Cangrelor: een opkomende therapeutische optie voor patiënten met coronaire hartziekte

Doelstellingen: Het uitvoeren van een systematische up-to-date review en kritische bespreking van potentiële klinische toepassingen van cangrelor op basis van zijn farmacologische eigenschappen en de belangrijkste bevindingen uit gerandomiseerde klinische studies.

Methoden: Een database search (PubMed, CENTRAL en Google Scholar) door twee onafhankelijke onderzoekers, inclusief proceedings van wetenschappelijke sessies van ACC, AHA, ESC, TCT en EuroPCR, van januari 1998 tot en met december 2013.

Resultaten: Cangrelor is een krachtige, intraveneuze, direct werkende P2Y12-antagonist met een snel begin en een snel omkeerbare werking. In tegenstelling tot ticagrelor vereist de interactie van cangrelor met thienopiridines dat de cangrelor-infusie wordt beëindigd voordat wordt overgeschakeld op clopidogrel of prasugrel. Volgens gerandomiseerde studies is een combinatie van cangrelor en clopidogrel relatief veilig en doeltreffender dan de standaard clopidogrelbehandeling, zowel bij urgente als bij electieve percutane coronaire interventies (PCI), waarbij het voordeel van deze combinatie van geneesmiddelen volledig tot uiting komt wanneer de universele definitie van myocardinfarct wordt toegepast. In tegenstelling tot de beschikbare antiplateletgeneesmiddelen met een vertraagd begin en een vertraagde werking, maken de gunstige eigenschappen van cangrelor een wenselijk middel voor ad hoc electieve PCI, voor acute coronaire syndromen met een hoog risico die worden behandeld met onmiddellijke coronaire stenting en voor het overbruggen van operatiepatiënten die periprocedurele P2Y12 remming nodig hebben. Het huidige bewijsmateriaal over cangrelor-therapie is beperkt door het gebrek aan voldoende aangedreven studies die de gelijktijdige toediening van cangrelor met prasugrel of ticagrelor evalueren, de suboptimale opzet van sommige van de studies ten gunste van cangrelor, mogelijk verzwakte voordelen met moderne stentontwerpen, en ten slotte door het gebrek aan overlevingsvoordeel.

Conclusies: Met zijn farmacokinetische en farmacodynamische voordelen, die consistente en sterke P2Y12 remming mogelijk maken, en met zijn snelle aanvang en snelle omkering van de werking zonder de noodzaak van een antidotum, zou cangrelor de klinische resultaten bij met clopidogrel behandelde patiënten kunnen verbeteren door het verminderen van ischemische voorvallen, met behoud van een gunstig veiligheidsprofiel. Verdere studies naar de veiligheid en werkzaamheid van cangrelor naast nieuwe orale P2Y12-remmers zijn echter gerechtvaardigd.

Plaats een reactie