Carnitine, een vetmobilisator?

Carnitine is een aminozuur met als functie het transporteren van vetzuren naar de mitochondriën – het cellulaire organel dat verantwoordelijk is voor het leveren van de energie die nodig is voor cellulaire activiteit.

Carnitine is ook bekend als L-carnitine of levocarnitine. Dit aminozuur wordt hoofdzakelijk verkregen uit voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong – vlees of zuivelproducten – en uit de eigen productie van het lichaam.

Hoe werkt carnitine?

Ons lichaam is verantwoordelijk voor de synthese van vetten om er energie uit te halen en dagelijkse activiteiten uit te voeren. In de mitochondriën van de cellen wordt dit vet omgezet in energie.

Korte- of middellange-keten vetzuren – acetoazijnzuur, propionzuur, valeriaanzuur, boterzuur, enz. – passeren het binnenste mitochondriale membraan. Vetzuren met een lange keten – palmitinezuur, stearinezuur en oliezuur – hebben echter carnitine nodig om dat membraan in de mitochondriale cel te kunnen passeren.

Wanneer het lichaam hoge doses carnitine gebruikt, bevordert het het gebruik van vetten voor de omzetting in energie in plaats van suikers. Dit proces leidt tot een verlies van vetstoffen in het lichaam. Het vermindert ook de spiervermoeidheid en de hersteltijd na de training.

Carnitine wordt in de lever en de nieren geproduceerd uit de synthese van de aminozuren lysine en methionine. De inname ervan is niet essentieel, behalve in speciale omstandigheden zoals een toestand van verzwakking of langdurige ziekte of anti-epileptische medicatie.

Carnitine

Carnitine-inname

Over het algemeen produceert het lichaam voldoende carnitine voor het goed functioneren van het lichaam. De toediening van carnitine in combinatie met de behandeling van sommige hart- en vaatziekten en nierziekten is echter zeer effectief gebleken.

  • Cardiovasculaire ziekten: acuut myocardinfarct, myocardiale necrose, hartritmestoornissen.
  • Renale ziekten: leveraandoeningen, cirrose.
  • Mentale ziekten: Alzheimer, seniele depressie, leeftijdsgebonden vergeetachtigheid.
  • Stofwisselingsziekten: suikerziekte, hoog LDL-cholesterolgehalte, hoog triglyceridengehalte.
  • Dermatologische problemen: oxidatie van de huid door veroudering, littekens en striae.

Het is echter aan een arts om de in te nemen dosering en het soort carnitine voor te schrijven: L-carnitine, L-acetylcarnitine, enz. Een hoge consumptie van dit aminozuur kan leiden tot verharding of verstopping van de slagaders, evenals hart- en vaatziekten.

Andere situaties waarin carnitine wordt ingenomen is om de fysieke prestaties tijdens sportactiviteiten te verhogen – door een snel spierherstel – en om vet te verbranden – door het op te nemen in diëten voor zwaarlijvige mensen.

De dagelijkse dosis, voor een gezond persoon, varieert van 500 milligram tot 2 gram per dag (L-carnitine is in de handel als acetyl-, propionyl-, tartraat-, fumaraat-, HC1… en in de vorm van oplossing, capsules, tabletten of injecteerbare middelen). Het wordt aanbevolen om de dagelijkse inname in twee doses te verdelen.

Hoewel de consumptie ervan door atleten gebruikelijk kan zijn, zijn er geen significante studies die bevestigen dat het nemen van L-carnitinesupplementen enig extra voordeel oplevert bij fysieke prestaties.

Evenwel tonen studies aan dat het opnemen van dit supplement in het dieet om vet te verbranden noodzakelijk is om het aan te vullen met aerobe lichaamsbeweging, zodat het vet kan transporteren, omzetten in energie en dus vet kan verbranden.

Er zijn geen significante studies die bevestigen dat het nemen van L-carnitinesupplementen enig extra voordeel oplevert bij fysieke prestaties.

Plaats een reactie