Blackfriars, kleine wijk in de City of London. Het ligt aan de oever van de rivier de Theems, ten oosten van The Temple en ten zuidwesten van St. Paul’s Cathedral.
Adrian Pingstone
Van 1221 tot 1538 was het Blackfriars Monastery aan de rivier gelegen. Het was een rijke en invloedrijke instelling, en de zalen werden vaak gebruikt voor vergaderingen van de regeringsraad. Het zogenaamde “Black Parliament” vergaderde er enkele jaren voor het begin van de Wars of the Roses. Na de opheffing van de kloosters in de 16e eeuw werd op deze plaats het Blackfriars Playhouse gevestigd. Het gebied werd een modieuze woonwijk in het begin van de 17e eeuw.
Blackfriars Bridge (1860-69) verving een eerdere verkeersbrug die dateerde uit de jaren 1760. Het eerste bouwwerk werd betaald met boetes en door tol te heffen van de passagiers. Tijdens de Gordon Riots van 1780 werden de tolhuisjes aangevallen en geplunderd, en na 1785 werd er geen tol meer geheven. Zie ook Blackfriars Bridge uit de 3e editie van de Encyclopædia Britannica (1788-97), met een gedetailleerde beschrijving van het bouwwerk.
Bij Blackfriars werden ook spoorwegbruggen gebouwd, de westelijke brug in 1862-64 en de oostelijke brug in 1884-86. Blackfriars Station werd in 1886 geopend onder de naam St. Paul’s Station; de naam werd in 1937 veranderd. Paul’s Station; de naam werd in 1937 veranderd. Het station werd in 1977 herbouwd en staat in verbinding met London Bridge Station in Southwark.