Astma

definitie

Astma is een chronische (langdurige) ontstekingsziekte van de luchtwegen. Bij astmapatiënten leidt deze ontsteking ertoe dat de luchtwegen regelmatig verkrampen en opzwellen, zodat de luchtwegen vernauwen. De persoon moet dan piepen of naar lucht happen. De belemmering van de luchtstroom lost spontaan op of reageert op een breed scala aan behandelingen, maar de voortdurende ontsteking maakt de luchtwegen hyper-responsief op stimuli zoals koude lucht, beweging, huisstofmijt, verontreinigende stoffen in de lucht, en zelfs stress en angst.

Beschrijving

Volgens de American Lung Association was in 2007 bij ongeveer 34,1 miljoen Amerikanen, waaronder 9 miljoen kinderen, tijdens hun leven astma vastgesteld. Dit aantal lijkt zowel toe te nemen, vooral onder kinderen jonger dan 6 jaar, terwijl de ziekte tegelijkertijd ernstiger wordt. Astma veroorzaakt naar schatting tussen de 3.500 en 5.000 sterfgevallen per jaar in de Verenigde Staten. In 2007 was astma verantwoordelijk voor 217.000 bezoeken aan de spoedeisende hulp en 10,4 miljoen bezoeken aan de praktijk. De geschatte kosten voor de economie van de Verenigde Staten bedragen 19,7 miljard dollar. Wereldwijd lijden naar schatting 300 miljoen mensen aan astma. Astma is nauw verbonden met allergieën; ongeveer 75% van de mensen met astma hebben ook allergieën.
De veranderingen die plaatsvinden in de longen van mensen met astma maken de luchtwegen (de “ademhalingsbuizen,” of bronchiolen en de kleinere bronchiolen) hyperreactief voor veel verschillende soorten stimuli die geen invloed hebben op gezonde longen. Bij een astma-aanval verkrampt het spierweefsel in de wanden van de bronchiën, en zwellen de cellen die de luchtwegen bekleden op en scheiden slijm in de luchtwegen af. Deze beide acties veroorzaken een vernauwing van de bronchiën (bronchoconstrictie). Als gevolg daarvan moet een astmatisch persoon zich veel meer inspannen om lucht in te ademen en uit te stoten.
Cellen in de bronchiale wanden, mastcellen genaamd, geven bepaalde stoffen af die de bronchiale spier doen samentrekken en de slijmvorming stimuleren. Deze stoffen, waaronder histamine en een groep chemische stoffen die leukotriënen worden genoemd, brengen ook witte bloedcellen in het gebied, wat een belangrijk onderdeel van de ontstekingsreactie is. Veel astmapatiënten reageren gevoelig op “vreemde” stoffen zoals pollen, huisstofmijt of huidschilfers van dieren; deze stoffen worden allergenen genoemd. Aan de andere kant treft astma ook veel mensen die niet op deze manier allergisch zijn.

Ongeveer tweederde van alle gevallen van astma wordt gediagnosticeerd bij mensen onder de 18 jaar, maar astma kan ook voor het eerst optreden tijdens de volwassen jaren. Hoewel de symptomen vergelijkbaar kunnen zijn, verschillen bepaalde belangrijke aspecten van astma bij kinderen en volwassenen.

Astma bij kinderen

Over 9 miljoen Amerikaanse kinderen is astma gediagnosticeerd. Ongeveer 20% van de gevallen begint in het eerste levensjaar. Wanneer astma op kinderleeftijd begint, gebeurt dit vaak bij een kind dat om genetische redenen waarschijnlijk gesensibiliseerd zal worden voor veel voorkomende allergenen in de omgeving (atopisch persoon). Wanneer deze kinderen worden blootgesteld aan stofmijten, dierlijke eiwitten (d.w.z. dierenhaar, huidschilfers), schimmels of andere potentiële allergenen, produceren zij een soort antilichaam dat bedoeld is om de vreemde materialen op te slokken en te vernietigen. Dit heeft tot gevolg dat de luchtwegcellen gevoelig worden voor bepaalde stoffen. Verdere blootstelling kan snel tot een astmatische reactie leiden. Deze atopie-aandoening komt voor bij minstens een derde en zelfs bij de helft van de bevolking.

