsagent tijdens de drooglegging.
Caponeville
Capone’s invloed op Chicago in de jaren ’20 en ’30 was zo groot dat de buitenwijk Forest View, waar hij was gevestigd, bekend werd als “Caponeville.”
Uitbundig leven
Voor zijn gevangenschap in Alcatraz slaagde Capone erin een manier te vinden om uitbundig te leven terwijl hij opgesloten zat. Hij had vloerbedekking en meubilair in zijn cel, en had zelfs een radio. Meer nog, zijn vrienden en familie woonden in een nabijgelegen hotel.
Resident of the Rock
In 1934 werd Capone naar Alcatraz gestuurd. In de beroemde gevangenis kreeg de maffiabaas geen speciale behandeling. Hij verbleef 4,5 jaar op het eiland, en gedurende die tijd werd hij gedwongen dezelfde regels te volgen als de andere gevangenen, en kreeg hij geen speciale rechten.
The Mind of a Child
Capone werd uiteindelijk gediagnosticeerd met neurosyfilis en gonorroe, die hij opliep tijdens zijn werk als uitsmijter in een bordeel. De neurosyfilis veroorzaakte een snelle achteruitgang van zijn geestelijke vermogens en tegen de tijd dat hij stierf, concludeerden zijn artsen dat hij de geestelijke vermogens van een 12-jarige had.
Riches to Rags
Hoewel Capone op het hoogtepunt van zijn heerschappij 40 miljoen dollar verdiende, was hij tegen de tijd dat hij stierf, blut. Toen Capone uit de gevangenis kwam, kreeg hij 600 dollar per week, wat nauwelijks genoeg was om zijn gezin, huis en personeel te onderhouden.
Niet erg muzikaal
Toen hij in de gevangenis zat, kocht Capone een banjo om lid te kunnen worden van het gevangenisorkest. Helaas voor de gangster was hij niet erg muzikaal en werd hij gedwongen in zijn eentje te spelen, weg van het hoofdorkest.
Betting on the Holes
Een manier waarop Capone tot rust kwam was door te golfen op zijn favoriete baan, Burnham Woods. Een paar keer per week ontmoette hij vrienden voor een rondje golf, waar ze alcohol dronken en op elke hole gokten.
Stak met schaar
Toen hij opgesloten zat in Alcatraz, werd Capone aangevallen en verwond door een andere gevangene. De aanvaller, James Lucas, had op een of andere manier een schaar weten te bemachtigen, en toen beide mannen in de douchecel waren, gebruikte hij die om Capone neer te steken. Gelukkig voor Capone waren de wonden oppervlakkig, en toen hem werd gevraagd waarom hij het had gedaan, beweerde Lucas dat Capone had geprobeerd hem te vermoorden.
Don’t Call Him That
Wanneer hij werd gefotografeerd, probeerde Capone de littekens op zijn gezicht af te schermen, en hoewel hij nooit in het leger heeft gediend, probeerde hij de wonden te claimen als littekens van een gevecht. Capone had een intense hekel aan de bijnaam Scarface, en criminele medewerkers noemden hem in plaats daarvan “Big Fellow”. Vrienden die hem goed kenden noemden hem “Snorky”, een slangterm voor “spiffy”.
Die keer dat hij zichzelf neerschoot
Verbazingwekkend genoeg werd Al Capone tijdens zijn leven slechts één keer neergeschoten, en dat was door zijn eigen hand. In september 1928, na het verlaten van een golfbaan, stapte Capone in de auto toen zijn pistool per ongeluk afging in zijn rechterzak. Het schot joeg een kogel door zijn been en lies. Hij werd in het ziekenhuis opgenomen onder de valse naam “Geary” en huurde de vijf kamers rond zijn eigen kamer voor zijn lijfwachten om te voorkomen dat hij tijdens zijn herstel het doelwit zou worden van rivaliserende bendes.