ANNIE CHAPMAN – MOORDD 8TH SEPTEMBER 1888

JACK THE RIPPER’S SECOND VICTIM

Annie Chapman (1841 – 1888) leidde een enigszins nomadisch bestaan rond Spitalfields. Zij was 47 jaar oud toen zij stierf, een kleine, mollige, met een asgrauw gezicht behepte vrouw die, ongeveer vier maanden voor haar dood, in Crossingham’s logement op nummer 35 Dorset Street had gewoond, waar zij acht pence per nacht betaalde voor een tweepersoonsbed.

Ze schijnt een hartelijke relatie met de andere huurders te hebben gehad en de plaatsvervangend huisbewaarder, Timothy Donovan, herinnerde zich haar als een onschuldige ziel met als voornaamste zwakte een voorliefde voor drank.

Zoals veel vrouwen in de omgeving vulde Annie het schamele inkomen dat ze verkreeg door te haken en kunstbloemen te maken en te verkopen aan met prostitutie.

Zij had twee vaste klanten, de een bekend als Harry de Hawker, en de ander een man genaamd Ted Stanley, een verondersteld gepensioneerd soldaat die bij haar mede-logés bekend stond als “de gepensioneerde.”

WIE WAS “DE PENSIOENER”

Zoals later bleek, was Stanley noch gepensioneerd soldaat, noch gepensioneerd, maar in feite een metselaar-arbeider die woonde op nummer 1 Osborn Place, Whitechapel.

Volgens Timothy Donovan bracht Stanley van zaterdag tot maandag vaak met Annie door in Crossingham’s huis.

Hij beweerde ook dat Stanley hem had gezegd Annie weg te sturen als ze ooit met andere mannen in het logement zou komen. Stanley ontkende dit echter ten stelligste en beweerde Annie slechts één of twee keer te hebben bezocht.

AN ARGUMENT AT THE LODGING HOUSE

Wat Annie’s relatie met de “Pensioner” ook was, hij schijnt de oorzaak te zijn geweest van de enige problemen waarbij Timothy Donovan zich kon herinneren betrokken te zijn geweest gedurende de tijd dat zij in Crossingham’s verbleef.

Op een bepaald moment in de maand voor haar dood, (verschillende getuigen herinnerden zich verschillende data) was er een handgemeen geweest tussen Annie en mede-logementhoudster Eliza Cooper.

De volledige details van de ruzie verteld door de verschillende getuigen zijn verwarrend en tegenstrijdig, met sommigen die zelfs beweren dat Harry de Hawker de oorzaak was.

Volgens Eliza Cooper in haar getuigenis tijdens de lijkschouwing had zij Annie Chapman een stuk zeep geleend, dat Annie aan Ted Stanley had gegeven, die zich er vervolgens mee ging wassen. De volgende paar dagen vroeg Eliza verschillende keren om de zeep terug te geven, maar ze werd afgewimpeld door Annie die bij een gelegenheid minachtend een halve penny op de keukentafel van het logement gooide en tegen haar zei: “Ga een halve penny zeep halen.”

De animositeit was nog steeds duidelijk toen de twee vrouwen elkaar een paar dagen later ontmoetten in de Britannia pub op de oostelijke hoek van Dorset Street. Bij deze gelegenheid gaf Annie Eliza echter een klap in het gezicht, waarbij ze riep: “Wees blij dat ik niet meer doe.” Eliza nam wraak door Annie in het oog te slaan en daarna hard op de borst. Annie lijkt er het ergst aan toe te zijn en de kneuzingen die ze opliep, waren nog zichtbaar toen Dr. Phillips de autopsie verrichtte.

Natuurlijk moet men bedenken dat dit het verslag is dat Eliza Cooper gaf tijdens Annie Chapman’s lijkschouwing en ze was er ongetwijfeld op gebrand zichzelf als de gewonde partij af te schilderen.

ANNIE CHAPMAN GEBRUISD EN IN PIJN

Wat ook de oorzaak van de ruzie was, Annie Chapman bracht haar laatste dagen gekneusd en in pijn door, haar gezondheid liet snel te wensen over.

Op maandag 3 september, toen ze haar vriendin Amelia Palmer in Dorset Street ontmoette, was de blauwe plek op haar rechterslaap meer dan duidelijk. “Hoe kom je daaraan?” vroeg Amelia Palmer. Annie’s antwoord was haar jurk te openen en haar de blauwe plek op haar borst te laten zien.

Amelia kwam Annie de volgende dag weer tegen in de buurt van de Spitalfields kerk en maakte een opmerking over hoe bleek ze eruit zag. Annie vertelde haar dat ze zich niet beter voelde en dat ze zich misschien voor een paar dagen zou laten opnemen op de gewone afdeling. Toen Amelia vroeg of ze die dag iets te eten had gehad, antwoordde Annie: “Nee, ik heb vandaag nog geen kopje thee gedronken.” Amelia gaf haar twee pence om wat eten te kopen en waarschuwde haar het niet aan rum uit te geven.

EEN VAN DE LAATSTE ZICHTINGEN

Drie dagen later, op 7 september rond 17.00 uur, zag Amelia Annie weer in Dorset Street.

Ze zag er nog slechter uit en klaagde dat ze “te ziek was om iets te doen.”

Ze stond nog steeds op dezelfde plaats toen Amelia haar tien minuten later weer passeerde, hoewel ze nu wanhopig probeerde de moed erin te houden. “Het heeft geen zin toe te geven, ik moet mezelf vermannen en wat geld zien te krijgen, anders heb ik geen onderdak,” waren de laatste woorden die Amelia Palmer Annie Chapman hoorde spreken.