Boterkoffie? Nee, ik zit nu aan de Kaaskoffie.

Kaffeost! Foto: Edith Zimmerman

Ik gebruik het recente verhaal van de Wall Street Journal over boterkoffie – ook bekend als Bulletproof koffie, die sinds 2012 populair is – als excuus om te schrijven over een andere koolhydraatvrije koffie-zuivelcombinatie waar ik nieuwsgierig naar ben geweest: kaffeost, of koffiekaas.

Het is koffie, met kaas. Ik kwam het eerder deze week tegen in een ingetogen, ongedateerde post op Atlas Obscura.

Een Noord-Scandinavische traditie, kaffeost is een drank / maaltijd waarbij blokjes kaas worden losgelaten in een kopje koffie. Ze absorberen het “als rijke, vochtige kaassponzen,” volgens Atlas Obscura, en idealiter wordt het allemaal geserveerd in een mooie mok gesneden uit een berk burl (een bobbelige boomgroei).

Het kaasgedeelte van kaffeost wordt leipäjuusto (of broodkaas) genoemd in Finland, en “Finse piepende kaas” in de Verenigde Staten – hoewel je het ook gewoon “broodkaas” kunt noemen. Het is strikt kaas (er is geen brood), maar het idee is dat het stevig is en dingen opneemt op een broodachtige manier. En hoewel Scandinavische broodkaas traditioneel van rendiermelk wordt gemaakt, vond ik een variant van koemelk uit Wisconsin, bij Murray’s Cheese, een paar straten van mijn kantoor. (Hoewel je broodkaas ook thuis kunt maken.)

De broodkaas die ik vond – Carr Valley Bread Cheese – kwam in een plastic verzegelde baksteen, iets minder dan een pond, en ik pelde de wikkel weg, sneed een plak af, en hakte het in blokjes. Het was dicht maar licht – halloumi-achtig.

Eerst heb ik deze blokjes in de magnetron gegooid om de kaas op zichzelf zonder koffie te proberen (en omdat dat was wat de verpakking aanraadde), en het was fantastisch – als mozzarella gemengd met cheddar, maar veerkrachtiger en zoeter. Daarna, voor de eigenlijke kaffeost, sneed ik meer ongesmolten blokjes van het blok en legde die op de bodem van een mok, die ik overgoot met hete koffie. De blokjes dreven niet naar de oppervlakte zoals ik op sommige foto’s had gezien, maar toen ik ze een minuut later met een vork eruit viste, waren ze zacht geworden en hadden ze een rokerige, heerlijke koffiesmaak gekregen, terwijl de koffie op zijn beurt een ronde, nootachtige, boterachtige smaak had gekregen. Het was als warme chocolademelk met marshmallows, maar dan met warme koffie en kaas.

Ik heb genoten van de hele ervaring en zal in de toekomst kaffeost bij mijn vrienden persen. Ik denk dat deze kaas een goed vakantiegeschenk zou zijn: lekker, met een leuk en ongewoon ritueel eraan vast, dat mensen samen kunnen doen.

Plaats een reactie