Calusa Pines wordt vaak genoemd achter TPC Sawgrass Stadium als de nummer drie golfbaan in Florida, de staat die de meeste golfbanen heeft in de USA. Seminole is duidelijk de nummer één gewaardeerde golfbaan, maar het is een waardig debat over de op één na beste golfbaan in Florida. Er zijn holes en kenmerken van beide banen die een van beide een voordeel kunnen geven. Als men een straffere/moeilijkere golfbaan wil dan zou de TPC Stadium baan een streepje voor hebben door de aanwezigheid van water op vele holes, met name door de green hard tegen het water op de gedenkwaardige zestiende hole, de zeventiende island green en de moeilijke driving hole over water op achttien. Hoewel men het water vaak ziet, heeft Calusa Pines niet zoveel met water te maken, met uitzondering misschien van de vierde hole vanaf de achterste tee, waar een lange carry over water nodig is, de veertiende met water achter de green, de par 3 zestiende hole, en water aan de rechterkant voor het tee shot op zeventien. Toch is er voldoende ruimte om weg te spelen van het water op Calusa Pines als gevolg van de bredere fairways. Bovendien heeft Calusa Pines veel interessantere en gevarieerdere greens en omgevingen dan de TPC baan. Bovendien, als gevolg van de vervaardiging van sommige heuvels door het verplaatsen van vuil, Calusa Pines heeft ook de meer interessante terrein. Calusa Pines is leuker om te spelen, terwijl een ronde op de TPC Sawgrass Stadion kan voelen als een lange slijpen gedwongen mars.
Ik denk niet dat er is een “grote” hole op Calusa Pines, maar bijna alle van hen zijn goed tot boven het gemiddelde. Een punt van kritiek is dat veel van de holes hebben zand / afval gebied langs de hele kant van een fairway die een gevoel van gelijkenis creëert.
Van de Hurzdan/Fry cursussen die ik heb gespeeld, Calusa Pines is de beste. Ik hou van de breedte van de fairways en de grootte van de zeer snelle golvende greens. Er is een goede variatie in de lengte van de holes of het nu een par 3, 4 of 5 is. Er zijn verhoogde tees en een paar verhoogde greens. De bunkering is consistent goed en over het algemeen geplaatst om ze meer in het spel te brengen voor het approach shot. Voor de betere spelers is de baan zeker lang genoeg met 7284 yards terwijl er voor de gemiddelde speler goede opties zijn met 6635 en 6367 yards. Wind kan hier een factor zijn; speel Calusa Pines op een dag met weinig wind en alleen de greens zouden een uitdaging moeten vormen. Speel Calusa Pines op een dag met veel wind en elke slag is een uitdaging. Putts die op de rand van de cups worden geslagen zullen er waarschijnlijk niet in gaan vanwege de snelheid van de green.
Ik vind de eerste hole een van de moeilijkere holes op de golfbaan, een par 4 van 421/389 met een lange bunker aan de linkerkant naar een verhoogde green die aan de linkerkant ligt en een hoge, brede bunker die het grootste deel van de green fronst. Er zijn zware fall-offs aan alle kanten en een te stevig geslagen approach shot zal waarschijnlijk niet blijven liggen op de green die van rechts naar links en van voor naar achter afloopt met verschillende stekels en heuvels erin. Een par hier is een goede score.
De tweede hole is een lange par 5 van 574/551 die in de tegenovergestelde richting gaat als een lichte dogleg rechts. Men moet de bomen aan de rechterkant vermijden met de drive. Langs de hele linkerkant van de fairway van tee tot green is zand. Het is geen lange hole maar speelt een club langer omdat het weer een verhoogde green is met weer een grote, brede bunker over een groot deel van de voorkant. De green is diep genoeg om de meeste approach shots te houden en heeft tal van subtiele breaks.
De derde hole is een favoriet, een par 3 van 155/135 met een bail-out gebied aan de rechterkant maar diepe en hoge bunkers aan de hele linkerkant en een fall-off aan de achterkant. De green is erg schuin van rechts naar links en helt lichtjes van achter naar voor. Als u deze green ergens mist, heeft u een zeer delicaat schot.
Alsof de greens nog niet moeilijk genoeg waren, heeft de vierde hole een van de lastigste, een par 4 van 464/409 die u moet proberen zo recht mogelijk in de green te komen, maar het water aan het grootste deel van de rechterkant te vermijden, maar dit vereist dat u het water draagt om de fairway te bereiken. Het is een green die van achter naar voren afloopt met een aanzienlijke run-off aan de rechterkant.
De vijfde hole is een stevige dogleg right met heuvels aan de rechterkant binnen de boomgrens en zand aan de hele rechterkant. Er wacht nog een moeilijke green met zwaluwen en hellingen achter de bunker aan de gehele rechterkant.
Het is op dit punt dat men zich realiseert dat par op elke hole een goede score is.
De zesde hole is een par 5 van 545/515 die vereist dat men ofwel kort bij de bunkers aan de rechterkant van deze dogleg right of carry ze. De green gaat rechts naar het water en loopt van links naar rechts naar het water toe.
