Bainbridge reflex, ook wel atriale reflex genoemd, versnelling van de hartslag als gevolg van verhoogde bloeddruk in, of verhoogde distensie van, de grote systemische venen en de rechter bovenkamer van het hart. Deze reflex, voor het eerst beschreven door de Britse fysioloog Francis Arthur Bainbridge in 1915, voorkomt de samenklontering van bloed in het veneuze systeem.
Speciale druksensoren, baroreceptoren genaamd (of venoatriale rekreceptoren), die zich in de rechterboezem van het hart bevinden, detecteren verhogingen van het volume en de druk van het bloed dat naar het hart wordt teruggevoerd. Deze receptoren zenden informatie via de nervus vagus (10e hersenzenuw) naar het centrale zenuwstelsel. Deze reactie resulteert in de activering van sympathische zenuwbanen die dienen om de contractiekracht van de hartspier te verhogen en de hartslag te doen toenemen (tachycardie). De Bainbridge-reflex kan worden geblokkeerd door atropine, is minder sterk of afwezig wanneer de aanvankelijke hartfrequentie hoog is, en kan worden opgeheven door de vaguszenuwen door te snijden.