Vroege levenEdit
Smith werd geboren in Van Nuys, Californië. Zijn vader, Frank Smith, was een filmtekenaar en animator, terwijl zijn oom Paul J. Smith animator en regisseur was voor de Walter Lantz Studios. Smith bracht drie jaar van zijn jeugd door in Parijs, waar zijn vader de Engelstalige tak van een Franse animatiestudio leidde. Hij behaalde zijn middelbare schooldiploma aan de Grover Cleveland High School in Reseda, Californië. Hij bezocht de California State University, Northridge en behaalde een B.A. in Theatre.
ActeerachtergrondEdit
Smith werd ontdekt door een talentagent tijdens het acteren in een schooltoneelstuk, Man of La Mancha. Na een paar jaar te hebben gewerkt in film en televisie, kreeg hij de rol van Terry “The Toad” Fields in de film American Graffiti van George Lucas uit 1973, een rol die hij herhaalde in het vervolg van de film uit 1979, More American Graffiti.
In 1973 verschenen hij en American Graffiti co-ster Cindy Williams samen in een aflevering van Love, American Style getiteld “Love and the Time Machine”.
In 1974 speelde hij met Ron Howard in The Spikes Gang, gefilmd in Spanje, samen met Lee Marvin en Gary Grimes; en in 1978 verdiende hij een hoofdrol in Cotton Candy, geregisseerd door Howard.
Smith speelde een van Buddy Holly’s bandgenoten in The Buddy Holly Story, een raceautocoureur in Disney’s Herbie Goes Bananas, en de hoofdrol als een wetenschapper in Never Cry Wolf. Zijn werk in Starman, als Mark Shermin, een SETI-lid dat sympathiseert met de benarde situatie van het hoofdpersonage, werd ook geprezen. In 1979 werd Smith gecast naast Barney Martin als de hoofdrol in Norman Lear’s laatste TV-serie, McGurk: A Dog’s Life, die nooit verder kwam dan de pilot.
Een andere rol was in “Banshee,” een aflevering van The Ray Bradbury Theater met Peter O’Toole en Jennifer Dale. Hij was ook te zien in de aflevering “Boys! Breng reuzenpaddenstoelen groot in je kelder”. Een van zijn latere hoofdrollen was in “The Beacon”, een aflevering van The Twilight Zone waarin hij samen met Martin Landau en Giovanni Ribisi in een vroege rol speelde.
Hij speelde in The Untouchables. Daarna speelde hij mee in The Hot Spot en Deep Cover, en in het midden van de jaren negentig verscheen hij in films als Speechless, I Love Trouble, en Perfect Alibi.
Smith speelde een rol in de HBO-film And the Band Played On, en leverde vervolgens een prestatie in de tv-miniserie Streets of Laredo.
Hij verscheen ook in The Beast in 1996 en in een kleine rol in het grote budget Deep Impact in 1998. Hij speelde een belangrijk personage in de made-for-television film Blackout Effect.
Meer recent verscheen hij in miniseries zoals P.T. Barnum, Kingdom Hospital en The Triangle, evenals in de speelfilm Lucky You geregisseerd door Curtis Hanson. In 2009 speelde hij een hoofdrol, Sheriff Golightly, in de tweede aflevering van de tv-serie Fringe.
Never Cry Wolf (1983)Edit
Smith wijdde bijna drie jaar aan het filmen van Never Cry Wolf. Smith zei: “Ik was veel nauwer betrokken bij die film dan ik bij enige andere film was geweest. Niet alleen acteren, maar ook schrijven en het hele creatieve proces.” Hij vond het ook een moeilijk proces. “Gedurende een groot deel van het twee jaar durende opnameschema in Canada’s Yukon en in Nome, Alaska, was ik de enige aanwezige acteur. Het was de eenzaamste film waar ik ooit aan heb gewerkt.” Tijdens het filmen raakte hij zo gecharmeerd van het Noordwesten dat hij besloot te verhuizen naar Vancouver, British Columbia, waar hij sinds het midden van de jaren tachtig woont.
