Er is geen betere behandelmethode voor de met klachten gepaard gaande cholecystolithiasis dan de cholecystectomie. Bij de zogenaamde stomme gal is een afwachtende houding gerechtvaardigd. De laatste jaren werden voor geselecteerde patiënten met galstenen respectievelijk calculi in de gemeenschappelijke galbuis niet-chirurgische therapeutische methoden ontwikkeld. Zo is het voor dragers van galstenen met lichte tot matige klachten mogelijk om een medicamenteuze proef te ondergaan met litholyse met chenodesoxycholzuur of ursodesoxycholzuur of vooral met een combinatie van deze twee galzuren. Röntgennegatieve calculi van minder dan 1,5 cm met een goed functionerende galblaas zijn een eerste vereiste. De extracorporale stoss-golf lithotripsie is een nieuwe interessante methode, evenals de percutane of retrograde instillatie van methyl-butylether. In deze gevallen staan we aan het begin, de internationale ontwikkeling moet met aandacht worden voortgezet. Bij calculi van de galwegen hebben naast operatieve methoden de papillotomie en de extractie van calculi de proef meer dan doorstaan. De stoss-golf lithotripsie bij calculi van de galbuis, die noch door instillatie van oplosmiddelen, noch endoscopisch verwijderd kunnen worden, is een uitweg uit de moeilijkheden in tegenstelling tot de operatie. Zoals duidelijk blijkt uit de aangetoonde feiten is de cholecystectomie, zoals de Zwitserse chirurg Rewbridge reeds meer dan 50 jaar geleden opmerkte, echt niet het laatste antwoord op de problemen van de cholelithiasis. Vandaag de dag gaat het erom de methode te gebruiken die het meest geschikt is voor de patiënt.