Vroege carrièreEdit
Na de oorlog begon Kasem zijn professionele omroepcarrière in Flint, Michigan. Later werkte hij in Detroit als disc jockey voor WJBK-AM (en deed shows als The Lone Ranger en Sergeant Preston of the Yukon), WBNY in Buffalo, New York en een station in Cleveland voordat hij naar Californië verhuisde. Bij KYA in San Francisco stelde de general manager voor dat hij het wat rustiger aan zou doen en in plaats daarvan over de platen zou praten. Bij KEWB in Oakland, Californië, was Kasem zowel muziekregisseur als on-air persoonlijkheid. Hij zei dat hij geïnspireerd was door een Who’s Who in Pop Music, 1962 tijdschrift dat hij in de prullenbak vond. Hij creëerde een show met biografische weetjes over de artiesten die hij speelde, en trok de aandacht van Bill Gavin, die hem probeerde te rekruteren als partner. Nadat Kasem in 1963 bij KRLA in Los Angeles ging werken, begon zijn carrière te bloeien en maakte hij zich sterk voor de R&B muziek van East L.A.
Kasem acteerde in een aantal low-budget films en radiodrama’s. Terwijl hij “dance hops” presenteerde op de lokale televisie, trok hij de aandacht van Dick Clark, die hem inhuurde als co-host van een dagelijkse tienermuziekshow genaamd Shebang, te beginnen in 1964. Kasem speelde onder meer in Hawaii Five-O en Ironside. In 1967 verscheen hij in The Dating Game, en speelde de rol van “Mouth” in de motorbendefilm The Glory Stompers. In 1969 speelde hij de rol van Knife in de film Wild Wheels, en had een kleine rol in een andere biker film, The Cycle Savages, met Bruce Dern en Melody Patterson, en The Incredible 2-Headed Transplant (ook met Dern).
Kasem’s stem was de sleutel tot zijn carrière. In 1964, tijdens de Beatlemania rage, had Kasem een kleine hitsingle genaamd “Letter from Elaina”, een gesproken-woord opname die het verhaal vertelde van een meisje dat George Harrison ontmoette na een Beatles concert in San Francisco. Aan het eind van de jaren 1960 begon hij als stemacteur te werken. In 1969 begon hij aan een van zijn beroemdste rollen, de stem van Shaggy in Scooby-Doo, Where Are You! Hij sprak dat jaar ook de drummer Groove in van The Cattanooga Cats.
1970-1988: Acteren/voiceover werk en American Top 40Edit
Op 4 juli 1970 lanceerde Kasem, samen met Don Bustany, Tom Rounds, en Ron Jacobs, het wekelijkse radioprogramma American Top 40 (AT40). In die tijd was top 40 radio op zijn retour omdat DJ’s de voorkeur gaven aan album-georiënteerde progressieve rock. Losjes gebaseerd op het TV programma Your Hit Parade, telde de show af van #40 naar #1 gebaseerd op de Billboard Hot 100 wekelijkse hitlijst. Kasem mengde biografische informatie en trivia over de artiesten, evenals flashbacks en “Long-Distance Dedication”-segmenten waarin hij brieven las van luisteraars die liedjes wilden opdragen aan verre geliefden. Regelmatig noemde hij een weetje over een naamloze zanger voor een reclameblok, en gaf dan de naam van de zanger na terugkeer van het reclameblok. Kasem eindigde het programma met zijn sign-off, “Houd je voeten op de grond en blijf reiken naar de sterren.”
De show debuteerde op zeven stations, maar ging al snel het hele land over. In oktober 1978 werd de show uitgebreid van drie naar vier uur. Het succes van American Top 40 leidde tot verschillende navolgers, waaronder een wekelijkse half uur durende muziekvideo televisieshow, America’s Top 10, gehost door Kasem zelf. “Toen we voor het eerst de lucht ingingen, dacht ik dat we minstens 20 jaar zouden blijven bestaan,” merkte hij later op. “Ik wist dat de formule werkte. Ik wist dat mensen afstemden om te weten wat de nummer 1 was.” Door zijn grote kennis van muziek werd Kasem niet alleen bekend als disc jockey, maar ook als muziekhistoricus.
In 1971 verzorgde Kasem de karakterstem van Peter Cottontail in de Rankin/Bass productie van Here Comes Peter Cottontail. In datzelfde jaar verscheen hij in The Incredible 2-Headed Transplant, in wat waarschijnlijk zijn best herinnerde acteerrol is. Van 1973 tot 1985 was Kasem de stem van Robin in verschillende series van de Super Friends-franchise. In 1980 was hij de stem van Merry in The Return of the King. Hij sprak ook de stem in van Alexander Cabot III in Josie and the Pussycats en Josie and the Pussycats in Outer Space, en leverde een aantal stemmen voor Sesamstraat.
In de late jaren 1970, speelde Kasem een acteur die Columbo imiteerde in de Hardy Boys/Nancy Drew Mysteries tweedelige aflevering “The Mystery of the Hollywood Phantom.” Hij speelde een golfcommentator in een aflevering van Charlie’s Angels getiteld “Winning is for Losers”, en was te zien in Police Story, Quincy, M.E. en Switch. In 1977 werd Kasem ingehuurd als de verteller voor de ABC sitcom Soap, maar hij stopte na de pilootaflevering vanwege de controversiële inhoud van de show. Rod Roddy nam zijn plaats in het programma in. In 1984 maakte Kasem een cameo in Ghostbusters, waarin hij zijn rol als presentator van American Top 40 opnieuw opnam. Aan het eind van de jaren zeventig was hij omroeper voor NBC.
