In Xian in de provincie Shaanxi in het noorden van China is een experimentele toren gebouwd die naar verluidt de grootste luchtzuiveraar ter wereld is met een hoogte van meer dan 100 meter (328 voet). De toren wordt getest door onderzoekers van het Instituut voor Aarde en Milieu van de Chinese Academie van Wetenschappen om de doeltreffendheid ervan te kwantificeren. De autoriteiten zijn op zoek naar manieren om het chronische smogprobleem van het land aan te pakken en dit zou een goede oplossing kunnen zijn als ze kunnen bewijzen dat het goed werkt. De wetenschapper die het project leidt, beweert dat de luchtkwaliteit merkbaar is verbeterd, hoewel verdere tests nodig zijn.
“De toren kent geen gelijke in termen van grootte… de resultaten zijn behoorlijk bemoedigend.” – Cao Junji
Om de basis van de toren bevindt zich een systeem van kassen die een gebied bestrijken dat ongeveer half zo groot is als een voetbalveld. Het zuigt vervuilde lucht aan en verwarmt die met zonne-energie. De verwarmde lucht stijgt dan op door de toren en passeert meerdere lagen reinigingsfilters. Volgens Cao Junji, hoofd van het onderzoek, hebben zij de afgelopen maanden verbeteringen in de luchtkwaliteit waargenomen in een gebied van 10 vierkante kilometer (3,86 vierkante mijl) in de stad en is de toren er sinds de lancering in geslaagd meer dan 10 miljoen kubieke meter (353 miljoen kubieke voet) schone lucht per dag te produceren. Bovendien was de toren in staat om op ernstig vervuilde dagen de smog te verminderen tot bijna een gematigd niveau.
In de winter is de vervuiling in Xian het grootst, omdat de verwarming van de stad voor het grootste deel op steenkool draait. Daarom is de toren speciaal ontworpen om ook in de wintermaanden volledig functioneel te zijn. Het systeem aan de basis werkt ook in de koude maanden nog, omdat de coatings op de kassen het glas in staat stellen zonnestraling met een veel hogere efficiëntie te absorberen.
Wat de elektriciteitsbehoefte betreft, de toren heeft maar weinig stroom nodig om te draaien. Cao zei trots: “Er is overdag nauwelijks stroom nodig. Het idee heeft heel goed gewerkt in de testrun.”
Er zijn een dozijn vervuilingscontrolestations in het gebied om het effect van de toren te testen. Ze zijn opgezet door Cao’s team, dat regelmatig de resultaten controleert en de algemene prestaties van de toren in de gaten houdt, evenals de functionaliteit ervan in de loop van de tijd, door de seizoenen en veranderende weersomstandigheden heen. Tot dusver is de gemiddelde vermindering van PM2.5 – de fijne deeltjes in smog die als het schadelijkst voor de gezondheid worden beschouwd – met 15% gedaald tijdens zware verontreiniging. Deze resultaten zijn voorlopig omdat het experiment nog loopt.
Het doel van dit project is een effectieve, goedkope methode te vinden om verontreinigende stoffen kunstmatig uit de atmosfeer te verwijderen. In China heeft de Nederlandse kunstenaar Daan Roosegaarde in 798, een creatief park in Beijing, al een smogtoren geplaatst waarvan eerder werd gedacht dat het de grootste in China was. Die toren was slechts zeven meter hoog en produceerde ongeveer acht kubieke meter schone lucht per seconde.
De experimentele faciliteit in Xian is een verkleinde versie van een veel grotere smogtoren die Cao en zijn collega’s in de toekomst in andere steden in China hopen te bouwen. Een full-sized toren zou 500 meter (1.640 voet) hoog worden met een diameter van 200 meter (656 voet), volgens een octrooiaanvraag die ze in 2014 hebben ingediend. De grootte van de kassen zou bijna 30 vierkante kilometer (11,6 vierkante mijl) kunnen beslaan en de plant zou krachtig genoeg zijn om de lucht voor een kleine stad te zuiveren.
Verschillende mensen in Xian vertelden de South China Morning Post dat ze het verschil hadden gemerkt sinds de toren in werking is gesteld. Hier is wat de mensen zeggen:
- Een manager van een restaurant ongeveer 1 km ten noordwesten van de faciliteit zei dat ze deze winter een verbetering van de luchtkwaliteit had opgemerkt, hoewel ze eerder niet op de hoogte was van het doel van de toren. “
- Een student milieukunde aan de Shaanxi Normal University, ook een paar honderd meter van de toren, zei dat de verbetering heel merkbaar was. “Ik kan het niet helpen naar de toren te kijken elke keer als ik er langs kom. Hij is heel hoog, hij springt in het oog, maar hij is ook heel stil. Ik hoor geen wind in of uit de toren gaan,” zei ze. “De luchtkwaliteit is verbeterd. Daar twijfel ik niet aan.”
- Een lerares op de Meilun Tiancheng kleuterschool aan de rand van de 10 vierkante kilometer grote zone zei echter dat ze geen verandering had gevoeld. “Het is net zo erg als elders,” zei ze.