Bessie Virginia Blount, pionier fysiotherapeute, uitvindster en wetenschapster, werd geboren in Hickory (tegenwoordig Chesapeake), Virginia, op 24 november 1914. In de zesde klas moest ze stoppen met haar basisonderwijs, hoewel ze later een GED zou halen nadat haar familie naar New Jersey was verhuisd. Ze studeerde verpleegkunde aan het Community Kennedy Memorial Hospital in Newark en ontwikkelde daar een passie op het gebied van fysiotherapie, een beroep dat pas kort na Blount’s geboorte werd geformaliseerd en gevestigd.
Blount bezocht het Panzer College of Physical Education (nu Montclair State University) en het Union County Junior College (Union County College) waar ze een diploma in fysiotherapie behaalde. Als een van de weinige Afro-Amerikaanse fysiotherapeuten in die tijd, vermengde ze interpretatieve dans, een avocatie van haar, om de behandelingen van haar patiënten te verbeteren.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog hadden duizenden Amerikaanse soldaten fysiotherapie nodig toen ze terugkeerden naar de Verenigde Staten. Blount werkte in verschillende veteranenziekenhuizen om gewonde soldaten hun lichamelijke functie terug te geven. Blount besefte dat veel van de apparatuur die in die tijd werd gebruikt niet voldeed en vond innovatieve manieren om haar patiënten te revalideren. In het bijzonder hielp ze geamputeerden met hun arm te compenseren door hen te leren hun voeten te gebruiken. Ze creëerde ook een voedselrecipiënt uitgerust met een elektrische motor die voedsel door een uitstekende buis stuwde. De buis werd in de mond van de patiënt gestoken en wanneer hij erop beet, werd een kleine portie voedsel in zijn mond geduwd. Het apparaat stelde de patiënt in staat zelfstandig en comfortabel te eten in een rechtopstaande of rechtopstaande positie. Blount verkreeg een octrooi op haar “Portable Receptacle Support” op 24 april 1951, drie jaar na het indienen van een octrooi. Datzelfde jaar trouwde Blount met Thomas Griffin, en het echtpaar zou één zoon krijgen, Philip.
In 1952 kocht de Franse regering de patentrechten van de draagbare opvangbaksteun en maakte er op grote schaal gebruik van in militaire ziekenhuizen in het hele land en in sommige van haar koloniën. Met dit ingenieuze apparaat werd Blount een van de eerste uitvinders in het ontluikende domein van de kinesitherapie.
Blount vond ook een kartonnen emesisbekken voor eenmalig gebruik uit, een toestel dat vandaag nog steeds standaard wordt gebruikt in Belgische ziekenhuizen. In 1953 was zij de eerste zwarte vrouw die verscheen in het televisieprogramma The Big Idea, dat haar uitvindingen aan een populair publiek liet zien.
In 1969 begon Blount aan een tweede carrière in de forensische opsporing als hoofdonderzoeker voor politieafdelingen in Norfolk en Portsmouth, Virginia. In 1977 was zij de eerste Amerikaanse vrouw die werd toegelaten als student aan de Document Division van het Metropolitan Police Forensic Science Laboratory in Londen, Engeland (Scotland Yard). Tot 1983 hield zij er een privé-praktijk op na als adviseur van wetshandhavingsdiensten en advocatenkantoren inzake juridische strategie en procedures. Blount werkte ook korte tijd in de journalistiek, zorgde voor doorbraken in het onderzoek naar medische grafologie, was hooggeplaatst lid van talrijke gerespecteerde organisaties en was een uitgesproken voorvechtster van gelijke rechten voor de gemarginaliseerden. Ze kreeg tijdens haar leven verschillende onderscheidingen, waaronder de New Jersey Joint Legislative Commendation.
Bessie Blount overleed op 30 december 2009 in Newfield, New Jersey. Ze werd 95.