Wij ondersteunen al meer dan 40 jaar ontdekkingsprojecten.
Onze Antibody Services Group heeft een lange traditie van samenwerking met teams op farmaceutisch, diagnostisch en academisch gebied in projecten zoals het genereren van therapeutische antilichamen, de ontwikkeling van diagnostische reagentia en de ontwikkeling van nieuwe onderzoeksinstrumenten om de ontdekking te stimuleren. Laat ons team van experts zich richten op de ontwikkeling van antilichamen, zodat uw team zich kan richten op wetenschappelijke ontdekkingen.
Op maat gemaakte antilichamen
Ons team van ervaren wetenschappers werkt als een verlengstuk van uw laboratorium. Wij zijn gepassioneerd over de ontwikkeling van fit-for-purpose antilichamen, en wij zullen in partnerschap met u samenwerken om reagentia te produceren die aan uw verwachtingen voldoen.
Onze benaderingen
Muis Monoklonale Antilichaam Benadering
Monoklonale antilichamen worden geproduceerd door fusie van murine B-cellen (geïsoleerd uit de milt van geïmmuniseerde muizen) met een immortale muis myeloma cellijn. Door fusie van de twee verschillende celtypes ontstaat een “hybridoma”-cellijn die twee gewenste eigenschappen van de oudercellijnen gemeen heeft: (1) afscheiding van monoklonale antilichamen en (2) onsterfelijkheid. De resulterende hybridoma cellijn is een oneindig hernieuwbare bron van monoklonale antilichamen. Ontwikkeling van muismonoklonale antilichamen door hybridoma fusie genereert tot enkele honderden hybridoma klonen die monoklonale (epitoop-specifieke) antilichamen afscheiden tegen uw doelwit van interesse. Deze monoklonale antilichamen kunnen vervolgens verder worden gescreend om klonen met de gewenste eigenschappen te identificeren.
Voordelen van deze aanpak zijn:
- Monoklonale antilichamen binden aan een enkel (gedefinieerd) epitoop op het doelmolecuul en worden routinematig gebruikt in toepassingen waar bindingspecificiteit een vereiste is.
- Een verscheidenheid van monoklonale antilichamen kan worden gegenereerd tegen verschillende epitopen op het doelmolecuul in één enkel project.
- Screening van individuele klonen maakt het mogelijk antilichamen met de gewenste eigenschappen te isoleren.
- Monoklonale antilichamen worden afgescheiden uit een monoklonale hybridoma cellijn die onsterfelijk is, waardoor een hernieuwbare bron van het monoklonale antilichaam wordt verkregen en de consistentie van partij tot partij wordt gewaarborgd.
De nadelen van deze aanpak zijn onder meer:
- Kostbaarder dan de ontwikkeling van polyklonale antilichamen.
- Hoog geconserveerde antigenen roepen wellicht geen sterke immuunrespons op (als gevolg van tolerantie). Hoewel dit een punt van zorg is, kan dit worden beperkt door gebruik te maken van muizenstammen met tolerantiebeperking, zoals NZB/W, en door het gebruik van immunogene epitooptags/dragereiwitten die met het immunogeen zijn versmolten.
Lees meer over de ontwikkeling van monoklonale antilichamen in muizen.
Polyklonale antilichaambenadering
Immunisatie van verschillende gastheren (kippen, konijnen, alpaca’s…) met het antigeen van interesse wekt een immuunrespons op die leidt tot de aanmaak van antilichamen die een verscheidenheid van verschillende epitopen op het antigeen herkennen. De antilichaambevattende fractie van het dier wordt vervolgens geïsoleerd en ofwel rechtstreeks in de gewenste immunoassay gebruikt ofwel gezuiverd. In beide gevallen is het antilichaampreparaat “polyklonaal” (d.w.z. een mengsel van verschillende antilichamen die verschillende epitopen op het antigeen herkennen).
Voordelen van deze aanpak zijn onder meer:
- economical
- grote hoeveelheden antilichaam geproduceerd
- polyclonale aard van antilichaampreparaat verhoogt waarschijnlijkheid dat antilichamen zullen presteren in een verscheidenheid van monstertypes (natief/gedenatureerd/vastgemaakt)
- polyclonaliteit van antilichaampreparaat resulteert in binding aan meerdere epitopen op hetzelfde doelmolecuul en levert bijgevolg een grotere signaalversterking op dan wordt gerealiseerd door monoklonale antilichamen.
De nadelen van deze aanpak zijn onder meer:
- grotere kans op ongewenste kruisreactiviteit (dit kan worden verminderd door te immuniseren met een peptide-gebaseerd antigeen dat gericht is op een gedefinieerd epitoop).
- voortdurende productie van antilichamen vereist voortdurende immunisatie van de gastheer, waardoor de bindingskenmerken van de verkregen antilichamen in de loop der tijd kunnen veranderen.
- geen mogelijkheid om epitoopspecifieke antilichamen te isoleren.
Lees meer over de ontwikkeling van polyklonale antilichamen.