Vorige week kondigden zowel Ironman als Ironman-kampioen Andrew Starykowicz aan dat hij een verbod van 13 maanden had gekregen dat met terugwerkende kracht van 5 dec. 5, 2019 tot 1 jan. 2021 voor het ongeoorloofd gebruik van een medische Breo-inhalator, die door het Wereld Anti-Doping Agentschap was verboden. (Het is sindsdien verwijderd van de verboden lijst.) Zijn 2019 resultaten van Ironman Florida, Waco 70.3, en Challenge Daytona zijn geannuleerd.
Beide partijen zijn het eens over de algemene details van wat er is gebeurd:
- Starykowicz trok zich terug van de 2019 Ironman World Championships en werd gediagnosticeerd met longontsteking
- Hij kreeg twee medicijnen voorgeschreven van zijn arts: 28 dagen een Breo inhalator en een 5-daagse Medrol dose pack
- Deze medicijnen waren verboden door WADA en het US Anti-Doping Agency (USADA)
- Hij vroeg een acute Therapeutic Use Exemption (TUE) aan – waarmee een atleet vrijstelling krijgt voor verboden middelen vanwege medische noodzaak
- Hij werd vervolgens beter van de longontsteking en racete Waco 70.3 en Ironman Florida terwijl hij de medicijnen gebruikte; hij gaf de medicijnen aan op zijn anti-dopingformulieren bij de wedstrijden en, niet verrassend, testte positief op de Breo inhalator tijdens drugtests bij Ironman Florida
Waar het geschil komt is in het TUE-proces.
Wanneer een atleet een voortdurende medische aandoening heeft die een medicijn vereist dat verboden is, kunnen ze een TUE aanvragen om een vrijstelling te krijgen-bijvoorbeeld astma die een verboden inhalator vereist. De andere situatie is wanneer een atleet een medische noodsituatie heeft en acuut behandeld moet worden met een geneesmiddel dat op de verboden lijst staat. Hij moet dan zo snel mogelijk na de behandeling een TUE aanvragen en medische documenten overleggen van de medische noodsituatie. Beide gevallen worden door de TUE-commissie van USADA bekeken, en de aanvragen worden ofwel goedgekeurd ofwel afgewezen.
Starykowiscz zet in zijn blogpost zijn tijdlijn uiteen, en stelt dat hij al deze procedures heeft gevolgd. Hij verstrekte aanvullende documentatie aan USADA en vertelde hen dat hij de Ironman Florida zou gaan racen als hij gezond was. Hij had geen goedgekeurde TUE ontvangen op het moment van de race.
Zijn TUE-aanvraag voor de Breo-inhalator werd vervolgens na de race afgewezen, met het argument van de commissie dat hij een ander medicijn had moeten nemen voor de longontsteking – wat betekent dat hij had geracet terwijl hij een verboden stof gebruikte, zonder een vrijstelling. Ironman stelde hem op de hoogte van zijn positieve test en riep in eerste instantie op tot een verbod van vier jaar.
Hij schrijft op zijn blog:
“Mijn standpunt – ik was echt ziek, ik ging naar een longarts en controleerde wat mijn arts me voorschreef met de USADA’s GlobalDRO website. Ik vergeleek het met de WADA site en volgde het TUE proces. Ik nam een verboden middel met dien verstande dat “behandeling niet mag worden geweigerd, aangezien de gezondheid en het welzijn van een atleet de hoogste prioriteit blijven” volgens het atletenhandboek van het USADA. Ik heb e-mails en telefoontjes naar USADA gepleegd vanwege hun gebrek aan communicatie. Uiteindelijk werkte de behandeling die ik van mijn arts kreeg, ik werd gezond.
“Ironman’s standpunt – ik zou een straf van 4 jaar moeten uitzitten, wat de zwaarste straf is in de geschiedenis van Beta-2 agonisten voor USADA, omdat ik bewust een verboden middel heb genomen en heb meegedaan. Ik had mijn arts moeten negeren en mijn gezondheid 24 dagen opzij moeten zetten totdat USADA armchair quarterback de beslissing van mijn arts.”
Starykowicz betaalde om tegen de beslissing in beroep te gaan bij de USADA Medical Review Board, vervolgens bij de WADA Therapeutic Use Exemption Committee, en vervolgens bij het Hof van Arbitrage voor Sport. Het Hof van Arbitrage voor de Sport verwierp uiteindelijk zijn beroep en oordeelde dat “de atleet niet heeft bewezen dat de bestaande alternatieve therapieën die door USADA werden voorgesteld niet redelijk waren.”
Zijn argument is dat hij niet probeerde een voordeel te behalen, dat hij deed wat zijn arts adviseerde en op geen enkele manier kon weten dat een ander geneesmiddel door USADA werd geadviseerd, en dat USADA niet tijdig op hem reageerde en hem pas na de race op de hoogte bracht van de TUE-weigering. Hij suggereert ook in deze blog post, met transcripties van de hoorzitting, dat Ironman wist dat zijn TUE was afgewezen in de aanloop naar Ironman Florida en hem dat niet vertelde, in plaats daarvan specifiek op hem gericht.
Ironman zei dat ze niet op de hoogte waren van de TUE-aanvraag tot na zijn positieve drugstest bij Ironman Florida. In een persbericht gisteren getiteld “Ironman’s Response to False and Misleading Statements Regarding Andrew Starykowicz Anti-Doping Rule Violation,” merkte Ironman ook op dat de derde-partij arbiter van Ironman’s anti-doping programma “geen bewijs vond van enige animus jegens de atleet” tijdens het proces.
Ironman wijzigde uiteindelijk zijn voorgeschreven sanctie in een tweejarig verbod dat in plaats daarvan, met discretie, zou eindigen op 1 jan. 1, 2021 in het licht van het feit dat de Breo inhalator sindsdien is verwijderd van de WADA lijst van verboden middelen.
De Professional Triathletes Organization (PTO) gaf gisteren ook een verklaring over de zaak uit waarin zij aankondigden dat zij een raadsman zouden aanstellen om te onderzoeken “wat structurele onregelmatigheden lijken te zijn in de antidopingzaak tegen Andrew Starykowicz.”
Charles Adamo, uitvoerend voorzitter van de PTO, zei in het persbericht: “…er lijkt een fundamentele fout te zitten in een systeem waarin een particuliere organisatie met winstoogmerk de mogelijkheid heeft om sancties op te leggen die onafhankelijk zijn van het wereldbestuurslichaam, en dat de atleet als enige beroepsmogelijkheid een dure juridische procedure en een beroepsprocedure heeft. Een dergelijk systeem is vol belangenconflicten, rijp voor misbruik en vatbaar voor schendingen van een eerlijk proces en gelijke bescherming. Een atleet zou niet tot de rand van het faillissement moeten worden gedreven om te proberen deze structurele fout en het enorme machtsonevenwicht te overwinnen wanneer een organisatie met winstoogmerk gezag heeft over een atleet met betrekking tot antidopingkwesties, waarvan wij vinden dat deze terecht uitsluitend de verantwoordelijkheid zouden moeten zijn van het onafhankelijke, non-profit bestuursorgaan van onze sport.”
- Starykowicz’s blogpost waarin hij de sanctie aankondigt en zijn vrijgave van transcripties van de hoorzitting
- Ironman’s verklaring over de sanctie
- Het besluit van het Hof van Arbitrage voor Sport
- Het besluit van de arbiter van november 2020 onder Ironman’s anti-dopingprogramma
- Het besluit van de arbiter van november 2020 onder Ironman’s anti-dopingprogramma
- De verklaring van de PTO
- Ironman’s reactie