Gezondheidsinstellingen in verschillende landen hebben gemeld dat een soort gist met de naam Candida auris ernstige ziekten heeft veroorzaakt bij patiënten die in het ziekenhuis waren opgenomen. Bij sommige patiënten kan deze gist in de bloedbaan terechtkomen en zich door het hele lichaam verspreiden, waardoor ernstige invasieve infecties kunnen ontstaan. Deze gist reageert vaak niet op veelgebruikte antischimmelmiddelen, waardoor infecties moeilijk te behandelen zijn. Patiënten die lang in een zorginstelling zijn opgenomen, een centraal veneuze katheter of andere lijnen of slangen hebben die hun lichaam binnenkomen, of eerder antibiotica of antischimmelmedicijnen hebben gekregen, lijken het grootste risico te lopen op infectie met deze gist.
Specialistische laboratoriummethoden zijn nodig om C. auris nauwkeurig te identificeren. Conventionele laboratoriumtechnieken kunnen leiden tot verkeerde identificatie en onjuiste behandeling, waardoor het moeilijk is om de verspreiding van C. auris in de gezondheidszorg te beheersen.
Omwille van deze factoren waarschuwt CDC Amerikaanse gezondheidszorginstellingen om op de uitkijk te staan voor C. auris bij hun patiënten.
CDC en partners blijven nauw samenwerken; klik hier voor de meest recente informatie over Candida auris. Om meer te weten te komen over Candida auris, leest u de V&A hieronder en:
- Factsheet over Candida auris – Download pdf-pictogram
- Aanbevelingen voor laboranten en gezondheidswerkers
- Informatie voor patiënten en familieleden
- Vragen en antwoorden voor personeel in de gezondheidszorg
Waarom maakt CDC zich zorgen over C. auris infecties?
CDC maakt zich zorgen over C. auris om drie belangrijke redenen:
- Het is vaak multidrug-resistent, wat betekent dat het resistent is tegen meerdere antischimmelmiddelen die gewoonlijk worden gebruikt om Candida-infecties te behandelen.
- Het is moeilijk te identificeren met standaard laboratoriummethoden, en het kan verkeerd worden geïdentificeerd in laboratoria zonder specifieke technologie. Verkeerde identificatie kan leiden tot onjuiste behandeling.
- Het heeft uitbraken veroorzaakt in gezondheidszorgomgevingen. Daarom is het belangrijk om C. auris snel te identificeren bij een gehospitaliseerde patiënt, zodat zorginstellingen speciale voorzorgsmaatregelen kunnen nemen om de verspreiding te stoppen.
Welke soorten infecties kan C. auris veroorzaken?
C. auris heeft bloedbaaninfecties, wondinfecties en oorinfecties veroorzaakt. Het is ook geïsoleerd uit respiratoire en urinemonsters, maar het is onduidelijk of het infecties in de long of de blaas veroorzaakt.
Hoe wordt C. auris-infectie gediagnosticeerd?
Zoals andere Candida-infecties, worden C. auris-infecties gewoonlijk gediagnosticeerd door kweek van bloed of andere lichaamsvloeistoffen. C. auris is echter moeilijker te identificeren aan de hand van kweken dan andere, meer voorkomende soorten Candida. Hij kan bijvoorbeeld worden verward met andere soorten gisten, met name Candida haemulonii. Speciale laboratoriumtests zijn nodig om C. auris te identificeren. Zie voor meer informatie de aanbevelingen voor laboranten en gezondheidswerkers.
Wie loopt risico op infectie door C. auris?
Mensen die recent in verpleeghuizen hebben verbleven en lijnen en slangen hebben die in hun lichaam gaan (zoals beademingsslangen, voedingsslangen en centrale veneuze katheters), lijken het grootste risico te lopen op C. auris-infectie. Beperkte gegevens suggereren dat de risicofactoren voor Candida auris-infecties in het algemeen vergelijkbaar zijn met risicofactoren voor andere soorten Candida-infecties. Tot deze risicofactoren behoren recente chirurgie, diabetes, breedspectrum antibioticum- en antischimmelgebruik. Infecties zijn aangetroffen bij patiënten van alle leeftijden, van premature baby’s tot bejaarden. Verdere studie is nodig om meer te weten te komen over risicofactoren voor C. auris-infectie.
Wanneer werd C. auris voor het eerst gerapporteerd?
C. auris werd voor het eerst geïdentificeerd in 2009 in Japan. Uit retrospectief onderzoek van Candida-stamcollecties bleek dat de vroegst bekende stam van C. auris dateert uit 1996 in Zuid-Korea. CDC beschouwt C. auris als een opkomende ziekteverwekker, omdat sinds de herkenning steeds meer infecties in meerdere landen zijn vastgesteld.
