Anthony Anderson heeft een lange weg afgelegd sinds hij de hoofdrol speelde in zijn eigen sitcom, “Blackish’ met Laurence Fishburne en Tracee Ellis Ross. Hij zei zelfs dat hij in Hollywood begon als een zelfbenoemde “dikke, grappige vent”, die optrad naast andere komische sterren als Jim Carrey en Martin Lawrence.
Maar buiten beeld was Andersons gewicht allesbehalve een lachertje: Hij werd in 2002 op 32-jarige leeftijd gediagnosticeerd met diabetes type 2.
READ: The ‘Meet The Browns’ Meet Diabetes Head On
Nu, op 50-jarige leeftijd, duurde het een paar jaar, maar uiteindelijk realiseerde Anderson zich dat hij serieus moest worden, en dus zette hij zich in om zijn eetgewoonten en levensstijl te veranderen. Rond dezelfde tijd, Anderson maakte ook een bewuste beslissing om de richting van zijn carrière te veranderen, zich te concentreren op donkerdere rollen in films, zoals Hustle & Flow en Martin Scorsese’s The Departed, en co-starring in televisiedrama’s zoals The Shield en K-Ville.
De dag dat hij serieus werd kwam in 2008. “Toen ik werd gecast in Law & Order, besloot ik een drastische verandering door te voeren,” zegt Anderson. “Ik werd serieuzer over mijn gezondheid en uiterlijk – niet vanuit een ijdelheidsstandpunt. Ik begon gewoon gezondere keuzes te maken.”
Hij besloot zelfs om zijn gezonde voeding naar een hoger niveau te tillen.
“Ik ben overgestapt op een plantaardig dieet, zegt hij. “Ik ben veganistisch – ik stuur niets terug naar de keuken als er wat boter of room op het bord terecht is gekomen.”
Geïnspireerd door zijn familiegeschiedenis van de ziekte, werd Anderson onlangs een woordvoerder voor FACE Diabetes, een initiatief gesponsord door het farmaceutische bedrijf Eli Lilly dat zich richt op het opleiden en empoweren van de Afro-Amerikaanse gemeenschap.
How It All Started:
“Ik was thuis in Los Angeles, nu bijna acht jaar geleden. Uit het niets begon ik me erg lusteloos en lui te voelen, ik deed dutjes halverwege de middag, iets wat ik niet zomaar zou doen. Ik schreef het toe aan overwerken. Ik dacht gewoon dat ik mezelf uitputte. Maar het keerpunt was dat ik op een avond letterlijk een kan van vijf liter water dronk in een paar uur tijd, en ik moest constant plassen. Ik wist wat de symptomen van diabetes waren omdat mijn vader een diabeet was, en ik had zoiets van ‘Wow, ik denk dat ik naar de dokter moet gaan om dit te laten onderzoeken (oké, eigenlijk zei mijn vrouw dat)’. Ik ging de volgende ochtend en ontdekte dat ik een verhoogde glucosespiegel had en de dokter zei: ‘Je weet dat je diabetes type 2 hebt.'”
Zijn eerste reactie:
“Ik veranderde in het begin niet drastisch. Als 32-jarige man, koppig en zo, zat ik gewoon vastgeroest in mijn gewoontes en ik dacht: ‘Ik kan dit wel aan. Ik kan dit aan. Maar na een tijdje, werd het er niet beter op. Nu, heb ik echt mijn levensstijl veranderd. Ik eet anders, en ik doe ook aan lichaamsbeweging. Ik heb een loopband die stof lag te verzamelen in mijn huis, en ik ben begonnen met 3 mijl per dag erop te lopen. Als dat verveelt, ga ik naar buiten en ren ik een rondje op de golfbaan.”
LEES: De 4 slechtste voedingsmiddelen voor diabetici
“Ik had een ontmoeting met Bob Harper van The Biggest Loser en ik zei: ‘Bob, kom op, geef me een snelle oplossing voor hoe ik wat gewicht kan verliezen.’ En hij lachte en zei: ‘Anthony, je weet dat er geen snelle oplossing voor is. Toen zei hij, ‘Maar ik zal je een tip geven: Als je niets anders doet, …
… halveer gewoon je porties maaltijden, en kijk en zie wat er gebeurt. Het gewicht zal van je afvallen.’ Ik zei: ‘Dat is een makkelijke oplossing,’ en ik halveerde gewoon mijn maaltijden en het gewicht viel eraf. Dit is de eerste keer dat ik me aan een regime heb gehouden. Als gevolg daarvan ben ik sinds januari 2009 bijna 40 pond afgevallen en heb ik het eraf gehouden … en ben ik van plan het eraf te houden.”
