Conventionele rotatiemotoren zijn gebaseerd op een trochoïdaal boringprofiel van de behuizing en het binnenste omhulsel is de basis van het rotorprofiel. Voor de afdichting van de kamers worden veerbelaste apex-afdichtingen gebruikt in plaats van de ontworpen rotor apexen. De conventionele ontwerpmethode is beperkt tot een behuizing op basis van epitrochoïden en houdt geen rekening met het apex-afdichtingsprofiel. Eerder presenteerden de auteurs de volledige theorie en het algoritme van de DF-methode (deviation-function) voor het ontwerpen van rotatiemotoren op basis van het afdichtingsprofiel van de apex. Door gebruik te maken van de DF-methode zijn de topafdichting en de boring van de motorbehuizing geconjugeerde kinematische paren, die het ontwerp mogelijk maken van een verscheidenheid van topafdichtingen die zich aanpassen aan de boring, met inbegrip van bredere topafdichtingen en meervoudige afdichtingen op elke rotorpunt. Het brede apexafdichtingsontwerp heeft een betere rotor-behuizingsovereenstemming en verbetert daardoor de afdichting. Het rooster met meerdere apexafdichtingen verbetert het afdichtingsvermogen en vermindert tevens de krachten op de apexafdichtingen. De integratie van apex-afdichtingsprofielen in het ontwerpproces van rotatiemotoren maakt ook een grotere verscheidenheid aan nieuwe rotatiemotorprofielen mogelijk.