Abstract
Boren als Ursula Hilaria Celia Caridad Cruz Alfonso op 21 oktober 1924 in Havana, Cuba, zou Celia Cruz een 60 jaar lange muzikale carrière als zangeres en opnamemaakster hebben.1 Op het moment van haar dood in 2003 was zij de onbetwiste koningin van de salsa, beweend door fans in de Verenigde Staten, Latijns-Amerika en Europa.2 Tijdens haar carrière maakte ze meer dan 76 platen; ze won drie Grammy’s en vier Latin Grammy’s; en werkte samen met een grote verscheidenheid aan muzikanten, waaronder salsasterren Tito Puente, Willie Collin en Johnny Pacheco, maar ook soulartiesten Aretha Franklin en Patti Labelle, alternatieve rocker David Byrne, hiphopartiest Wyclef Jean, en zelfs de beroemde tenor Luciano Pavarotti. Ze speelde in twee Hollywood-films, The Mambo Kings en The Perez Family, en in verschillende Mexicaanse telenovelas. Onder haar vele eerbetonen, ontving ze een ster op de Hollywood Walk of Fame, ontving de Amerikaanse National Medal of the Arts, was het onderwerp van een BBC documentaire, en het onderwerp van een reizende tentoonstelling gesponsord door het Smithsonian, die verschillende kledingstukken van Celia Cruz’s podium optredens tentoonstelt in het Smithsonian Museum of American History in Washington, DC.3 Er zijn verschillende boeken gebaseerd op haar leven, waaronder een kinderboek en haar autobiografie.4