Cape Breton Highlands National Park

Barrièrestrand voor Freshwater Lake met goed afgeronde rotsblokken. Let op de hoogte boven zeeniveau.

Glaciaal puin aan de noordzijde van Freshwater Lake.

Het grootste deel van het park ligt in wat het Ganderia Terrane wordt genoemd, soms aangeduid als het Bras d’Or of Aspy Terrane. Dit was oorspronkelijk een deel van Gondwana, het zogenoemde peri-Gondwanan Terrane, dat zich door zeebodemverspreiding van Gondwana heeft afgescheiden en tijdens de Salinische Orogenese in botsing is gekomen met Laurentia. Het bewijs van deze botsing, het sluiten van de Iapetus Oceaan en de vorming van de Iapetus Suture, is te zien in het noordwestelijke deel van het park waar het Ganderia Terrane verbonden is met de Blair River Inlier, zelf een overblijfsel van de Laurentia continentale marge, aangeduid als het peri-Laurentiaans Terrane. Andere terrane botsingen volgden, waaronder het Avalonia Terrane tijdens de Acadian orogeny, en het Meguma Terrane tijdens de Neoacadian Orogeny. Toen, tussen 340 en 300 Ma, botste Gondwana met Laurentia en vormde Pangea. Rond 200 Ma begon het schuiven, dat uiteindelijk de Atlantische Oceaan vormde.

Op de Cabot Trail tussen het hoofdkwartier van het park bij Ingonish Beach en Ingonish is een 402 Ma oude vroeg-Devoonse granodioriet blootgelegd, de Cameron Brook Pluton, terwijl de Keltic Lodge, op Middle Head, op een 493 Ma oude vroeg-Ordovicische graniet en een 550 Ma oude neoproterozoïsche dioriet ligt. Het strand voor Freshwater Lake is een klassiek kiezelstrand, een barrièrestrand met keien die goed afgerond en gepolijst zijn door de golfslag. Gletsjerpuin ligt duidelijk langs het pad aan de noordkant van het meer. Een soortgelijke balk doorsnijdt Ingonish Harbor.:90

Een midden tot 375 Ma laat Devoon graniet is te zien langs het Cabot Trail tussen Ingonish en waar het het park verlaat bij South Harbor, terwijl een 403 Ma vroeg Devoon orthogneis wordt blootgelegd bij Neils Harbour noordwaarts. Vanaf Cape North volgt de Cabot Trail de Aspy Fault in zuidelijke richting, waar de vroeg-Carboon Windsor Group en de Horton Group aan het licht komen, tot hij bij Big Intervale het park weer binnenkomt. Deze groepen gesteenten bestaan uit kalksteen, moddersteen, anhydriet, gips, haliet, siltsteen, fluviatiele zandsteen, schalie en conglomeraat. De Windsor Groep is ook ontsloten bij Ingonish en Ingonish Beach.

De Cabot Trail buigt dan af naar het noorden, kruist de Wilkie Brook Fault Zone, en betreedt het meest zuidelijke deel van de Blair River Inlier. De inlier wordt begrensd door de Wilkie Brook Fault Zone in het oosten en de Red River Fault Zone in het zuidwesten bij Lone Shieling. De breukzones worden gemarkeerd door een zone van afgeschoven gesteenten, gekenmerkt door myloniet. Tussen deze zones liggen ontsluitingen van Silurische Fox Back Ridge dioriet en granodioriet, alsmede de Red River Anorthosite Suite van midden-proterozoïsche ouderdom.

De Cabot Trail volgt dan de Grande Anse River in westelijke richting, met blootgelegde Horton Group tot hij de kust bij Pleasant Bay bereikt. Dit is de locatie van het 364 Ma Laat-Devoonse graniet van het Pleasant Bay Pluton. Verder zuidwaarts komt men de 433 Ma Ordovicisch-Silurische Belle Cote Road orthogneis tegen, gevolgd door een andere graniet (Proterozoïsch-Devoon).

Als het pad een lus maakt naar het westen om de kustlijn te volgen, komen rotsen van de 439 Ma Ordovicisch-Silurische Jumping Brook Metamorphic Suite bloot te liggen. Deze suite bestaat uit gemetamorfoseerde siltsteen, wacke, conglomeraat, arkose, en kleine rhyoliet. In het midden van deze suite kan het 379 Ma Devoonse graniet van het Gillanders Mountain Pluton worden gevonden. Het pad komt een 439 Ma Cambrium graniet tegen voordat het het park bij La Rigoueche verlaat.

Plaats een reactie