Astma bij volwassenen

Allergieën kunnen ook een rol spelen wanneer volwassenen astmatisch worden. Volwassenen die astma ontwikkelen, kunnen worden blootgesteld aan allergenen op de werkplek, zoals bepaalde vormen van plastic, oplosmiddelen en houtstof. Andere volwassenen kunnen gevoelig zijn voor aspirine, niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s, zoals ibuprofen), of andere geneesmiddelen. De diagnose astma bij volwassenen wordt vaker bij vrouwen dan bij mannen gesteld. Vergeleken met astma bij kinderen heeft astma bij volwassenen de neiging om meer continu te zijn, terwijl astma bij kinderen vaak wordt gekenmerkt door astmatische episodes gevolgd door astma-vrije periodes.

Astma door inspanning

Mensen die geen allergie hebben, kunnen toch een vorm van astma ontwikkelen die wordt veroorzaakt door aërobe inspanning. Deze episoden kunnen verscheidene minuten duren en de persoon naar adem doen snakken. Volgens sommige schattingen is 12-15% van de Amerikanen vatbaar voor astma ten gevolge van inspanning. Het inademen van koude lucht, aërobe oefeningen die langer dan 10 minuten duren, of kortere perioden van zeer zware aërobe oefeningen kunnen bij gevoelige personen een astma-aanval door inspanning teweegbrengen. Vervuilde lucht en bepaalde chemicaliën (bijv. chloor in zwembaden, onkruidverdelgers op een speelveld) lijken de kans op een astma-episode bij gevoelige personen te vergroten.

Oorzaken en symptomen

In de meeste gevallen wordt astma veroorzaakt door het inademen van een allergeen dat de keten van biochemische en weefselveranderingen in gang zet die leiden tot luchtwegontsteking, bronchoconstrictie en piepende ademhaling. Het vermijden of op zijn minst minimaliseren van de blootstelling aan astmatriggers is de meest effectieve manier om astma te behandelen, dus is het nuttig om vast te stellen welk specifiek allergeen of irriterende stof de symptomen veroorzaakt bij een bepaald individu. Als astma eenmaal aanwezig is, kunnen de symptomen worden uitgelokt of verergerd als de persoon ook rhinitis (ontsteking van de binnenkant van de neus) of sinusitis (sinusontsteking) heeft. Wanneer maagzuur terugvloeit in de slokdarm (zure reflux), kan dit ook de astmasymptomen verergeren. Een virale infectie van de luchtwegen (bv. verkoudheid) kan ook een astmatische reactie uitlokken of verergeren. Aspirine, NSAID’s, en bètablokkers kunnen de symptomen van astma ook verergeren.
De meest voorkomende inhalatieallergenen die astma-aanvallen uitlokken zijn:

dierlijke huidschilfers

mijt in huisstof

schimmels die binnenshuis groeien

allergenen van kakkerlakken

pollen

chemicaliën, dampen, of in de lucht zwevende industriële verontreinigende stoffen

rook

Het inademen van tabaksrook, hetzij door te roken of door in de buurt te zijn van mensen die roken, kan de luchtwegen irriteren en een astma-aanval uitlokken. Luchtverontreinigende stoffen zoals houtrook kunnen een soortgelijk effect hebben. Bovendien zijn er drie factoren die bij bepaalde astmatische personen regelmatig aanvallen uitlokken en soms de enige oorzaak van de symptomen kunnen zijn

inademen van koude lucht (astma door kou)

