Verenigde StatenEdit
In mei 1995 beschuldigde de toenmalige Amerikaanse senator Bob Dole Cannibal Corpse – samen met hiphopacts als de Geto Boys en 2 Live Crew – van het ondermijnen van het nationale karakter van de Verenigde Staten. Een jaar later kwam de band opnieuw onder vuur te liggen, ditmaal als onderdeel van een campagne van de conservatieve activist William Bennett, Senator Joe Lieberman, toenmalig Senator Sam Nunn, en National Congress of Black Women voorzitster C. Delores Tucker om de grote platenmaatschappijen – waaronder Time Warner, Sony, Thorn-EMI, PolyGram en Bertelsmann – ertoe te bewegen “20 platengroepen te dumpen … die verantwoordelijk zijn voor de meest aanstootgevende teksten”.
Cannibal Corpse was ook te zien in de Jim Carrey-film Ace Ventura uit 1994: Pet Detective, waarin ze een verkorte versie van hun nummer “Hammer Smashed Face” speelden.
AustraliëEdit
Met ingang van 23 oktober 1996 was de verkoop van alle toen beschikbare audio-opnamen van Cannibal Corpse in Australië verboden en waren alle exemplaren daarvan uit de muziekwinkels verwijderd. Op dat moment waren de Australian Recording Industry Association en de Australian Music Retailers Association bezig met het implementeren van een systeem voor het identificeren van potentieel aanstootgevende platen, bekend als de “labelling code of practice.”
Alle tien albums van Cannibal Corpse, het live-album Live Cannibalism, de boxed set 15 Year Killing Spree, de EP Worm Infested, en de single “Hammer Smashed Face” werden tussen 2006 en 2007 opnieuw uitgebracht in Australië, uiteindelijk geclassificeerd door ARIA en toegestaan voor verkoop in Australië. Ze zijn echter allemaal “beperkt” en alleen te koop voor mensen ouder dan 18 jaar. Sommige worden verkocht in “gecensureerde” en “ongecensureerde” edities, wat duidt op de verandering van de cover art. Desondanks, wanneer tentoongesteld in sommige winkels, zijn zelfs de “ongecensureerde” edities handmatig gecensureerd.
Na discussie over het hen verbieden van toeren, deed de Australische comedy act The Chaser een lounge muziek versie van hun nummer “Rancid Amputation” op hun show The Chaser’s War on Everything, door te beweren dat de muziek, en niet de tekst, het probleem was, door een lounge muziek versie uit te voeren.
DuitslandEdit
Alle Cannibal Corpse albums tot en met Tomb of the Mutilated werden bij de release verboden om te worden verkocht of tentoongesteld in Duitsland vanwege hun grafische cover art en verontrustende teksten; de band was ook verboden om nummers van deze albums te spelen tijdens tournees in Duitsland. Dit verbod werd pas in juni 2006 opgeheven. In een interview in 2004 probeerde George Fisher zich te herinneren wat de oorspronkelijke aanleiding voor het verbod was:
“Een vrouw zag iemand een van onze shirts dragen, ik geloof dat ze een lerares is, en ze veroorzaakte er gewoon een grote rel over. Dus kunnen we niets meer spelen van de eerste drie platen. En het is echt klote omdat er kinderen komen en ze willen dat we alle oude nummers spelen – en dat zouden we ook doen – maar ze weten hoe het zit. We kunnen ‘Born in a Casket’ niet spelen, maar wel ‘Dismembered and Molested’.”
RuslandEdit
Zes van de acht geplande shows van de Russische tournee van de band in 2014 werden geannuleerd na protesten van lokale orthodoxe activisten. Een maand voor de tournee zei de religieuze activist Dimitry Tsorionov dat de muziek van Cannibal Corpse volgens de Russische wet strafbaar was omdat het “aanzet tot religieuze verdeeldheid.” Hij was niet te spreken over de teksten en zei dat ze “dood, geweld en verschillende vormen van seksuele perversie” propageerden. Het optreden in Nizjni Novgorod werd halverwege gestopt, nadat de politie in de zaal naar drugs had gezocht. Het concert in Sint-Petersburg werd op het laatste moment afgelast vanwege niet nader genoemde “technische redenen”. Fans begonnen te rellen, en achttien van hen werden gearresteerd. Bandleden verklaarden dat de Russische autoriteiten dreigden hen op te sluiten als de band zou optreden omdat ze niet over de juiste visa beschikten.
Reacties op criticiEdit
Cannibal Corpse’s teksten en album/T-shirt artwork bevatten vaak transgressieve en macabere beelden, waaronder afbeeldingen van extreem geweld en gore; de band heeft dit altijd verdedigd als artistieke expressie die duidelijk fictief is. In een interview voor de documentaire Metal: A Headbanger’s Journey, zei George Fisher dat death metal het best begrepen wordt “als kunst”, en beweert dat veel gewelddadiger kunst te vinden is in het Vaticaan, erop wijzend dat dergelijke afbeeldingen aantoonbaar meer transgressief zijn omdat ze echt gebeurd zijn. Enkele voorbeelden van Cannibal Corpse’s meest controversiële songtitels zijn “I Cum Blood,” “Meat Hook Sodomy,” “Entrails Ripped from a Virgin’s Cunt,” “Necropedophile,” “Stripped, Raped, and Strangled,” en “Fucked with a Knife.”
Over hetzelfde onderwerp zei George “Corpsegrinder” Fisher ooit in een interview:
“We zingen niet over politiek. We zingen niet over religie…Al onze liedjes zijn korte verhalen die, als iemand dat zou willen, kunnen worden omgezet in een horrorfilm. Echt, dat is alles wat het is. We houden van gruwelijke, enge films, en we willen dat de teksten ook zo zijn. Ja, het gaat over het doden van mensen, maar het promoot het helemaal niet. In principe zijn het fictieve verhalen, en dat is het. En iedereen die daar boos over wordt, is belachelijk.”
In antwoord op de beschuldigingen dat de songteksten van zijn band mensen ongevoelig maken voor geweld, stelde Alex Webster dat deathmetalfans alleen van de muziek genieten omdat ze weten dat het geweld dat in de songteksten wordt uitgebeeld niet echt is:
“Ik denk dat mensen er waarschijnlijk niet zo ongevoelig voor zijn, inclusief ikzelf, zoals je weet, we zingen over al deze dingen en je kijkt naar een film waarvan je weet dat het niet echt is en dat het geen big deal is, maar als je echt iemand zijn hersens ingeslagen zou zien worden recht voor je neus, denk ik dat het een vrij dramatische impact zou hebben op elk menselijk wezen, snap je wat ik bedoel? Of een vreselijke, grove daad van geweld of wat dan ook, recht voor je neus, ik bedoel je zou erop reageren, het maakt niet uit hoeveel films je hebt gezien of naar hoeveel gore metal je hebt geluisterd of wat dan ook, ik weet zeker dat het iets heel anders is als het recht voor je neus gebeurt. Ook al hebben we nu waanzinnig entertainment, onze sociale realiteit is eigenlijk een beetje meer beschaafd dan toen, ik bedoel we hangen geen mensen op of slaan ze op straat en ik denk dat dat een positieve verbetering is voor elke samenleving naar mijn mening.”
Hij gelooft ook dat de gewelddadige teksten een positieve waarde kunnen hebben: “Het is goed om woedemuziek te hebben als uitlaatklep.” George Fisher legde de inhoud van hun nummers uit: “Er is nooit iets serieus. We denken niet aan iemand in het bijzonder die we proberen te doden, of kwaad te doen of wat dan ook.”