Er zijn drie Birmese Oorlogen of Anglo-Birmese Oorlogen geweest:
- Eerste Anglo-Birmese Oorlog (1824 tot 1826)
- Tweede Anglo-Birmese Oorlog (1852 tot 1853)
- Derde Anglo-Birmese Oorlog (1885)
Oorlog met Groot-Brittannië en de val van Birma
De expansie van Birma had gevolgen langs zijn grenzen. Naarmate deze grenzen steeds dichter bij de Britse Oost-Indische Compagnie en later Brits-India kwamen, ontstonden er problemen met zowel vluchtelingen als militaire operaties die de slecht gedefinieerde grenzen overschreden.
Eerste Anglo-Birmese Oorlog
De Eerste Anglo-Birmese Oorlog (1824-1826) eindigde in een overwinning van de Britse Oost-Indische Compagnie, en bij het Verdrag van Yandabo verloor Birma eerder veroverd gebied in Assam, Manipur, en Arakan. De Britten namen ook bezit van Tenasserim met de bedoeling het als onderhandelingstroef te gebruiken in toekomstige onderhandelingen met Birma of Siam. Naarmate de eeuw vorderde, begon de Britse Oost-Indische Compagnie de hulpbronnen en het grootste deel van Birma te begeren in een tijdperk van grote territoriale expansie.
Tweede Anglo-Birmese Oorlog
In 1852 werd Commodore Lambert door Lord Dalhousie naar Birma gezonden over een aantal kleine kwesties in verband met het vorige verdrag.De Birmezen deden onmiddellijk concessies, waaronder de verwijdering van een gouverneur die de Britten tot hun casus belli hadden gemaakt. Lambert lokte uiteindelijk een confrontatie ter zee uit in uiterst twijfelachtige omstandigheden en startte zo de Tweede Engels-Birmaanse Oorlog in 1852, die eindigde in de Britse annexatie van de provincie Pegu, omgedoopt tot Neder-Birma. De oorlog leidde tot een paleisrevolutie in Birma, waarbij koning Pagan Min (1846-1852) werd vervangen door zijn halfbroer, Mindon Min (1853-1878).
Derde Anglo-Birmese Oorlog
Koning Mindon probeerde de Birmese staat en economie te moderniseren om de Britse invasies te weerstaan, en hij vestigde een nieuwe hoofdstad in Mandalay, die hij vervolgens ging versterken. Dit was echter niet voldoende om de Britten tegen te houden, die beweerden dat Mindons zoon Thibaw Min (regeerperiode 1878-1885) een tiran was die van plan was de kant van de Fransen te kiezen, dat hij de controle over het land was kwijtgeraakt, waardoor wanorde aan de grenzen was ontstaan, en dat hij een door zijn vader ondertekend verdrag niet naleefde. De Britten verklaarden in 1885 opnieuw de oorlog en veroverden de rest van het land in de Derde Anglo-Birmese Oorlog, die resulteerde in de totale annexatie van Birma.
Zie ook
- Birma Campagne (Tweede Wereldoorlog)
- 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 San Beck Org.
- 2.0 2.1 2.2 Lt. Gen. Sir Arthur P. Phayre (1967). Geschiedenis van Birma (2 ed.). Londen: Susil Gupta. pp. 236-247.
- D.G.E. Hall (1960). Birma. Hutchinson University Library. pp. 109-113. Gearchiveerd van het origineel op 2005-05-19. https://web.archive.org/web/20050519230755/http://mission.itu.ch/MISSIONS/Myanmar/Burma/bur_history.pdf.
- Thant Myint-U (2008). De rivier van verloren voetstappen (1 paperback ed.). USA: Farrar, Straus and Giroux. pp. 113-127.
- Instituut voor de Duitse taal Archived 2015-01-03 at the Wayback Machine.
- www.enotes.com
- Thant Myint-U (2008). De rivier van verloren voetstappen (1 paperback ed.). USA: Farrar, Straus and Giroux. pp. 161-162 + foto.
Verder lezen
- Aung, Htin. De getroffen pauw: Anglo-Burmese Relations 1752-1948 (Springer Science & Business Media, 2013).
- Bruce, George. The Burma Wars, 1824-1886 (1973).
- Gupta, AshwAni. Military Lessons of Burma (2015).
- Messenger, Charles, ed. Reader’s Guide to Military History (2001) pp 73-74.
- Pollak, Oliver B. Empires in Collision: Anglo-Burmese Relations in the Mid-Nineteenth Century (1980)
- Stewart, A.T.Q. Pagoda War: Lord Dufferin and the Fall of the Kingdom of Ava, 1885-186O (1972)
- Tarling, Nicholas, ed. De Cambridge History of Southeast Asia, Vol. 2, Part 1: From c.1800 to the 1930s (2000) excerpt
Deze pagina maakt gebruik van Creative Commons-gelicenseerde inhoud van Wikipedia (bekijk auteurs).