Anthony Bourdain illustreert waarom het belangrijk is om een helm te dragen tijdens het four-wheelen langs de Colombiaanse kust en waarom zonnebrandcrème nooit een slecht idee is.
De derde aflevering van Bourdain’s Parts Unknown eindigt met een letterlijke knal als Bourdain van een ATV valt. Zijn locatie, echter, is precies waar CNN’s nieuwste show over gaat. Bourdain is in Guajira, het ruige land van het Wayuu volk in het noorden van Colombia.
Groot respect voor @bourdain om naar het Guajira gebied van Colombia te gaan, echte frontier, volledig van het padje af. #PartsUnknown
– Skift (@skift) April 29, 2013
Bourdain’s laatste stop komt na een snelle tocht door Colombia; een die de veelbesproken steden Medellin en Cartagena vermijdt ten gunste van minder bezochte regio’s.
Het begint in de Amazone-stad Miraflores waar oude nieuwsreportages een stad portretteren die is overwoekerd door drugskartels en militairen; de flashbacks worden een standaardscène van “Parts Unknown”. Geknipt naar het heden en Bourdain bewondert nu de schoonheid van het land, dat ooit diende als het centrum van de cocaproductie in Colombia.
Bogota
In Bogota verkent Bourdain de ontluikende eetcultuur van de hoofdstad terwijl hij verse vruchtensappen en een vlezige bouillon drinkt met musicus-turned-chef Tomas Rueda op de grootste markt van de stad Paloquemao.
Bourdain bezoekt ook Rueda’s restaurant Tabula.
“De lunch die Tomas hier in Tabula serveert, wordt meer gedefinieerd door hoogwaardige grondbeginselen dan door hoogstaande concepttheorieën,” zegt Bourdain. “Als er hier een thema is, dan is het dat zulke goede ingrediënten, zorgvuldig bereid, de essentie zijn van geweldig eten.”
Er is geen groter compliment mogelijk voor een chef-kok of een land dat, zoals Rueda het uitlegt, een boerderij is voor de rest van de wereld.
Bourdain ontmoet vervolgens schrijver Héctor Abad in La Puerta Falsa. Abad’s meest recente roman Oblivion vertelt het verhaal van zijn vaders uitgesproken verontwaardiging over de door het leger gesponsorde doodseskaders die hem het leven kostten in de jaren tachtig. Abad zelf is minder zeker van de weg die Colombia moet afleggen om een betere plek te worden om te leven.
“We worden ons er meer en meer van bewust dat de afgelopen decennia van geweld absoluut zinloos zijn geworden. We moeten veel dingen veranderen,” zegt Abad.
Bourdains liefde voor Colombia
Bourdain en zijn crew reizen vervolgens iets naar het zuidwesten, naar Cali, waar ze tejo ontdekken, een drankspel met explosieven dat op maat van Bourdain lijkt te zijn gemaakt. Zijn hand-oog coördinatie blijkt beschamend, maar zijn openhartigheid is dat niet.
Zittend bij leden van een band die muzikanten van 25 tot 82 jaar mengt, vraagt Bourdain waarom buitenlanders het, bij vlagen, controversiële land zouden moeten bezoeken. Met het standaard antwoord van Colombia’s schoonheid, wijst Bourdain op de echte barrière:
“Kijk, het land is mooi. Dat weten we, maar de meeste Amerikanen zijn bang om te komen,” vertelt Bourdain de lokale bevolking.
Zijn persoonlijke overweldigende liefde voor het land is duidelijk gedurende de hele aflevering, waarin hij zijn meer dan 740.000 kijkers vertelt dat er weinig te vrezen valt.
“Colombia is bemoedigend,” concludeert Bourdain.