In 1983 hielp Kasem bij de oprichting van de American Video Awards, een jaarlijkse muziekvideo award show die werd opgenomen voor distributie naar de televisie, en die hij ook presenteerde en coproduceerde. Zijn doel was om het de “Oscars” van de muziekvideo’s te maken. Er waren slechts vijf award shows. De laatste show werd uitgezonden in 1987.
1988-1998: Casey’s Top 40Edit
In 1988 verliet Kasem de Amerikaanse Top 40 vanwege een contractgeschil met ABC Radio Network. Hij tekende een vijfjarig contract van $ 15 miljoen met Westwood One en begon Casey’s Top 40, die een andere grafiek gebruikte, de Radio & Records Contemporary (CHR)/Pop radio airplay chart (ook gelijktijdig gebruikt door Rick Dees Weekly Top 40). Hij presenteerde ook twee kortere versies van de show, Casey’s Hot 20 en Casey’s Countdown. Aan het eind van de jaren 1990 presenteerde Kasem de introductieceremonie van de Radio Hall of Fame.
Kasem sprak de stem in van Mark in Battle of the Planets en verschillende Transformers-personages: Bluestreak, Cliffjumper, Teletraan I en Dr. Arkeville. Hij verliet Transformers tijdens het derde seizoen omdat hij vond dat de show beledigende karikaturen van Arabieren en Arabische landen bevatte. In een artikel uit 1990 legde hij uit:
Een paar jaar geleden deed ik een van de stemmen in de tv-tekenfilmserie Transformers. In een week bevatte het script een kwaadaardig personage genaamd Abdul, Koning van Carbombya. Hij was net als alle andere tekenfilm Arabieren. Ik vroeg de regisseur: ‘Zijn er goede Arabieren in dit script voor balans? We keken. Er was er nog een, maar hij was niet anders dan Abdul. Dus zei ik tegen de regisseur dat ik naar eer en geweten niet aan die show kon meewerken.
Van 1989 tot 1998 was Kasem de presentator van Nick at Nite’s New Year’s Eve countdown van de beste herhalingen van het jaar. In het begin van de jaren negentig was hij ook te zien in Saved by the Bell en ALF. In 1997 stopte Kasem met zijn rol als Shaggy in een geschil over een Burger King commercial, waarna Billy West en Scott Innes het personage eind jaren ’90 en begin jaren 2000 overnamen.
1998-2009: American Top 40 tweede runEdit
De oorspronkelijke American Top 40, gehost door Shadoe Stevens na Kasem’s vertrek, werd in 1995 geannuleerd. Kasem kreeg de rechten op de naam terug in 1997, en de show was weer in de lucht in 1998, op het AMFM Network (later overgenomen door Premiere Radio Networks).
Aan het einde van 2003, Kasem kondigde aan dat hij AT40 zou verlaten zodra zijn contract afliep en zou worden vervangen door Ryan Seacrest. Hij ging akkoord met een nieuw contract om in de tussentijd zijn wekelijkse adult contemporary countdown shows te blijven presenteren, die op dat moment beide de titel American Top 20 droegen. In 2005 hernieuwde Kasem zijn contract met Premiere Radio Networks om zijn shows te blijven hosten, waarvan er een was teruggebracht tot tien nummers en werd omgedoopt tot American Top 10 om de verandering te weerspiegelen.
In april 2005 werd een televisiespecial genaamd American Top 40 Live uitgezonden op het Fox-netwerk, gehost door Seacrest, met Kasem die in de show verscheen. In 2008 deed Kasem de voice-over voor WGN America’s Out of Sight Retro Night. Hij was ook de gastheer van de kortstondige Amerikaanse versie van 100% tijdens het seizoen 1998-99.
In juni 2009 kondigde Premiere aan dat het niet langer Kasem’s twee overgebleven countdowns zou produceren, waarmee een einde kwam aan hun elf jaar durende relatie. Kasem, 77 jaar oud, zag af van het vinden van een andere zender of een vervangende presentator, omdat hij andere wegen wilde bewandelen, zoals het schrijven van een memoires. Hij stuurde een persbericht waarin hij aankondigde dat hij zou stoppen met radio tijdens het weekend van 4 juli, de 39e verjaardag van de eerste countdown show.
Kasem deed ook voice-overs voor tv-commercials gedurende zijn carrière, en verscheen in meer dan 100 commercials.
In 2002, hernam Kasem de rol van Shaggy. In 2009 stopte hij met stemacteren. Zijn laatste optreden was de stem van Shaggy in Scooby-Doo! and the Samurai Sword. Hij heeft Shaggy nog wel een keer ingesproken voor “The Official BBC Children in Need Medley”, maar zonder naamsvermelding op zijn verzoek. Hoewel hij officieel met acteerpensioen is, deed Kasem de stem van Colton Rogers, Shaggy’s vader, op terugkerende basis in de 2010-2013 serie Scooby-Doo! Mystery Incorporated, opnieuw uncredited op zijn verzoek.
Wat zijn herkenbare stemkwaliteit betreft: “Het is een natuurlijke kwaliteit van heesheid in het middengebied van mijn stem die ik ‘garbage’ noem,” verklaarde hij aan The New York Times. “Het is geen heldere omroepersstem. Het is meer de stem van de buurman.”