Als Audrey Patterson in 1948 het pad voor zwarte atleten had verlicht, volgde Alice Coachman het glorieus. De dag na de historische bronzen medaille van Patterson werd Alice Coachman de eerste zwarte vrouw uit welk land dan ook die een gouden medaille won in atletiek.
Coachman was afkomstig uit een arm milieu in Georgia met weinig steun van haar ouders voor haar sportieve ambities, terwijl de segregatie in Amerika ook haar toegang tot trainingsfaciliteiten van topkwaliteit had beperkt. Niet afgeschrikt, vertrouwde ze op de steun van anderen om haar kracht en techniek te ontwikkelen. Zij wist dat zij wilde wedijveren en maakte daarom van touw en stokken een springstok, terwijl zij haar uithoudingsvermogen ontwikkelde door op blote voeten over harde stoffige wegen te lopen.
Haar sport was hoogspringen maar zij toonde aanleg voor vele evenementen. Ze groeide op tot nationale titels in de 50m en 100m en de 400m estafette en was ook een geweldige basketbalspeelster. Maar bij het hoogspringen was zij werkelijk uitmuntend en veroverde tien jaar achtereen de Amerikaanse nationale titel in de aanloop naar 1948.
Zij was aanvankelijk terughoudend om aan de Olympische Spelen deel te nemen, maar stemde er uiteindelijk mee in om de trials bij te wonen en vernietigde prompt het bestaande nationale hoogspringrecord, ondanks een rugblessure.
In Londen, en voor 83.000 toeschouwers, steeg ze naar de gelegenheid. Zowel zij als Dorothy Tyler (Groot-Brittannië) kwamen over de 5ft 6ins, maar omdat Coachman dit al bij haar eerste sprong had bereikt, werd zij tot winnares uitgeroepen. Haar gouden medaille was niet alleen de eerste die door een zwarte vrouw werd gewonnen – ze was ook de enige Amerikaanse vrouw die een gouden medaille won op de Spelen van 1948. Zij ontving haar medaille van de Koning en keerde als een held naar huis terug.
Ze werd ontvangen door President Truman en haar stad Albany hield een “Alice Coachman Day”. Een autocolonne van 175 mijl werd ter ere van haar gehouden en zij werd toegejuicht door zowel zwarte als blanke supporters. Vier jaar later werd zij de eerste zwarte vrouwelijke atlete die een internationaal consumptieartikel promootte toen zij werd gecontracteerd om Coca-Cola te promoten.