Biografie
Als er een essentiële voorvader van de pop-rockmuziek is, dan is het Buddy Holly, een van de grote pioniers in de geschiedenis van de rock’n’roll, ondanks zijn korte carrière die werd afgebroken door een fataal vliegtuigongeluk.
Zijn ideeën over beheersing van de produktie, het feit dat hij een van de eerste artiesten was die zijn eigen geluid definieerde, waaraan hij verfijning en elegantie in zijn melodische lijnen toevoegde, zijn beeld van een eenvoudige burger die slaagt dankzij zijn talent, en zijn vastberadenheid om zijn eigen liedjes te componeren, wat in die tijd zeer zeldzaam was, waren de sleutel tot zijn succes, De leden van de British Invasion, zoals The Hollies (genoemd naar zijn achternaam) en de Beatles, die met succes gebruik maakten van de nagesynchroniseerde zang die Holly hielp oprichten, imiteerden deze trekken in de begindagen.
Charles Hardin Holley (Buddy Holly) werd op 7 september 1936 geboren in Lubbock, Texas, USA, als jongste zoon van Lawrence en Ella Hardin.
Op jonge leeftijd ademde hij muziek in zijn huis, en blues, folk en country muziek streelden de oren van de jonge Holly, die tegen zijn tienerjaren gitaar, banjo, fiddle, mandoline en piano kon spelen.
Op vijfjarige leeftijd stond ze voor het eerst op het podium met haar broers Larry en Travis. Ze zong “Down The River Of Memories”, een country stuk waarmee ze een prijs wonnen op de Lubbock Fair wedstrijd.
Met zijn goede vriend Bob Montgomery vormde hij eind jaren veertig een country- en bluegrassduo dat ze Buddy &Bob noemden, met wie hij zijn eerste liedjes opnam en zelfs optrad in zijn eigen radioshow, de “Buddy And Bob Show”.
Nadat hij had geopend voor Elvis Presley, besloot Buddy Holly rock’n’roll te adopteren als de belangrijkste geluidsbron voor zijn composities, en voegde bassist Larry Welborn en drummer Jerry Allison voor zijn doel toe.
Bassist Don Guess en ritmegitarist Sonny Curtis voegden zich later bij de band.
Nadat de groep Montgomery had verlaten, wist ze de aandacht te trekken van Eddie Crandall, een scout die hen een contract gaf bij Decca, een label dat wanhopig op zoek was naar een rivaal voor Elvis Presley.
Na een reeks opnamen waaronder “Love Me”, “Don’t Come Back Tonight” en “Baby, Won’t You Come Out Tonight”, besloot Holly, ontevreden met de resultaten in de studio, Decca te verlaten voor Norman Petty, een producer gevestigd in Clovis, New Mexico, met wie hij in staat was te werken met volledige creatieve vrijheid.
Holly, Welborn, Allison en de nieuwe ritmegitarist Niki Sullivan namen de single “That’ll Be The Day” op, een nummer dat ze eerder voor Decca hadden opgenomen. Dit nummer werd naar Bob Thiele gestuurd, een leidinggevende bij Decca dochter Coral Records.
Decca, in het contract dat met Holly was getekend, had de zanger verboden om binnen vijf jaar nummers uit te brengen die in hun studio’s waren opgenomen, maar kwam uiteindelijk tot een overeenkomst dat hij “That’ll Be The Day” zou uitbrengen als Buddy afstand zou doen van zijn rechten op de andere nummers die in hun studio’s waren opgenomen.
De single verscheen in 1957, op naam van de Crickets (met Joe B. Moulding vervangen op bas door Larry Welborn) en uitgebracht op het Brunswick label, ook een dochteronderneming van Decca.
De hit was een hit aan beide kanten van de oceaan, en maakte Buddy één van de grote idolen van die tijd.
Triumfestante tournees en nieuwe singles zoals “Words Of Love”, “Maybe Baby”, “Not Fade Away”, “Peggy Sue”, “Everyday”, “Rave On”, “It’s So Easy” en “Oh Boy” bevestigden Holly en de Crickets als één van de beste combo’s van het tijdperk en werden uiteindelijk grote klassiekers die door een veelheid van soloartiesten en groepen werden gecoverd en zelfs meer succes oogstten in Groot-Brittannië dan in hun geboorteland.
