Spike Lee’s “BlacKkKlansman” verbeeldt de belevenissen van Colorado politieagent Ron Stallworth (John David Washington), die zich aan de telefoon voordoet als een blanke om te infiltreren in de Ku Klux Klan, maar het is niet alleen op hem gericht. Om undercover te gaan bij Klan-bijeenkomsten, stuurt Stallworth collega-agent Philip Zimmerman (Adam Driver) in zijn plaats, waardoor het blanke personage wordt gedwongen om zijn eigen worstelingen met een Joodse identiteit die hij jarenlang heeft onderdrukt te confronteren wanneer hij het antisemitisme van de groep van dichtbij ervaart.
Op het filmfestival van Cannes dacht Driver nog na over het dilemma van Zimmerman. “Het is niet iets waarbij hij elke dag zijn kaart opsteekt en het niet persoonlijk opvat,” zei hij op een terras met uitzicht op de Franse Rivièra. “Hij wordt geraakt door wat hij doet, hoezeer hij ook probeert te zeggen dat hij dat niet doet. Hij wordt voor het eerst in zijn leven geconfronteerd met de vraag of zijn persoonlijke geschiedenis belangrijk is.” Maar in tegenstelling tot Stallworth kan Zimmerman zich achter zijn blankheid verschuilen. “Ben je gebonden aan je genetica?” vroeg Driver zich af. “Voor sommige mensen doet het ertoe en voor anderen niet. Ik denk dat dat iets heel menselijks is. Ik ben er niet aan blootgesteld, dus ik denk er niet echt over na.”
Populair op IndieWire
Op hetzelfde moment erkende de acteur de mate waarin hij is beïnvloed door privilege. “Het lijdt geen twijfel dat je als blanke hetero man meer kansen hebt dan ieder ander,” zei hij, terugkijkend op een carrière die onder meer zijn rol als de belangrijkste schurk in twee Star Wars-films omvatte. “Het is een feit.”
In goede en slechte tijden, Driver’s rol als Kylo Ren in “The Force Awakens” en “The Last Jedi” genereerde wat tegenreactie toen “Girls” schepper Lena Dunham erop wees dat geen van de vrouwelijke sterren in de show soortgelijke grote rollen kreeg aangeboden. “Het is belangrijk,” zei Driver. “Ik kan je geen gegevens geven, zoals ik denk over het 50 procent of 75 procent of 100 procent, maar het is in mijn gedachten.”
Over het algemeen zei de acteur dat hij zich oriënteert op projecten op basis van de filmmakers die eraan verbonden zijn. De afgelopen jaren speelde hij in alles van Jim Jarmusch’s “Paterson” tot Martin Scorsese’s “Silence” – en nu, de double-header van Spike Lee en Terry Gilliam in twee Cannes-films. “Ik ben opgegroeid met het kijken naar hun films,” zei hij over alle vier de regisseurs. “Ik hou gewoon van hun films. Ik wil werken met filmmakers die ik altijd heb bewonderd. Ik zou dat veel willen doen en de kans niet krijgen, dus ik heb geluk gehad dat timing of wat dan ook heeft gewerkt.”
Driver zit op een uniek kruispunt in zijn carrière, een jaar na de seriefinale van “Girls,” die hem een consistente rol bezorgde terwijl zijn filmcarrière op gang kwam. “Je raakt gewend aan de zomers in New York voor zes jaar filmen in de stad en plotseling gebeurt dat niet meer, al die mensen – de crew die je gewend bent te zien, de andere acteurs,” zei hij. “Het is een verschuiving, maar daar kun je niets aan doen.”
Driver is van de ene doorlopende verhaallijn naar de andere gegaan. Terwijl het derde deel in de huidige “Star Wars” -trilogie zich opmaakt voor opnames dit jaar, moet de gereserveerde acteur genoegen nemen met praten over een franchise die niet altijd het meest prominente project in zijn gedachten is. “Het is altijd vreemd om te praten over films die je anderhalf jaar geleden hebt opgenomen,” zei hij, een algemene minachting uitsprekend voor de promotiemachine. “Het is mijn favoriete ding,” voegde hij eraan toe. “Het is zo van, we hebben net je film gezien, vertel ons nu over je film. We hebben het in de film gezegd. Ik weet niet wat we nog meer moeten zeggen.”
“The Last Jedi”
Hij liet zich niet afschrikken door de bagage die komt kijken bij het zijn van het gezicht van een nu iconische schurk. “Ik denk niet echt na over personages als sympathiek of onsympathiek,” zei hij, in plaats daarvan formulerend het in termen van de vragen die hij zichzelf stelt. “Is het logisch? Zijn het driedimensionale mensen? Hoort het bij het verhaal als geheel? Als dat zo is, dan is dat het personage. Ik geloof niet dat alle personages sympathiek moeten zijn. “
Hij benadrukte dat de twee “Star Wars”-films tot nu toe ook zijn voorliefde voor het werken met specifieke filmmakers hebben weerspiegeld – in die gevallen J.J. Abrams en Rian Johnson. “‘Star Wars’ voelt als kleine indiefilms, omdat ik het geluk had dat het J.J. en Rian waren, die weten hoe ze dingen in kleine stukjes en kleine momenten moeten opbreken om ze echt specifiek te laten voelen,” zei hij. “Het budget maakt me niet uit als het echt geweldige filmmakers zijn.”
Wat Gilliam’s “The Man Who Killed Don Quixote” betreft, zei Driver dat hij “Man of La Mancha” had bekeken, de documentaire over Gilliam’s eerdere, mislukte pogingen om de film te maken. Maar het had geen invloed op zijn ervaring met de productie, die nu na al die jaren is voltooid.
“Ik dacht niet: ‘Oh, dit had eerder een probleem, dus het zal een probleem blijven hebben,'” zei hij. “Je hoopt dat het gemaakt wordt, zoals elke film. Veel films die je maakt mislukken om verschillende redenen, niet omdat ze vervloekt zijn. Weet je, Scorsese probeerde ‘Silence’ al zo’n 20 jaar te maken, en door timing en juridische redenen kon hij hem niet maken.” De logistieke uitdagingen van duurdere films stoorden hem niet. “Dat is wat ik zo leuk vind aan cinema,” zei hij. “Het is ‘Jaws’ en ‘The French Connection’. Als het goed is, als de regisseur goed is, als het script zinvol is, als het iets interessants zegt, dan wil je erbij betrokken zijn, ongeacht het budget.”
Hij moest “Solo: A Star Wars Story” nog zien, dat de avond voorafgaand aan zijn promotietaken in Cannes vertoonde, en gaf toe dat hij de nieuwscyclus rond het ballooning Star Wars Expanded Universe niet volgde. “Ik volg de details niet, maar ik hoop dat ze het allemaal goed doen,” zei hij. “Wat betreft de mensen die het zien, dat ligt buiten mijn controle. Het verandert niets aan het werk dat je eraan doet omdat het een kaskraker is of zo. Het budget doet er niet toe, het maakt het alleen maar aangenamer als je aan het filmen bent. Je hoopt dat mensen de kleintjes ook zien.”
“BlackKklansman” gaat in augustus in de bioscoop in première.