astma door inspanning

stress of een hoge mate van angst

Hijgen is vaak duidelijk, maar milde astma-aanvallen kunnen alleen worden bevestigd wanneer de arts met een stethoscoop naar de borstkas van de betrokkene luistert. Naast piepen en kortademigheid kan de betrokkene hoesten en/of een gevoel van “benauwdheid” op de borst geven. De piepende ademhaling is vaak het luidst wanneer de persoon uitademt (uitademt) in een poging om lucht door de vernauwde luchtwegen te verdrijven. Sommige mensen met astma hebben het grootste deel van de tijd geen symptomen, maar kunnen af en toe episodes van kortademigheid hebben. Anderen hebben het grootste deel van hun tijd last van piepende ademhaling of frequente kortademigheid totdat ze goed worden behandeld. Huilen of lachen kan een aanval uitlokken. Ernstige aanvallen ontstaan vaak wanneer iemand een virale infectie van de luchtwegen heeft of wordt blootgesteld aan een grote hoeveelheid allergeen of irriterende stof (bv. rook van een kampvuur inademen). Astma-aanvallen kunnen slechts enkele minuten duren of uren of zelfs dagen aanhouden (een toestand die status asthmaticus wordt genoemd).

Bij kortademigheid kan iemand zichtbaar angstig worden, rechtop gaan zitten, voorover leunen en de spieren van de nek en de borstwand gebruiken om de lucht in en uit de longen te verplaatsen. De betrokkene kan misschien maar een paar woorden tegelijk zeggen voordat hij stopt om adem te halen. Verwarring en een blauwachtige tint van de huid zijn aanwijzingen dat de zuurstoftoevoer ernstig laag is en dat spoedbehandeling noodzakelijk is. Bij een ernstige aanval die lang aanhoudt, kunnen sommige luchtzakken in de longen scheuren, zodat de lucht zich in de borstkas verzamelt. Dit maakt het voor de longen nog moeilijker om voldoende lucht uit te wisselen.

Diagnose

Naast het luisteren naar de borstkas van de persoon, moet de onderzoeker ook kijken naar de maximale uitzetting van de borstkas tijdens het inademen van lucht. Opgetrokken schouders en samengetrokken nekspieren zijn andere tekenen van vernauwde luchtwegen. Neuspoliepen of grotere hoeveelheden neusuitvloeiing worden vaak waargenomen bij astmatische personen. Huidveranderingen, zoals atopische dermatitis of eczeem, zijn aanwijzingen dat de persoon waarschijnlijk allergieën heeft.
De arts zal vragen naar een familiegeschiedenis van astma of allergieën. Een diagnose van astma kan sterk worden gesuggereerd wanneer typische tekenen en symptomen aanwezig zijn. Een test die spirometrie wordt genoemd, meet hoe snel lucht wordt uitgeademd en hoeveel lucht in de longen wordt vastgehouden. Door de test te herhalen nadat de persoon een bronchusverwijdend geneesmiddel heeft ingeademd dat de luchtwegen verwijdt, kan worden vastgesteld of de vernauwing van de luchtwegen omkeerbaar is, wat een zeer typische bevinding is bij astma. Vaak gebruiken mensen een verwant instrument, een zogenaamde piekstroommeter, om de ernst van de astma thuis bij te houden.
Het is vaak moeilijk te bepalen wat de astma-aanvallen uitlokt. Een allergische huidtest kan worden gebruikt, hoewel een allergische huidreactie niet altijd betekent dat het allergeen dat wordt getest de astma veroorzaakt. Het immuunsysteem van het lichaam produceert specifieke antilichamen om elk allergeen te bestrijden. Het meten van de hoeveelheid van een specifiek antilichaam in het bloed kan aangeven hoe gevoelig de persoon is voor een bepaald allergeen. Als er nog steeds twijfel bestaat over de diagnose, kan de patiënt een verdacht allergeen inhaleren met behulp van een spirometer om de vernauwing van de luchtwegen vast te stellen. Spirometrie kan ook worden herhaald na een inspanning wanneer astma door inspanning wordt vermoed. Een röntgenfoto van de borstkas kan worden gemaakt om andere longaandoeningen te helpen uitsluiten.

Behandeling

De doelen van astmabehandeling zijn het voorkomen van lastige symptomen, de longfunctie zo dicht mogelijk bij normaal houden, en mensen in staat stellen hun normale activiteiten voort te zetten, inclusief die activiteiten die inspanning vereisen. Mensen moeten regelmatig worden onderzocht en hun longfunctie laten meten met spirometrie om er zeker van te zijn dat de behandelingsdoelen worden bereikt. De beste behandeling met medicijnen is die, die de astmatische symptomen onder controle houdt en weinig of geen bijwerkingen heeft. Veel mensen met astma worden behandeld met een combinatie van langwerkende medicijnen die regelmatig worden ingenomen om astma-aanvallen te helpen voorkomen en kortwerkende (snelwerkende) medicijnen die per inhalator worden toegediend om de onmiddellijke symptomen van een aanval te verminderen.

