Ameloblastisch fibroom: een zeldzame entiteit van de onderkaak

Ameloblastisch fibroom (AF) is een zeldzame goedaardige odontogene echte gemengde tumor bestaande uit neoplastisch epitheliaal en mesenchymaal weefsel. Het vormt slechts ongeveer 2% van de odontogene tumoren en wordt door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) gedefinieerd als “neoplasma bestaande uit prolifererend odontogeen epitheel ingebed in cellulair ectomesenchymaal weefsel dat lijkt op de tandpapil en epitheliale strengen en variërende gradaties van inductieve veranderingen en tandharde weefselvorming.” De tumor komt het meest voor in de eerste en tweede decennia van het leven met een lichte voorliefde voor mannen. De meest voorkomende plaats is de posterieure onderkaak en 75% van de gevallen zijn geassocieerd met een niet-uitgebroken tand. Radiologisch kan het zich presenteren als een uniloculaire of multiloculaire laesie. De behandeling kan variëren van agressieve curettage voor een kleine uniloculaire laesie tot brede lokale excisie voor een grote multiloculaire laesie. De prognose is meestal goed, met een recidiefpercentage van ongeveer 20%.

Hier presenteren we een geval van een 13-jarige man met een multiloculaire expansiele cystische laesie geassocieerd met nonvitale tand 20 en tand 21 sinds 2016. Er werd een incisiebiopsie uitgevoerd en het microscopisch onderzoek toonde kleine massa’s cellulair fibreus en myxoïd bindweefsel met daarin lange smalle koorden van odontogeen epitheel. De odontogene eilanden waren basofiel met perifere nucleaire palisading van de basale cellaag, consistent met een ameloblastisch fibroom. Volledige curettage werd uitgevoerd en de patiënt wordt gevolgd zonder recidief sinds 2 maanden.

We hebben de literatuur bekeken met betrekking tot klinische, histopathologische en radiologische bevindingen en kwamen tot de conclusie dat maligne transformatie van ameloblastisch fibroom in ameloblastisch fibrosarcoom ongewoon is, maar goed gedocumenteerd. AF moet worden onderscheiden van ameloblastoom en ameloblastisch fibrosarcoom, omdat deze twee tumoren lokaal invasief kunnen zijn en een grotere kans op recidief hebben dan ameloblastisch fibroom.

Plaats een reactie