De in 1961 ingehuldigde wedstrijd bestond uit een jaarlijks duel tussen Pennsylvania Military College (nu Widener University) en de United States Merchant Marine Academy, tot 1967 bekend als de “Little Army-Navy Game”. Het speelveld in de vroegere jaren bestond uit natuurgras dat buiten werd gekweekt en dan voor de wedstrijd naar binnen werd verplaatst.
In 1968 volgde het de Tangerine Bowl op als één van de vier regionale finales in de College Divisie (die in 1973 Divisie II en Divisie III werd). De andere drie regionale finales waren de Pecan (later Pioneer), Grantland Rice, en Camellia bowls. In 1973, onder een nieuw playoff systeem, werd de Boardwalk Bowl een nationale kwartfinale van Divisie II, terwijl de andere drie kwartfinales naamloos werden en op campus locaties werden gespeeld. De halve finales waren de Pioneer en Grantland Rice bowls, en de Camellia was de kampioenswedstrijd. Na 1973 werd de Boardwalk Bowl gestaakt omdat de NCAA uiteindelijk de Division II halve finales verplaatste naar naamloze wedstrijden op campuslocaties, vergelijkbaar met eerdere rondes.
De Boardwalk Bowl, samen met de Liberty Bowl (gespeeld in het Convention Center in december 1964), toonde de haalbaarheid aan van het spelen van voetbal binnenshuis en bracht de promotors van voetbalwedstrijden ertoe om serieus te kijken naar het ontwikkelen van indoorfaciliteiten primair voor dit doel.