Dit hoofdstuk begint met de bespreking van de fysische chemie die ten grondslag ligt aan de lipide- en proteïnecomponenten van celmembranen om verschillende aspecten van membraanbiochemie te onderzoeken die relevant zijn voor neuronen en hun ondersteunende cellen. Om zijn unieke functionele rol te kunnen vervullen moet elk neuron een groot aantal intracellulaire activiteiten reguleren die plaatsvinden in axonen en dendrieten die ver verwijderd zijn van de celkern. Bijvoorbeeld, zowel axonale geleiding tijdens de ontwikkeling als remodellering van dendritische stekels in antwoord op lokale input impliceren veel verschillende complexe controlesystemen die gelokaliseerd en autonoom zijn. Plasmamembranen, endoplasmatisch reticulum, en Golgimembranen hebben alle asymmetrische verdelingen van lipiden tussen cytoplasmatische en exocytoplasmatische bladen. Wanneer Golgi-blaasjes in het plasmamembraan versmelten, worden hun luminale oppervlakken extracellulair aan het oppervlak van het plasmamembraan. Het hoofdstuk vermeldt ook de structuren van plasmamembranen die zich van andere celmembranen onderscheiden door de aanwezigheid van zowel glycolipiden als glycoproteïnen op hun buitenoppervlakken en de aanhechting van cytoskelet-eiwitten aan hun cytoplasmatische oppervlakken. Interrelaties tussen typische membraancomponenten worden ook in het hoofdstuk afgebeeld.