Even een gevecht met ’s werelds meest productieve huidige knock-out kunstenaar Gennady Golovkin is genoemd en door te spreken met mensen in de bokswereld, weet ik dat het een gevecht is dat Bernard niet alleen zou nemen, maar ook actief nastreeft.
Deze throwback mentaliteit is verfrissend in het hedendaagse boksen, in een tijd waar fans vaak vele jaren moeten wachten om de beste vechters van een bepaalde divisie elkaar in de ring te zien ontmoeten.
Hopkins opmerkelijke discipline heeft hem in staat gesteld om zo lang door te gaan en het zette me onlangs aan het denken, is Bernard niet alleen de meest gedisciplineerde bokser die ooit heeft geleefd, maar mogelijk de meest gedisciplineerde sportster periode die er ooit is geweest?
Het is een ding voor jongens om door te gaan tot in de veertig in andere sporten zoals golf, zwemmen of honkbal, maar in een sport zo fysiek belastend vanuit een training perspectief en een in-competitie standpunt als boksen, heeft Hopkins verscheurd het regelboek en maakte zijn eigen.
Ik zal nooit vergeten toen ik naar een interview met Hopkins keek, toen hij een keer zei na zijn vrijlating uit de gevangenis, toen hij besloot om het boksen en zijn leven serieus te nemen, dat hij zwoer om nooit meer een druppel alcohol aan te raken of een drug te nemen.
Dat was in zijn vroege twintiger jaren en op de leeftijd van nu 51, heeft hij die belofte aan zichzelf gehouden.
Misschien een voorbeeld voor ons allemaal van hoe om te zorgen voor onszelf lichamelijk, die velen vaak zeggen complimenteert iemands geestelijk welzijn ook.
Een ander beroemd citaat dat altijd in mijn geheugen blijft hangen over hoe Hopkins traint, komt van een gerenommeerde trainer die Hopkins al vele jaren terzijde staat, Broeder Nazeem Richardson.
Richardson zei eens:
“Ik heb in mijn leven veel mensen ontmoet die hard werken, maar slechts weinigen zo hard als Hopkins. Bernard Hopkins is een speciale atleet.”
Hoge lof van een gerespecteerd figuur in de fightbusiness die er geen doekjes om windt en zo’n compliment niet lichtvaardig zou uitdelen.
Het is een opmerkelijke carrière als je terugkijkt op hoe lang die zich heeft uitgestrekt en wie hij heeft bevochten en verslagen.
Zijn profcarrière dateert van bijna 28 jaar, een bijna buitengewone drie decennia die hem heeft zien vechten tegen mensen als Oscar De La Hoya, Felix Trinidad, Joe Calzaghe, Roy Jones Jr, Winky Wright, Sergey Kovalev – om er maar een paar te noemen.
Het is een bewijs van zijn schone levensstijl, toewijding en streven naar uitmuntendheid, samen met het slimmer trainen naarmate hij ouder werd, vaak meer buiten de box trainingsmethoden implementeren om te besparen op de impact op de gewrichten en botten als hij wat ouder werd.
Het is bekend dat zijn dieet is altijd spot on ook, met schone groenten en vers vlees zijn zijn go to keuze, zelden ooit toegeven aan een zoetekauw als traktaties – hoewel blijkbaar doet hij graag een goede Philly cheese steak zo nu en dan.
Je kunt het hem vergeven, hij heeft het verdiend!
Een zeer zeldzaam mens, met weinig ondeugden in het leven anders dan het nastreven van de beste te zijn in de sport waar hij van houdt.
Een keer maar.