Drugs

De keuze van de eerste behandeling met medicijnen hangt vaak af van de vraag of de astma wordt geclassificeerd als intermitterend, licht persisterend, matig persisterend of ernstig persisterend, de leeftijd van het individu, andere medische aandoeningen die aanwezig kunnen zijn, en andere medicijnen die de patiënt mogelijk gebruikt. Het kan verschillende pogingen vergen om de beste combinatie van geneesmiddelen te vinden om de astma onder controle te houden.

Bèta-receptor agonisten (bronchodilatoren)

Deze geneesmiddelen, die de luchtwegen ontspannen, zijn vaak de beste keuze voor het verlichten van plotselinge aanvallen van astma en voor het voorkomen van aanvallen van door inspanning veroorzaakte astma. Sommige bronchodilatoren, zoals albuterol (Ventolin, Proventil) en levalbuterol (Xopenex), werken voornamelijk in de longcellen en hebben weinig effect op andere organen. Bronchodilatoren kunnen soms oraal worden ingenomen (d.w.z. pillen of vloeistof), maar normaal gesproken worden ze toegediend via inhalatoren. De geïnhaleerde geneesmiddelen komen rechtstreeks in de longen terecht en veroorzaken minder bijwerkingen. Deze geneesmiddelen beginnen meestal binnen enkele minuten te werken, maar hun effecten houden slechts vier tot zes uur aan.
Langwerkende bèta-agonisten LABA’s) zijn ontwikkeld die tot 12 uur kunnen werken. Deze omvatten salmeterol (Severent Diskus), fluticason/salmeterol (Advair Diskus), arformoterol (Brovana), formoterol (Perforomist, Foradil), en budesonide/formoterol (Symbacort). In januari 2008 heeft de Food and Drug Administration (FDA) van de Verenigde Staten gewaarschuwd dat LABA’s de kans op ernstige astma-episoden en op overlijden door astma kunnen verhogen. LABA’s worden niet aanbevolen als eerstelijnsbehandeling voor astma. Aanvullende informatie over deze geneesmiddelen werd verzameld op het moment dat dit artikel werd geschreven. De FDA raadt mensen die LABA’s gebruiken aan de risico’s en voordelen met hun arts te bespreken.

Leukotriënenreceptorantagonisten

De leukotriënenreceptorantagonisten zoals montelukast (Singulair), zafirlukast (Accolate), en Zyflo (zileuton) bestrijden ontsteking van de luchtwegen door de werking van leukotriënen te blokkeren, wat chemische stoffen zijn die betrokken zijn bij het produceren van ontsteking. Deze geneesmiddelen zijn tabletten die regelmatig via de mond worden ingenomen om de symptomen van astma en door inspanning veroorzaakte astma te behandelen of te voorkomen. In maart 2008 heeft de FDA een voorlopige waarschuwing vrijgegeven dat Singulair gedrags- en stemmingsveranderingen, suïcidaal denken en gedrag, en zelfmoord zou kunnen veroorzaken. De waarschuwing was voorlopig, wat betekent dat een oorzakelijk verband tussen deze bijwerkingen en het geneesmiddel nog niet definitief was vastgesteld, en dat meer informatie nodig was. De FDA adviseerde dat personen die Singulair of een ander leukotrieen receptor antagonist geneesmiddel gebruikten alert moesten zijn op deze gedragsbijwerkingen, maar niet moesten stoppen met het nemen van deze geneesmiddelen totdat zij hun toestand hadden besproken met een arts.