Carroll Ballard, regisseur van Never Cry Wolf, vroeg Smith om een groot deel van de vertelling voor de film te schrijven. Smith trad ook op in een lange scène met wolven en kariboes waarin hij volledig naakt was. Tijdens het werken aan deze productie vormde Smith een hechte vriendschap met de auteur, Farley Mowat, en de twee bleven vrienden tot Mowats dood in 2014.
RegisserenEdit
Naast zijn acteercarrière is Smith zich sinds het midden van de jaren negentig steeds meer gaan toeleggen op zijn werk achter de camera, als schrijver en als regisseur. Zijn eerste film als regisseur was het camp-horrorverhaal Trick or Treat (1986) voor Dino De Laurentiis, waarin Smith ook speelde. In 1992 regisseerde en acteerde hij in Fifty/Fifty, een film gefilmd in Maleisië met in de hoofdrollen Robert Hays en Peter Weller. Hij was een van de regisseurs van de TV serie Space: Above and Beyond (1995) en de regisseur van de eerste aflevering (“Welcome to the Hellmouth”) waarmee de hitserie Buffy the Vampire Slayer (1997) van start ging. Daarna regisseerde hij de enorm succesvolle speelfilm Air Bud (Disney, 1997), en twee tv-miniseries voor Hallmark Entertainment, Roughing It, met in de hoofdrol James Garner als Mark Twain, (2001) en Icon (2005), met in de hoofdrollen Patrick Swayze, Michael York en Patrick Bergin. Hij regisseerde talrijke afleveringen van de Canadese televisieserie DaVinci’s Inquest, en schreef en produceerde The Clinic, een film over een dierenkliniek voor Animal Planet in 2003.
In 2003 schreef en regisseerde hij de veelgeprezen Canadese speelfilm The Snow Walker voor Lions Gate Films, gebaseerd op een verhaal van Farley Mowat (van Never Cry Wolf faam), die een terugkeer naar het noordpoolgebied betekende voor Smith en negen Genie Award-nominaties opleverde, waaronder die voor Beste Film, Beste Aangepast Scenario, en Beste Regisseur voor Smith.
Hij woont sinds de jaren tachtig in Vancouver, Brits Columbia en ook in Los Angeles, Californië, en blijft productie-, regie-, acteer- en schrijfcredits bijschrijven in een carrière die meer dan 40 jaar omspant.
In 2007 schreef en regisseerde Smith de Brits/Canadese coproductie Stone of Destiny voor Mob Films en Infinity Features, met in de hoofdrollen Charlie Cox, Robert Carlyle en Kate Mara. Stone of Destiny was de afsluitende Gala Presentation van het Toronto International Film Festival 2008. Zijn volgende film was Dolphin Tale voor Alcon Entertainment. De hitfilm, gebaseerd op een waargebeurd verhaal, met in de hoofdrollen Harry Connick Jr., Ashley Judd, Morgan Freeman, Kris Kristofferson, Nathan Gamble en Cozi Zuehlsdorff, werd op 23 september 2011 uitgebracht door Warner Bros. Tot op heden heeft de film meer dan 70 miljoen dollar aan de binnenlandse kassa’s opgebracht en meer dan 100 miljoen dollar wereldwijd.
Hij keerde terug om het vervolg, Dolphin Tale 2, te schrijven en te regisseren. Hij baseerde zijn originele script op verschillende waargebeurde gebeurtenissen die zich hebben voorgedaan in het Clearwater Marine Hospital, waaronder de dramatische redding van een baby dolfijn genaamd “Hope” die toevallig plaatsvond tijdens de wrap party van de eerste film, met veel van de cast en crew van de film die toekeken. De hele cast keerde terug om deel te nemen, en de film werd uitgebracht door Warner Bros op 12 september 2014.