In 1957 verscheen de LP “The Chirping Crickets” (1957), een essentieel album met zijn beste liedjes, waarvan vele samen met Petty (Buddy was zowel als Holly als Hardin getekend).
Kort daarna, en gecrediteerd door Coral Records als soloartiest voor Buddy Holly, verscheen “Buddy Holly” (1958), wederom een uitstekend album met een handvol klassiekers.
In augustus 1958 trouwde Buddy met de Venezolaanse María Elena Santiago en nam geleidelijk afstand van zijn bandgenoten en Norman Petty, die in New York City ging wonen.
Aan het eind van het jaar nam Buddy voorgoed afscheid van de Crickets.
Hij probeerde zijn geluid uit te breiden en nam op met strijkerssecties.
Sommige van zijn laatste nummers waren “True Love Ways”, “Raining In My Heart” of “Moondreams”.
Hij had ook tijd om de eerste single van Waylong Jennings, die Holly’s muzikant werd, te produceren.
Op 3 februari 1959 sloot Buddy, in een precaire financiële situatie als gevolg van de chantage van Petty om de groep te verlaten door zijn bankrekeningen te blokkeren, zich aan bij de Winter Dance Party tournee met andere grote namen uit die tijd zoals Ritchie Valens, Dion &The Belmonts en The Big Bopper.
Zijn achtergrondmuzikanten waren de eerder genoemde Waylong Jennings, die bas speelde, gitarist Tommy Allsup, en Carl Bunch op drums.
Na zijn optreden in Clear Lake (Iowa) besloot Buddy, moe, een klein vliegtuigje te nemen om meer tijd te hebben om uit te rusten voor het volgende concert dat zou worden gehouden in Moorhead, een stad gelegen in de staat Minnesota.
Hij werd vergezeld door de jonge Ritchie Valens en The Big Bopper.
Ongelukkigerwijs stortte het vliegtuig neer door slecht weer en er waren geen overlevenden.
Hij was slechts 22 jaar oud.
Hij had geen kinderen.
De schok binnen de rock’n’roll wereld over de dood van deze drie muzikanten was enorm, vooral die van Buddy Holly.
Om nog maar te zwijgen over de geboorte van The Hollies, die hun naam ontleenden aan de achternaam van de meester.
The Hollies namen later een LP op, getiteld “Buddy Holly” (1980), met daarop versies van de grote stukken van hun mentor.
Een andere postume single die in die periode werd uitgebracht was “Learning The Game”, een nummer dat, zoals bijna zijn hele discografie, bij verschillende gelegenheden werd gecoverd.
In het midden van de jaren zeventig kocht een van zijn grote bewonderaars, Beatle Paul McCartney, de uitgeversrechten van Buddy Holly and the Crickets van Norman Petty, waardoor de bekendheid van de carrière van de zanger, gitarist en liedjesschrijver uit Lubbock werd gestimuleerd, met regelmatige vieringen onder de naam Buddy Holly Week, gehouden op de verjaardag van Buddy, een van de grote legendes van de rock en de sleutel tot het latere British Invasion geluid.
Hij ligt begraven op het kerkhof van Lubbock, Texas.
In 1986 werd hij, met een introductie van John Fogerty, opgenomen in de Rock And Roll Hall Of Fame als een van de pioniers van de rock.
In 2017 werden zijn nummers “Words Of Love”, “That Will Be The Day”, “Mailman, Bring Me No More Blues” en “Crying, Waiting, Hoping” opgenomen op “Twist And Shout (60 Songs That Influenced The Beatles)”, een driedubbele cd uitgebracht op het Big3 label.
Hetzelfde jaar maakte “You’ve Got Love” deel uit van “Influences Behind Bob Dylan” (2017), album uitgebracht door Hoodoo Records; en “Days, Black Nights” en “Oh Boy” verschenen op “Rockabilly Revolution” (2017), driedubbel-cd uitgebracht door Big3.
In 2018 nam het Big3-label opnieuw “Not Fade Away” en “Learning The Game” op de driedubbel-cd “Under The Influence: 60 Songs That Influenced The Rolling Stones” (2018) op.
Hetzelfde jaar stond “Peggy Sue” op het vinyl “Rock’n’Roll Kings – Classics By The Rock’n’Roll Pioneers” (2018), uitgebracht door Wagram Music.
In 2019 bracht het Bullseye label het vinyl “Buddy Holly – Alternatively” (2019) uit, met alternate takes van een aantal van zijn bekendste nummers.