Corticosteroïden

Deze geneesmiddelen, die lijken op natuurlijke lichaamshormonen, blokkeren ontstekingen en zijn vaak effectief in het verlichten van symptomen van chronische astma en het voorkomen van astma-episodes, maar ze worden over het algemeen niet gebruikt om astma-aanvallen te behandelen als ze eenmaal zijn begonnen. Voorbeelden zijn fluticason (Flovent), triamcinolon (Azmacort), en beclometason (Vanceril, Beclovent, QVAR), die allemaal worden geïnhaleerd. Wanneer corticosteroïden gedurende lange tijd worden ingeademd, komen astma-aanvallen minder vaak voor omdat de luchtwegen minder gevoelig worden voor allergenen. Prendisone (Deltasone, Orasone, Meticorten) wordt via de mond (d.w.z. pillen) toegediend om het herstel te bespoedigen na behandeling van de eerste symptomen van een astma-aanval en soms om chronische astma te behandelen.
Corticosteroïden zijn sterke geneesmiddelen en kunnen gewoonlijk zelfs ernstige gevallen van astma op lange termijn onder controle houden en een goede longfunctie in stand houden. Corticosteroïden kunnen echter talrijke bijwerkingen veroorzaken, waaronder maagbloedingen, calciumverlies uit de botten, staar in het oog en een diabetesachtige toestand. Personen die langdurig corticosteroïden gebruiken kunnen ook problemen krijgen met de wondgenezing, kunnen aankomen en kunnen psychische problemen krijgen. Bij kinderen kan de groei worden vertraagd.

Andere geneesmiddelen

Cromolyn (Intal) en nedocromil (Tilade) zijn ontstekingsremmende geneesmiddelen die de mestcellen beïnvloeden. Ze kunnen worden gebruikt als eerste behandeling om astma-aanvallen te voorkomen. Ze kunnen ook aanvallen voorkomen wanneer ze voor het sporten worden toegediend of wanneer blootstelling aan een allergeen niet kan worden vermeden. Om effectief te zijn, moeten deze medicijnen regelmatig worden ingenomen, zelfs als er geen astma-symptomen zijn. Anticholinerge geneesmiddelen, zoals atropine, kunnen nuttig zijn bij het beheersen van ernstige aanvallen wanneer ze worden toegevoegd aan een inhalatie-agonist van de bètareceptor. Ze helpen de luchtwegen te verwijden en de slijmproductie te onderdrukken.

Beheersing van astma-aanvallen

Een ernstige astma-aanval moet zo snel mogelijk worden behandeld; professionele medische spoedhulp kan nodig zijn, omdat een persoon die een acute aanval ervaart extra zuurstof toegediend moet krijgen. Zelden is het nodig een mechanische ventilator te gebruiken om de persoon te helpen ademen. Een inhalator, die meestal een bètareceptoragonist bevat, wordt herhaaldelijk of continu ingeademd. Als de patiënt niet onmiddellijk en volledig reageert, kan een corticosteroïd worden toegediend. Een kuur met corticosteroïden, die wordt gegeven nadat de aanval voorbij is, kan een herhaling minder waarschijnlijk maken.
Veel astma-experts bevelen een apparaat aan dat “spacer” wordt genoemd en dat samen met inhalatoren met dosering wordt gebruikt. De spacer is een buisje of balg-achtig apparaatje dat in of rond de mond wordt gehouden en waarin de dosis-aarosolen worden gepompt. Met dit apparaat kan meer medicatie uit een dosisinhalator de longen bereiken.

Behoud van controle

Op lange termijn is de behandeling van astma gebaseerd op het inhaleren van de juiste geneesmiddelen met behulp van een speciale inhalator die de dosis doseert. Mensen moeten worden geïnstrueerd in het juiste gebruik van een inhalator om er zeker van te zijn dat deze de juiste hoeveelheid medicijn afgeeft. Zodra de astma enkele weken of maanden onder controle is, kan een arts de patiënt aanraden de medicamenteuze behandeling geleidelijk af te bouwen. Het laatst toegevoegde geneesmiddel is meestal het eerste dat wordt afgebouwd. Mensen moeten elke één tot zes maanden door hun arts worden gezien, of zo vaak als nodig is, afhankelijk van de frequentie van de astma-episoden.
Schoolgaande en oudere kinderen kunnen ook piekstroommeters voorgeschreven krijgen, eenvoudige apparaten die meten hoe gemakkelijk of moeilijk een persoon kan uitademen. Met het thuis monitoren van de piekstroom is het voor veel kinderen met astma mogelijk om in een vroeg stadium te zien dat een flare-up net begint en hun medicatie op de juiste manier aan te passen.

