De Andrés Bonifacio-klasse onderging wijzigingen ten opzichte van het oorspronkelijke ontwerp tijdens haar dienst bij de US Navy, US Coast Guard en de Republic of Vietnam Navy. De schepen werden overgedragen aan de Filippijnse marine met minder wapens aan boord en oude oppervlakte zoekradars, en deze werden later aangepakt door de Filippijnse marine door middel van moderniseringsprogramma’s, waaronder de toevoeging van een helikopter landingsplatform in 1979.
Het enkele Mk. 12 5-inch/38-kaliber (127 mm) kanon was het primaire wapen van Andrés Bonifacio. Het was gemonteerd in een Mark 30 Mod 0 ingesloten basisring en had een bereik tot 18.200 yards (16.600 m) yards. Het kanon was een dual-purpose type, geschikt voor zowel oppervlakte- als luchtafweer. Ze voerde ook twee dubbele Mk. 1 Bofors 40mm L/60 luchtafweerkanonnen en twee enkele Bofors 40mm L/60 luchtafweerkanonnen, vier dubbele 20mm Oerlikon kanonnen, vier M2 Browning .50-caliber (12,7-mm) machinegeweren voor algemeen gebruik, en twee 81mm mortieren.
Radar systeem geïnstalleerd zijn onder andere de Sperry AN/SPS-53 Surface Search & Navigatie Radar ter vervanging van de eerder geïnstalleerde AN/SPS-23, met behoud van zowel de AN/SPS-29D Air Search Radar en Mk.26 Mod.1 Fire Control Radar System.
Hatch and Kirk, Inc, voegde een helikopterdek achter in 1979. Hoewel het schip geen permanent toegewezen vliegtuigen had en geen onderhoud kon bieden aan bezoekende helikopters, kon het helikopterdek een bezoekende MBB Bo 105C helikopter huisvesten, die door de Filippijnse marine werd gebruikt voor nuts-, verkennings- en maritieme patrouilledoeleinden.
Het schip werd aangedreven door twee Fairbanks-Morse 38D dieselmotoren met een gecombineerd vermogen van ongeveer 6.200 rempaardenkracht (4,63 megawatt) die twee propellers aandreven. De hoofdmotoren konden het 1.766 ton metende schip (standaard beladen) voortstuwen met een maximumsnelheid van ongeveer 18 knopen (33 km/u). Het schip had een maximaal bereik van 8.000 zeemijlen (14.820 km) bij een economische snelheid van 15,6 knopen (29 km/u).
De Filippijnse marine maakte plannen om de gehele scheepsklasse te upgraden met nieuwe radarsystemen en de BGM-84 Harpoon lange afstand anti-schip kruisraket, maar dit ging niet door vanwege de verslechterende politieke en economische crisis in de Republiek der Filippijnen in het midden van de jaren tachtig.