Anorthosiet, type intrusief stollingsgesteente dat overwegend bestaat uit calciumrijke plagioklaas veldspaat. Alle op aarde gevonden anorthosieten bestaan uit grove kristallen, maar sommige monsters van het gesteente op de maan zijn fijnkristallijn. De meeste anorthosieten zijn gevormd tijdens het Precambrium.
Mikenorton
Anorthosiet is aanzienlijk minder overvloedig dan basalt of graniet, maar de complexen waarin het voorkomt zijn niettemin vaak van immense omvang. Zo is ongeveer 155.000 vierkante km (60.000 vierkante mijl) van Oost-Canada bedekt met anorthosiet, waarvan de Saguenay Mass alleen al een tiende voor zijn rekening neemt. De Morin Anorthosiet in hetzelfde gebied beslaat 2.600 vierkante km, en de Adirondack Anorthosiet is ontsloten over een gebied van ongeveer 3.900 vierkante km. Het Bushveld Complex ligt ten grondslag aan een gebied van ongeveer 50.000 vierkante km; en de Great Dyke van Zimbabwe, een ander gelaagd complex, is over een afstand van meer dan 480 km getraceerd. Anorthosiet wordt ook gevonden op het maanoppervlak.
Hoewel deze grote massa’s over het algemeen verondersteld worden het beste staal te leveren van de diepe lithosfeer (de buitenste schil van de Aarde), blijken zij vaak over het grootste deel van hun ontsluitingsgebied gevloerd te zijn. Zij komen gewoonlijk voor als laccolieten (lage koepelvormige intrusies met een vlakke basis die tussen sedimentaire bedden worden aangetroffen), lopolieten (laccolieten met bekkenvormige bases), of sills (tabelvormige intrusies tussen andere gesteenten). De Canadese anorthosieten worden verondersteld laccolithisch te zijn, terwijl de Adirondack Anorthosiet wordt beschouwd als een gevloerde plaat. De dikte van het Sudbury Lopolith wordt geschat op 3 km (1.9 mijl), die van het Bushveld op 5 km (3 mijl). Anorthosiet dijken (plaatvormige, steil hellende intrusies langs spleten) zijn zeer zeldzaam, en effusieve equivalenten van anorthosiet zijn onbekend.