Individuen met astma doen het het beste wanneer ze een geschreven actieplan hebben dat ze kunnen volgen als de symptomen plotseling erger worden. Dit plan moet aangeven hoe ze hun medicatie moeten aanpassen en wanneer ze medische hulp moeten zoeken. Uit een rapport uit 2004 bleek dat mensen met een schriftelijk actieplan voor zelfmanagement minder ziekenhuisopnames, minder bezoeken aan de spoedeisende hulp en een betere longfunctie hadden. Ze hadden ook een 70% lager sterftecijfer.
Referral to an asthma specialist should be considered if:

een levensbedreigende astma-aanval heeft plaatsgevonden of als de astma ernstig en aanhoudend is

de behandeling gedurende drie tot zes maanden zijn doel niet heeft bereikt

een andere aandoening, zoals neuspoliepen of chronische longaandoeningen, de astmabehandeling bemoeilijkt

speciaal onderzoek, zoals een allergie huidtest of een allergeen challenge, nodig is

intensieve langdurige corticosteroïdtherapie nodig is geweest om de astma onder controle te krijgen.

Speciale bevolkingsgroepen

Zuigelingen en jonge kinderen

Het is vooral belangrijk om het verloop van astma bij jonge personen nauwlettend in de gaten te houden. De behandeling wordt zo mogelijk afgebouwd, en als er geen duidelijke verbetering optreedt, moet de behandeling worden gewijzigd. Astmatische kinderen hebben op school vaak medicatie nodig om acute symptomen onder controle te houden of om aanvallen als gevolg van inspanning te voorkomen. Ouders of voogden van deze kinderen moeten het schooldistrict raadplegen over hun medicijnbeleid, om er zeker van te zijn dat er een procedure is om hun kind een inhalator te laten meenemen. De zorgverlener moet een astmabehandelplan opstellen voor de school van het kind. Door een goede behandeling kan een kind gewoonlijk deelnemen aan spelactiviteiten. Alleen in laatste instantie moeten activiteiten worden beperkt.

De ouderen

Oldere mensen hebben vaak andere soorten longaandoeningen, zoals chronische bronchitis of emfyseem. Hiermee moet rekening worden gehouden bij de behandeling van astmasymptomen. Bijwerkingen van beta-receptor agonist geneesmiddelen (met inbegrip van een versnellend hart en tremor) kunnen vaker voorkomen bij oudere personen.

Prognose

Meer dan de helft van alle astmagevallen bij kinderen lost op tegen jongvolwassenheid, maar chronische infectie, vervuiling, sigarettenrook, en chronische blootstelling aan allergenen zijn factoren die het oplossen minder waarschijnlijk maken. Zuigelingen en peuters die een aanhoudende piepende ademhaling hebben, zelfs zonder virale infecties, en zij die een familiegeschiedenis van allergieën hebben, hebben de meeste kans om astma te blijven hebben in de schoolgaande leeftijd.

De meeste mensen met astma reageren goed zodra het juiste geneesmiddel of de juiste combinatie van geneesmiddelen is gevonden, en de meeste astmapatiënten zijn in staat om een relatief normaal, actief leven te leiden. De meeste astmapatiënten kunnen een betrekkelijk normaal en actief leven leiden. Enkele personen krijgen steeds meer moeite met ademhalen en lopen het risico van ademstilstand, waarvoor zij intensief moeten worden behandeld.

Preventie

Minder allergie-episoden

Blootstelling aan de meest voorkomende allergenen en irriterende stoffen die astma-aanvallen uitlokken, kan vaak worden verminderd of vermeden door het volgende te doen:

Als de persoon gevoelig is voor een huisdier, verwijder het dier dan uit het huis. Als dit niet acceptabel is, houdt u het huisdier uit de slaapkamer (met de slaapkamerdeur dicht), verwijdert u het tapijt en houdt u het dier uit de buurt van gestoffeerde meubels.

