Apostrofs zijn hardwerkende kleine leestekens die een aantal verschillende dingen kunnen aangeven. Ze worden vooral gebruikt om bezit aan te geven, maar kunnen ook gebruikt worden in plaats van ontbrekende letters in samentrekkingen en afkortingen.
Nauwkeurig gebruikt, zoals het bedoeld is, geeft een apostrof duidelijkheid aan een geschreven tekst. Maar als hij opzichtig wordt gebruikt, hier, daar en overal, dan zijn de voorstanders van een correct gebruik ervan de klos en weigeren sommigen van ons, waaronder ikzelf, te lunchen op plaatsen waar de menukaart overbevolkt is met apostrofs.
Hoe moeten apostrofs dan correct worden gebruikt? In dit artikel zetten we het voor u op een rijtje.
Apostrophe Definitie
Apostrophes kwamen voor het eerst in de Engelse taal via het Frans en Italiaans in de 16e eeuw. De apostrof werd meestal gebruikt als vervanging voor andere letters. Neem bijvoorbeeld dit citaat uit William Shakespeare’s Henry V:
“In cases of defense, ’tis best to weigh the enemy more mighty than he seems.”
Hier zien we onze apostrof die de “i” in “it” vervangt. Die regel geldt vandaag de dag nog steeds voor apostrofs, al wordt hij niet meer zo vaak gebruikt als vroeger. Bijvoorbeeld, toen telefoon voor het eerst werd afgekort verscheen het als ’telefoon, maar het gebruik is nu zo gebruikelijk dat het verschijnt als telefoon zonder de apostrof.
Wanneer moet ik een apostrof gebruiken?
Er zijn een aantal eenvoudige (en niet zo eenvoudig) regels te volgen wanneer u apostrofs gebruikt.
Apostrofeteregels: Bezit
Als iets aan iemand of iets toebehoort, dan is de apostrof op zijn plaats.
Als een kind een paar boeken heeft, dan drukken de boeken van het kind dat duidelijk uit.
Gebruik een apostrof + s om bezit aan te geven voor enkelvoudige zelfstandige naamwoorden.
- De riem van de hond
- De tas van de postbode
- De kaft van het boek
Hier volgen nog een paar voorbeelden in volledige zinnen:
- Dat moet het bot van mijn hond zijn.
- Andy’s plan zal niet slagen.
- Meg’s favoriete spel is Kolonisten van Catan.
Hoe zit het met enkelvoudige zelfstandige naamwoorden die eindigen op s, zoals bus? Dat kan op twee manieren, afhankelijk van de stijlgids die je gebruikt of de voorkeur van je redacteur.
- De voorband van de bus
- De voorband van de bus.
Volg de stijlgidsen van uw klanten om te bepalen hoe bezittingen moeten worden behandeld in enkelvoudige zelfstandige naamwoorden die eindigen op s. Of als u geen stijlgids hebt, kies er dan een en houd u eraan.
Apostrophes spelen een iets andere rol bij het aangeven van meervoudige bezittelijke voornaamwoorden. In die gevallen voeg je gewoon een apostrof toe aan het eind van het woord zonder de extra s. Hier zijn enkele voorbeelden:
- Onze schrijversgroep komt elke woensdagavond bij elkaar.
- De meningen van de kiezers zijn verdeeld over de laatste kwestie.
- De spelersbond gaat dit niet leuk vinden…
De sleutel is om eerst te begrijpen hoe je meervouden maakt, voordat je zelfs maar denkt aan bezittelijke vormen. OPMERKING: Gebruik nooit een apostrof + s om een gewoon zelfstandig naamwoord of een zelfstandig naamwoord meervoud te maken.
- Tuesday’s are bad moet zijn Tuesday’s are bad
- A decade of Christmas’s moet zijn A decade of Christmases
- pork chop’s on sale moet zijn pork chops on sale
- We visited the Rios’s moet zijn we bezochten de Rioses
Voeg een es toe aan het eind van gewone zelfstandige naamwoorden die eindigen op s om ze meervoud te maken. Voeg dan een apostrof toe na de laatste s om het bezittelijk te maken.
