Toen ik nadacht over hoe ik deze serie zou kunnen afronden, ben ik door de vorige berichten gaan bladeren om te verwerken waar we tot nu toe naar hebben gekeken. We hebben besproken wat leiderschap is, hoe leiderschap van toepassing is op verschillende generaties, en wat er voor nodig is om een leider te zijn. We hebben ook dienend leiderschap geïntroduceerd en wat dat betekent in verschillende contexten. Dit is zeker een heleboel grond om te behandelen in zo’n kleine ruimte.
Wanneer we het over leiderschap hebben, is een van de meer amusante meningen die worden rondgestrooid de valse overtuiging dat er geen nieuwe ideeën zijn. Er lijkt een misvatting te bestaan dat alles al is gedaan, of dat alles wat nieuw is, gewoon een herhaling is van wat al is gedaan. Ik heb ooit gehoord dat een zeer bekende bedrijfspsycholoog dit het “oude wijn in nieuwe zakken” dilemma noemde. Ik zal de naam van deze persoon niet noemen, omdat die uitspraak deel uitmaakte van een grotere en zeer kleurrijke tirade ’s avonds laat in de bar op een jaarlijkse conferentie van de Vereniging voor Arbeids- en Organisatiepsychologie, maar ik wil wel zeggen dat hij er vrij stellig van overtuigd was dat hij gelijk had. Ik zal ook zeggen dat ze niet zo correct waren als ze stellig geloofden.
Terwijl er veel ideeën worden gerecycled rond het onderwerp leiderschap, zijn er ook nogal wat nieuwe ideeën die nieuwe kennis helpen aandrijven rond wat het is om te leiden en wie beter te leiden. Een van de interessantere ideeën die ik heb gevonden is de notie van een organisatorische kampioen. Dit is een vrij nieuw concept dat de laatste jaren de ronde doet en in de populaire pers wat aan kracht lijkt te winnen, ook al hebben de academische onderzoekers dat nog niet ingehaald. Het is verbonden met het idee van iemand die niet alleen intern, maar ook extern leiding geeft. Dit begrip wordt sinds kort ondersteund door een aantal denkers over leiderschap, waaronder Mike Thompson in zijn boek, Organizational Champions: How to Develop Passionate Change Agents at Every Level (2009).
Dus wat is het verschil tussen een leider en een kampioen? In een notendop is een kampioen iemand die zichzelf en zijn organisatie verplicht om te winnen op de wereldmarkt door behendigheid, creativiteit en eerlijkheid. Ze zijn niet bang om gedurfde stappen te zetten die niet alleen hun organisatie ten goede komen, maar ook het grotere geheel dienen. Met andere woorden, zij zijn niet alleen gericht op het motiveren van topprestaties nu, maar ook op het helpen van hun organisatie om te evolueren om aan toekomstige behoeften te voldoen. Bovendien kijken zij niet alleen naar de organisatie, maar ook naar de wereld in het algemeen. Nogal een intrigerend concept.
Wanneer ik over dit concept praat, krijg ik vaak de vraag om voorbeelden. Een van de meer zichtbare voorbeelden van iemand die dit model tentoonspreidde zou wijlen Steve Jobs zijn. Interessant is dat hij waarschijnlijk een betere kampioen was dan leider, of zelfs manager.
Velen beschouwen Steve Jobs als een van de grote technologie- en bedrijfsleiders van de moderne tijd. Wat echter vaak wordt vergeten, is dat hij bekend stond als een grote uitdaging om voor te werken. Lees de verhalen van mensen die voor hem werkten, vooral in het begin van zijn carrière, en je krijgt het beeld te zien van iemand die ongeduldig en arrogant was en het niet goed met anderen kon vinden, tenzij ze zijn spel wilden spelen. Dit niet goed spelen met anderen leidde er uiteindelijk toe dat hij in 1985 werd ontslagen bij het bedrijf dat hij had opgericht.
Toen hij in 1997 weer bij het bedrijf kwam werken, had hij het een en ander geleerd. Hij had geleerd hoe te leiden met meer dan alleen een technische visie. Hij zocht naar betrokkenheid van anderen bij het nastreven van zijn visie om de manier waarop we werken, spelen en met elkaar omgaan te veranderen. Vervolgens nam hij een actieve rol op zich om te bepleiten hoe die producten de wereld een betere plek konden maken. Het resultaat is natuurlijk het hele ecosysteem van Apple, met iPods, iPads en i-everything, dat doorklinkt in alles wat we doen. De apparaten zijn zelfs doorgedrongen tot in de handen van vaste Windows-gebruikers zoals ikzelf.
Wat leert ons dit voorbeeld? Het leert ons dat leiding geven niet alleen betekent dat je de leiding hebt. Net zoals we hebben geleerd bij ons overzicht van dienend leiderschap, richten de beste leiders zich op hun motivatie en drijfveren, niet alleen op het sturen van anderen naar bepaalde gedefinieerde resultaten. Wanneer zij die motivaties begrijpen en leiding geven vanuit een eerlijke wil om anderen te helpen en te dienen, gebeuren er grootse dingen. Daarom moeten we ernaar streven om niet alleen leiders te zijn, maar kampioenen.
Tompson, M. (2009). Organisatorische kampioenen: How to develop passionate change agents at every level. New York, NY: McGraw-Hill
Gerelateerde Benedictine-programma’s
U kunt meer leren over het zijn van een leider en een kampioen door middel van Benedictine University’s Master of Science in Management and Organizational Behavior-opleiding. Om te leren hoe een online graad van Benedictine u kan helpen uw leiderschapsvaardigheden aan te scherpen, praat vandaag nog met een Program Manager.
Over de auteur
Jimmy Brown, Ph.D. is een senior level management consultant met zeventien jaar ervaring in het leiden van inspanningen om praktische strategieën voor verbetering van bedrijfsprestaties te ontwikkelen en te implementeren. Dr. Brown heeft senior-level consulting posities bekleed bij toonaangevende bedrijven zoals Booz-Allen & Hamilton, Accenture en Hewlett-Packard. Momenteel is hij Practice Area Lead bij Beacon Associates.