De zevende hole is een lange par 3 van 250/226/186 naar een green die van achter naar voren en van rechts naar links loopt, maar met veel subtiele onderbrekingen. Men moet of de green raken of kort voor de green zijn om een kans te hebben op par of beter. Een misser aan een van beide kanten zal resulteren in een afdaling van een heuvel of eindigen in een bunker aan beide kanten.
Eight is een korte par 4 en visueel een van de best uitziende holes vanaf de tee op de baan met een heuvel aan de rechterkant en zand aan de hele linkerkant. De green ligt op de bodem van een andere kleine heuvel en helt aanzienlijk van achter naar voren. Hij heeft ook een valse voorkant. Men kan hier een birdie of een double bogey maken.
Nine speelt vanaf een verhoogde tee met een mooi uitzicht op het clubhuis aan de linkerkant. Men probeert zo links mogelijk van de fairway te rijden voor een iets beter zicht op de green en zo dicht mogelijk bij de bunker naast het water aan de linkerkant om een 200 yard shot in een zeer lange, trapsgewijze green met holtes erin te vermijden. Dit completeert een uitdagende front nine met prachtige green vormen.
De tiende hole heeft een green hard tegen een heuvel aan de rechterkant bijna verborgen vanaf de tee. Men moet komen uit het midden van de fairway, want als de tee shot te ver naar links wordt geslagen is het een moeilijke hoek die een carry over een bunker aan de linkerkant vereist of men brengt het water in aanmerking. De green is waarschijnlijk een van de moeilijkste van de green met een moeras aan de linkerkant dat leidt naar een “vallei van de zonde” en nog een grote bunker rechts. Dit is een ondergewaardeerde maar zeer goede golf hole.
Eleven is de derde par 3 met water hard tegen de green aan de linkerkant. Er is voldoende ruimte om een schot aan de rechterkant te missen, maar de green helt van u af in de richting van het water. Er is ook een ruggengraat in de green op de plaats van de bunkers aan weerszijden. Het is een mooie par 3.
De twaalfde hole heeft de tee ofwel langs het water aan de linkerkant of hoog op een gefabriceerde heuvel, waarvan het gerucht gaat dat dit het hoogste punt in Collier County is. De fairway is zeer breed met een paar rimpels in het raken aan een zeer brede en diepe green. Als u de green aan de rechterkant mist, zal de bal waarschijnlijk 30 of 40 yards verderop belanden. De green lijkt gemakkelijk maar is eigenlijk een van de snelste op de golfbaan. Het is weer een solide golf hole.
Dertien is mijn minst favoriete hole op de baan, een hoefijzervormige par 5 van 627/586 aan de rechterkant waar de grote hitters over de palmbomen en mangroves aan de rechterkant kunnen slaan om de fairway te bereiken en een van de grootste zand/afval gebieden te vermijden die men ooit zal zien. Slaan vanuit deze bunker is echter niet zo’n probleem. De green is een van de kleinere maar heeft veel subtiele breaks. Het missen van de green lang resulteert in een zal naar beneden gaan een vrij aanzienlijke heuvel.
Veertien is een andere korte par 4 van 344/293 dogleg links dat speelt korter dan de yardage. Men moet de bunkers aan weerszijden van de fairway vermijden. De fairway maakt een bocht naar links met een grote bunker aan de voorkant. De green is dunner en helt lichtjes naar het water dat zich vlak achter de green bevindt. De green is erg snel. Dit is een van de betere korte par 4’s die men zal spelen.
Vijftien is misschien wel de best zichtbare hole op de golfbaan vanaf het tee shot tot aan de green genesteld aan de voet van een andere kunstmatige heuvel. Bunkers zijn aan de linkerkant en de hele rechterkant. Er is een grote moeras links van de green en achter en de green heeft een ruggengraat in het midden.
Zesenveertien is de hole die de meeste spelers zich waarschijnlijk het meest herinneren van een heuvel afslaan naar een green die aanzienlijk helt van rechts naar links richting het water. Het water zou niet in het spel moeten zijn, maar men is zich er zeer bewust van. Ik hou ervan hoe deze hole het type shot dat men moet slaan vervormt.
Zevenventien is een mooie par 4 met water langs rechts maar er is voldoende ruimte om de fairway te raken. Deze par 4 dogleg rechts van 436/390 heeft een bunker aan de voorzijde midden van de green die veel ballen vangt.
Echtien is een beetje een tegenvaller als een kortere par 5 dogleg links van 512/487 met bunkers langs de linkerkant eindigend op een verhoogde green. Echter, als men matchplay speelt, is het een zeer goede hole, omdat de langere slagman de bunkers in het spel kan brengen of een moeilijke chip terug heeft als hij over de green gaat.
Een ronde op Calusa Pines is een speciale traktatie. Het is zeker waardig te worden beschouwd als een top 100 golfbaan in de VS, hoewel momenteel is er een vooroordeel ten gunste van meer natuurlijke / minder moeilijke golfbanen. Als men hier een spel kan krijgen, zou men de kans moeten grijpen.