Om de blootstelling aan huisstofmijt te verminderen, verwijdert u kamerbreed tapijt, houdt u de luchtvochtigheid laag en gebruikt u speciale hoezen voor kussens en matrassen. Beperk het aantal knuffels en was ze wekelijks in warm water.

Als het kakkerlakallergeen astma-aanvallen veroorzaakt, verdient het de voorkeur de kakkerlakken te doden met gif, vallen of boorzuur, in plaats van pesticiden te sproeien. Laat geen voedsel of afval liggen om herinfectie te voorkomen.

Houd de lucht binnenshuis schoon door tapijten een- of tweemaal per week te stofzuigen (bij afwezigheid van de astmapatiënt). Vermijd het gebruik van luchtbevochtigers en gebruik airconditioning bij warm weer, zodat de ramen gesloten kunnen blijven. Vervang regelmatig de filters van de verwarming en de airconditioning. Er zijn HEPA-filters (High Efficiency Particulate Air) verkrijgbaar die zeer effectief zijn in het verwijderen van allergenen uit de lucht in huis.

Vermijd blootstelling aan tabaks- of houtrook.

Sport niet buiten wanneer de luchtverontreiniging hoog is of wanneer de lucht extreem koud is.

Wanneer astma verband houdt met blootstelling op het werk, neem dan alle voorzorgsmaatregelen, waaronder het dragen van een masker en regel, indien nodig, dat u in een veiliger gebied gaat werken. Regelgeving inzake veiligheid en gezondheid op het werk (OSHA) beperkt de blootstelling aan bepaalde verontreinigende stoffen en potentiële allergenen op de werkplek.

Key Terms

Allergeen Een vreemde stof, zoals mijten in huisstof of huidschilfers van dieren, die bij inademing de luchtwegen vernauwt en symptomen van astma veroorzaakt.
Atopie Een toestand die personen een grotere kans geeft op het ontwikkelen van allergische reacties van welke aard dan ook, met inbegrip van de ontsteking en luchtwegvernauwing die typisch zijn voor astma.
Bètablokkers Geneesmiddelen die worden gebruikt bij de behandeling van hoge bloeddruk (hypertensie) en die de activiteit van epinefrine, een hormoon dat de bloeddruk verhoogt, beperken.
Hypersensitiviteit De toestand waarin zelfs een minieme hoeveelheid allergeen de luchtwegen kan vernauwen en een astma-aanval kan veroorzaken.
Spirometrie Een test met behulp van een instrument dat spirometer wordt genoemd en dat aangeeft hoe moeilijk het voor een astmatisch persoon is om adem te halen. Het wordt gebruikt om de ernst van de astma vast te stellen en om te zien hoe goed de astma op de behandeling reageert.

Voor uw informatie

Bronnen

Boeken

Allen, Julian Lewis et al. eds.The Children’s Hospital of Philadelphia Guide to Asthma: Hoe u uw kind kunt helpen een gezonder leven te leiden. Hoboken, NJ: J. Wiley, 2004.

Websites

“Asthma.” United States Centers for Disease Control and Prevention. . http://www.cdc.gov/asthma.

“Asthma.” MedlinePlus. January 16, 2009 . http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/asthma.html .

Morris, Michael. “Astma.” eMedicine.com. July 10, 2008 . http://emedicine.medscape.com/article/296301-overview.

Organisaties

Allergy and Asthma Network: Moeders van Astmapatiënten (AANMA). 2751 Prosperity Ave., Suite 150, Fairfax, VA 22031. Telefoon: (800) 878-4403. Fax: (703) 573-7794. http://www.aanma.org.

American Academy of Allergy, Asthma, and Immunology (AAAAI) 555 East Wells Street, Suite 1100, Milwaukee, WI 53202-3823. Telefoon: (414) 272-6071. http://www.aaaai.org.

American College of Allergy, Asthma, and Immunology 85 West Algonquin Road, Suite 550, Arlington Heights, IL 60005. Telefoon: (847) 427-1200). E-mail: [email protected] http://www.acaai.org.

Antiastmabestrijdingsmiddelen
Allergenen
Allergie
Asthma

astma