De meeste bronnen van cassiteriet worden tegenwoordig gevonden in alluviale of placerafzettingen die de resistente verweerde korrels bevatten. De beste bronnen van primair cassiteriet worden gevonden in de tinmijnen van Bolivia, waar het wordt aangetroffen in hydrothermale aders. Rwanda heeft een opkomende cassiterietmijnbouw. Gevechten om cassiterietafzettingen (met name in Walikale) zijn een belangrijke oorzaak van het conflict dat in de oostelijke delen van de Democratische Republiek Congo wordt uitgevochten. Dit heeft ertoe geleid dat cassiteriet als een conflictmineraal wordt beschouwd.
Cassiteriet is een wijdverbreid minder belangrijk bestanddeel van stollingsgesteenten. De Boliviaanse aders en de oude uitgeputte mijnen van Cornwall, Engeland, zijn geconcentreerd in kwartsaders en pegmatieten bij hoge temperaturen, die geassocieerd zijn met granitische intrusieven. De aders bevatten gewoonlijk toermalijn, topaas, fluoriet, apatiet, wolframiet, molybdeniet en arsenopyriet. Het mineraal komt op grote schaal voor in Cornwall als oppervlakteafzettingen op Bodmin Moor, bijvoorbeeld, waar uitgebreide sporen te vinden zijn van een hydraulische mijnbouwmethode die bekend staat als streaming. Momenteel is de belangrijkste tinproductie afkomstig van placer- of alluviale afzettingen in Maleisië, Thailand, Indonesië, de Maakhir-regio in Somalië, en Rusland. Hydraulische mijnbouwmethoden worden gebruikt om het gedolven erts te concentreren, een proces dat berust op het hoge soortelijk gewicht van het SnO2-erts, van ongeveer 7,0.