LEES: Top Health Tips From TVs Black Doctors
Zijn levensstijl:
“Toen ik eenmaal met de voedingsdeskundigen en mijn arts had gesproken, en zij zeiden: ‘Anthony, alles is prima met mate; je kunt nog steeds bepaalde dingen eten, je kunt gewoon niet zoveel eten,’ toen was het in orde. Toen ik dat eenmaal doorhad, zei ik tegen mezelf dat ik af en toe spareribs mag eten, maar niet elk weekend zoals in de zomer, en niet om de twee dagen biefstuk zoals toen, maar misschien één keer per maand, en één keer per maand gebraden kip. Ik kan nog steeds voldoen aan mijn verlangens en drang naar dat. Ik voed het gewoon niet zoals ik vroeger deed.”
LEES: 7 eenvoudige manieren om meer buikvet te verbranden
Zijn behandelingsstrategie:
“Ik test mijn bloedsuiker elke dag, gemiddeld drie keer per dag: een keer ’s ochtends, ’s middags, en een keer ’s avonds voordat ik naar bed ga. Wat koolhydraten betreft, is het moeilijk om ze helemaal te schrappen, dus probeer ik ze te beperken. Als ik een boterham eet, doe ik dat maar op één stuk brood, niet twee. Als ik een kalkoenburger of een broodje met gegrilde kip eet, haal ik het bovenste of onderste stuk van het broodje. Als ik pasta eet, neem ik volkoren of meergranen; ik eet helemaal geen witte pasta.”
“Mijn bloedsuikercontrole varieert. Het hangt allemaal af van wat ik eet en wat niet. Maar voor het grootste deel is het vrij goed. Soms zijn mijn cijfers ’s morgens wat verhoogd, maar ze nemen in de loop van de dag af en vallen meestal binnen de normale waarden.”
“Ik gebruik geen insuline, ik neem alleen pillen. Uiteindelijk kan ik van de medicatie afkomen als ik doorga met deze levensstijl, met dagelijkse lichaamsbeweging, ander voedsel en andere eetgewoonten, en dat is waar ik naartoe werk.”
LEES: “Make It A Lifestyle, Not An Event”
Zijn vooruitzichten:
“Er is mij gevraagd of ik, als komiek met diabetes, denk dat het mogelijk is om gevoel voor humor te hebben over de aandoening.”
“Mijn antwoord? Natuurlijk. Je vindt er humor in terwijl je bezig bent. Ik heb een stel diabetische vrienden, en we noemen deze ene man ‘Nine’ omdat hij zijn grote teen kwijt is. Als ieders mond openvalt, maar het is niet verprutst, moeten we erom lachen. Als we niet lachen om deze dingen, huilen we, en dus kiezen we ervoor om te lachen. Het is een coping mechanisme, want wat is het alternatief? Niemand wil ellendig rondlopen.”
Zijn toekomst…
“De ziekte heeft geen invloed gehad op mijn werk. Ik heb nooit echt stress gehad op het werk, gewoon vanwege mijn overtuigingen en hoe ik me in deze wereld beweeg. Wat gezond eten betreft, had ik gewoon een gesprek met onze ambachtelijke servicejongen en cateraar in Law & Order, en eerdere banen daarvoor: “Dit is wat ik nodig heb. Dat kan ik niet eten. Als ontbijt heb ik gemengde bessen en een eiwitomelet nodig. “Gedurende de dag heb ik een halve kalkoen sandwich nodig op volkoren of meergranen brood, en de lunch is ofwel gebakken of gegrilde vis of kip.” Voor mijn mini maaltijden tussendoor, tussendoortjes, had mijn assistente altijd wel wat voor me klaar staan. Het gaat allemaal om voorbereid zijn.”