- actrice (enkelvoud) | actrices (meervoud) | actrices’ rollen (meervoud bezittelijk)
- gas (enkelvoud) | gassen (meervoud) | gassen’ geuren (meervoud bezittelijk)
Nu nog een paar aapmoeilijkheden toevoegen:
Wat doe je met eigennamen die op s eindigen?
- Jones (enkelvoud) | Joneses (meervoud) | the Joneses’ house
Wat doe je met onregelmatige zelfstandige naamwoorden?
- child (singular) | children (plural) | the children’s playground (plural possessive)
- mouse (singular) | mice (plural) | the mice’s nests (plural possessive)
Houd in gedachten dat je zinnen die raar klinken altijd kunt herschrijven. Bijvoorbeeld:
- We hebben tientallen muizennesten gevonden.
Dit is technisch gezien correct, maar klinkt onhandig. Je kunt het prima anders formuleren:
- We hebben tientallen muizennesten gevonden.
Gebruik een apostrof + s na de tweede naam alleen als twee personen hetzelfde item bezitten.
- Kaley en Andrew’s kat houdt ervan om in de gordijnen te klimmen.
- Amanda en Josh’s nieuwe huis is in aanbouw.
Gebruik een apostrof + s aan het eind van een samengesteld zelfstandig naamwoord om bezit aan te geven.
- De hoed van mijn schoonmoeder was afschuwelijk.
NOOT: Als uw samengesteld zelfstandig naamwoord meervoud is, maak dan eerst het meervoud en voeg dan een apostrof + s toe aan het eind om het bezittelijk naamwoord te vormen.
- De auto’s van zijn drie zwagers waren allemaal splinternieuw.
Regels voor apostrofs: Samenvoegingen
Samenvoegingen zijn twee woorden die worden samengevoegd, vaak gebruikt om een meer informele of informele manier van schrijven aan te geven. Apostrofs nemen de plaats in van de ontbrekende letters die voorkomen wanneer de twee woorden worden samengevoegd:
- do not = don’t
- could not = couldn’t
- will not = won’t
- they are = they’re
- should have = should’ve
We gebruiken samentrekkingen elke dag in het spraakgebruik. Bij het schrijven is het gebruik ervan minder eenduidig. Als u bijvoorbeeld een onderzoeksartikel of scriptie schrijft, kunt u overwegen samentrekkingen te vermijden om formeler over te komen. Als u echter een blogbericht schrijft, gebruikt u waarschijnlijk liever samentrekkingen (en dus onze vriend de apostrof).
Vergelijk bijvoorbeeld deze twee zinnen:
Met samentrekkingen: We hadden waarschijnlijk niet zo veel Netflix moeten kijken, en dat hadden we ook niet gedaan! Maar zodra de volgende aflevering begon, konden we het niet uitzetten.
Zonder samentrekkingen: We hadden waarschijnlijk niet zoveel Netflix moeten kijken, en dat zouden we niet gedaan hebben! Maar toen de volgende aflevering eenmaal begon, konden we hem niet meer uitzetten.
Als je streeft naar een conversationele toon in je schrijven, zijn samentrekkingen van vitaal belang. Dat tweede voorbeeld klinkt als een robot! Gebruik apostrofs om samentrekkingen te maken waar nodig.
Wees voorzichtig met de negatieve vormen van zullen en zullen. Hier is niet nog steeds samengetrokken tot n’t, maar er zijn extra spellingsveranderingen in het woord:
- will not wordt won’t
- shall not wordt shan’t
Apostrophe Regels: Samentrekkingen komen niet voor in persoonlijke voornaamwoorden
Persoonlijke voornaamwoorden gebruiken NOOIT apostrofs.
- Hers, jouw, onze, zijn, hun, wiens, en zichzelf
Wanneer het gaat om het, het is, zijn, en het is, komen de echte problemen met apostrofs naar boven.
Hier werkt het iets anders. De apostrof is nog steeds nodig als er sprake is van een samentrekking:
- It is a lovely day wordt It’s a lovely day.
Maar als er geen sprake is van een samentrekking, is er ook geen apostrof, zelfs niet als er sprake is van bezit:
- De kogel heeft zijn doel getroffen.
Vereenvoudig gezegd, het is betekent altijd het is. Evenzo betekent who’s altijd who is.
Apostrophes: Final Thoughts
Nu je klaar bent met je spoedcursus, ga je die krachtige kleine tilde gebruiken.