Barret Robbins’ verdwijning, problemen veroorzaakt door psychische problemen

Barret Robbins was 29 jaar oud voordat zijn psychische problemen goed werden gediagnosticeerd. Al ruim voor die tijd waren er signalen dat er iets niet in orde was, vooral in combinatie met overmatig middelenmisbruik.

Die problemen resulteerden in aanvaringen met de wet, waaronder een tijdens zijn studie aan de TCU waarbij hij een ruit van een autodealer brak en werd gearresteerd voor inbraak. Robbins kreeg een proeftijd en mocht zijn laatste seizoen spelen, waarna de medische staf van TCU een depressie bij hem vaststelde.

Een andere kwam in het tweede seizoen van het centrum bij de Raiders, nadat hij naar huis werd gestuurd van een wedstrijd in Denver, waarvan werd vastgesteld dat hij niet in staat was om te spelen nadat hij de bus naar een team walk-through miste. Robbins vloog commercieel naar huis, maar ging nooit aan boord van een aansluitende vlucht na een tussenstop in Utah. Hij ging buiten de luchthaven, stapte in een hotelshuttle en ging in het restaurant van dat logement zitten zonder een dubbeltje op zijn naam. Hij werd gearresteerd voor het proberen te dineren en dash, en zijn vriendin vloog uiteindelijk uit, pikte hem op en bracht hem naar huis.

Met het welkome voordeel van hindsight, gelooft Robbins dat hij tijdens deze incidenten in manische episodes was en uit de hand was.

“Als ik in een manische episode kom, kan ik om hulp vragen, ik zou OK zijn,” zei Robbins in een interview met NBC Sports Bay Area’s Greg Papa in 2011. “Maar als ik in een manische episode kom, zit het niet in me om om hulp te vragen. Het gebeurt niet op die manier. Dat is het frustrerende eraan. Ik weet wat er aan de hand is, maar ik ben me niet bewust van mijn beslissingen. Ik slaapwandel eigenlijk gewoon. Dat is wat het echt is. Daar komt het op neer.”

Mensen met een depressie zijn niet vatbaar voor manische periodes. Robbins werd herkend als iemand met een depressie en kreeg op basis van die diagnose medicijnen op de universiteit en bij de profs. “Ze gaven me wat medicijnen en, weet je, lieten me naar een dokter gaan en dat soort dingen. Maar ik heb nog nooit het woord bipolair gehoord. Nooit hoorde ik het woord bipolair tot na de Super Bowl.”

Robbins verwijst naar Super Bowl XXXVII tussen de Raiders en de Tampa Bay Buccaneers, een wedstrijd die hij miste nadat hij twee nachten ervoor aan de boemel was gegaan in San Diego en Tijuana.

Dat incident, en de onderliggende psychische problemen die het veroorzaakten, zijn gedetailleerd in de nieuwste aflevering van NBC’s Sports Uncovered podcast, die donderdag debuteerde.

Robbins werd de zaterdagnacht en zondagochtend voor de Super Bowl geëvalueerd door teamartsen in het La Jolla Hyatt en geïnterviewd door topambtenaren, die allemaal besloten dat hij niet in staat was om de kampioenswedstrijd in San Diego te spelen. Robbins werd naar een lokaal ziekenhuis gestuurd en op zelfmoordbewaking gezet, en belandde uiteindelijk in de Betty Ford-kliniek in Riverside.

Pas toen kreeg Robbins de juiste diagnose van een bipolaire stoornis.

“Wat geweldig was – nou ja, niet geweldig – maar wat goed voor me voelde, is dat het een aantal van deze incidenten verklaart die ik heb gehad,” zei Robbins. “En het zet een label, het zet een label op dat, omdat het eerder onverklaard was voor mij.”

In zijn interview met Papa, Robbins gedetailleerd momenten waarop hij gelooft dat hij manisch was voordat hij gediagnosticeerd werd. Hij besprak ook momenten van extreme depressie die ook deel uitmaken van bipolair zijn.

“Ik kan me een dag herinneren, of bijna een maand van het buitenseizoen waarin ik niet uit bed kon komen,” zei Robbins. “Ik bedoel, om te denken dat een man een huis van 2 miljoen dollar kan hebben en auto’s ter waarde van 500.000 dollar en wat hij maar wil en toch depressief kan zijn en niet uit bed kan komen. Dat zegt je dat depressie erg krachtig is, en het heeft me voor een lange tijd verlamd.

“Football zou me er altijd brengen. Voetbal is mijn liefde. Als ik die dag zou gaan voetballen, zou ik oké zijn, weet je? Ik zou in staat zijn om uit bed te komen.”

Bipolaire personen die verkeerd zijn gediagnosticeerd als depressief, kunnen aanzienlijke problemen veroorzaken, volgens Decartes Li, M.D., directeur van het bipolaire stoornisprogramma aan UCSF.

“Antidepressiva, de medicijnen als een klasse zijn niet nuttig gebleken voor mensen met een bipolaire stoornis, in het bijzonder wanneer ze manie of hypomanie hebben,” zei Li. “In feite zijn er enkele studies geweest die aantonen dat antidepressiva manieën of hypomanieën kunnen triggeren, waardoor ze een soort van doorschieten.”

“Wat er gebeurt is dat, wanneer je de persoon met een bipolaire stoornis krijgt en ze veel antidepressiva geeft, je ze ofwel erger kunt maken of je doet niets en helpt ze niet echt op de lange termijn.”

Li zei ook dat deze gevallen “gemengde episoden” kunnen ontwikkelen, wat betekent dat ze tegelijkertijd manie en depressie hebben. Li zei dat ze kunnen worden uitgelokt door antidepressiva of andere stoffen. Het innemen van verdovende middelen zoals hallucinogenen of zware doses marihuana — Robbins geeft toe soms zware marihuana- en alcoholconsumptie te hebben — tijdens gemengde perioden of daarbuiten kan de dingen na verloop van tijd ernstiger of erger maken.

“Voor mensen die door deze gemengde perioden gaan, kunnen ze echt slecht zijn,” zei Li. “Als je je kunt voorstellen, je voelt je een soort van depressief of suïcidaal, dat zijn een aantal depressieve symptomen. Je kunt manische symptomen hebben terwijl je depressief of suïcidaal bent, je hebt racende gedachten en kunt heel impulsief zijn. … Je zou kunnen zien hoe slecht dat is voor het individu met echt een hoog risico.”

Plaats een reactie