Hoe komt C. auris aan zijn naam?
Auris is het Latijnse woord voor oor. Ondanks zijn naam kan C. auris ook vele andere regio’s van het lichaam aantasten en invasieve infecties veroorzaken, waaronder bloedbaaninfecties en wondinfecties.
Waar zijn C. auris-infecties wereldwijd voorgekomen?
C. auris-infecties zijn gemeld uit meer dan 30 landen, waaronder de Verenigde Staten. Omdat identificatie van C. auris gespecialiseerde laboratoriummethoden vereist, zijn infecties waarschijnlijk ook in andere landen opgelopen, maar niet geïdentificeerd of gemeld. Klik hier voor een kaart van landen met gemelde gevallen.
Hoe heeft C. auris-infectie zich wereldwijd verspreid?
CDC voerde whole genome sequencing uit van C. auris-specimens uit landen in de regio’s Oost-Azië, Zuid-Azië, zuidelijk Afrika en Zuid-Amerika. Whole genome sequencing levert gedetailleerde DNA-vingerafdrukken van organismen op. CDC ontdekte dat isolaten binnen elke regio vrij veel op elkaar lijken, maar relatief verschillend zijn tussen regio’s. Deze verschillen suggereren dat C. auris onafhankelijk in meerdere regio’s op ongeveer hetzelfde moment is ontstaan.
Zou iemand waarschijnlijk een C. auris-infectie oplopen als hij naar een van deze landen reist?
Het is onwaarschijnlijk dat routinereizen naar landen met gedocumenteerde C. auris-infecties de kans zouden vergroten dat iemand ziek wordt van C. auris. Infecties hebben zich voornamelijk voorgedaan bij patiënten die al om andere redenen in het ziekenhuis lagen. Mensen die naar deze landen reizen om medische zorg te zoeken of die daar voor langere tijd in het ziekenhuis worden opgenomen, kunnen een verhoogd risico op C. auris-infectie hebben.
Zijn C. auris-infecties in de Verenigde Staten voorgekomen?
Er zijn gevallen van C. auris-infecties gemeld in de Verenigde Staten. Aangezien laboratoria naar deze schimmel blijven zoeken, is het waarschijnlijk dat er meer gevallen zullen worden gemeld. Klik hier voor een kaart van gevallen in de Verenigde Staten.
Wat moet iemand doen als hij vermoedt dat hij een C. auris-infectie heeft?
CDC raadt iedereen aan die denkt dat hij een schimmelinfectie of een gezondheidszorggerelateerde infectie heeft, een zorgverlener te raadplegen.
Zijn C. auris-infecties behandelbaar?
De meeste C. auris-infecties zijn behandelbaar met een klasse van antischimmelmiddelen die echinocandines worden genoemd. Sommige C. auris-infecties zijn echter resistent tegen de drie belangrijkste klassen van antischimmelmiddelen, waardoor ze moeilijker te behandelen zijn. In dat geval kunnen meerdere soorten antischimmelmiddelen in hoge doses nodig zijn om de infectie te behandelen. Beslissingen over de behandeling moeten worden genomen in overleg met een zorgverlener die ervaring heeft met de behandeling van patiënten met schimmelinfecties.
Kan iemand overlijden aan een infectie met C. auris?
Ja. Invasieve infecties met welke Candida-soort dan ook kunnen dodelijk zijn. We weten niet of patiënten met een invasieve C. auris-infectie een grotere kans hebben om te overlijden dan patiënten met andere invasieve Candida-infecties. Op basis van informatie van een beperkt aantal patiënten is 30-60% van de mensen met C. auris-infecties overleden. Veel van deze mensen hadden echter andere ernstige ziekten die ook hun risico op overlijden verhoogden.
Hoe verspreidt C. auris zich?
C. auris kan zich in gezondheidszorgomgevingen verspreiden door contact met besmette omgevingsoppervlakken of apparatuur, of van persoon tot persoon. Er is meer werk nodig om beter te begrijpen hoe het zich verspreidt.
Hoe kan de verspreiding van C. auris worden voorkomen?
Zie de aanbevelingen voor laboranten en gezondheidswerkers.
Wat doet CDC om C. auris aan te pakken?
CDC biedt richtlijnen voor clinici en infectiebestrijdingspersoneel. Voor meer informatie, zie de aanbevelingen voor laboranten en gezondheidswerkers. CDC werkt ook samen met staats- en lokale gezondheidsinstanties, gezondheidszorginstellingen en klinische microbiologische laboratoria om ervoor te zorgen dat laboratoria de juiste methoden gebruiken om C. auris op te sporen en de beperkingen kennen van bepaalde tests om C. auris op te sporen.
Begin van pagina