De damp is brandbaar en verdovend, wat voorzichtigheid vereist.
Monochloorethaan is de minst giftige van de chloorethanen. Net als andere gechloreerde koolwaterstoffen is het een depressivum voor het centrale zenuwstelsel, zij het een minder krachtige dan veel soortgelijke verbindingen. Mensen die de dampen inademen bij een concentratie van minder dan 1% in de lucht, ondervinden gewoonlijk geen symptomen. Bij concentraties van 3% tot 5% vertonen de slachtoffers meestal symptomen die lijken op die van alcoholvergiftiging. Het inademen van de dampen bij >15% concentratie is vaak dodelijk, maar de meeste in de handel verkrijgbare handverpakkingen bevatten in totaal 30% volume geconcentreerde dampen die op natuurlijke wijze in de buitenlucht verspreiden.
Bij blootstelling aan concentraties hoger dan 6% tot 8% vertonen slachtoffers vaak een oppervlakkige ademhaling, verlies van bewustzijn en een gedaalde hartslag. Zij kunnen worden gewekt (bijgebracht) door lichamelijk contact of hard geluid. Op dit punt is verwijdering uit de blootstellingszone aan te bevelen om het bewustzijn te herstellen. De langetermijneffecten van blootstelling gedurende een periode van 4 uur of meer zullen bijwerkingen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met die van een alcoholische kater, met uitdroging, duizeligheid, verlies van helder zicht en tijdelijk bewustzijnsverlies, dat een uur of langer kan duren. Als een slachtoffer niet langer aan het gas wordt blootgesteld, keert hij snel terug naar zijn normale gezondheid. Dit kan worden bevorderd door inname van extra vocht, vitaminen en suikers.
Toxische overmatige blootstelling begint bij concentraties van 9% tot 12%, de hartslag daalt verder, het slachtoffer kan oppervlakkiger gaan ademen of helemaal stoppen, hij reageert niet op prikkels van buitenaf en kan onwillekeurig gaan hijgen, boeren of braken, wat tot aspiratie kan leiden als het slachtoffer niet op zijn zij wordt gedraaid. Dit is een medisch noodgeval en vereist onmiddellijke actie. Het is raadzaam het slachtoffer in de frisse lucht te brengen en geforceerde ademhaling toe te passen om de longen te zuiveren van de giftige dampen. Als het slachtoffer snel genoeg herstelt, is ziekenhuisopname misschien niet nodig, maar is wel een medisch onderzoek nodig om er zeker van te zijn dat er geen orgaanschade is opgetreden.
Bij >12% concentratie beginnen het hart, de longen en de nieren van het slachtoffer te falen. Onmiddellijke reanimatie gevolgd door medische ondersteuningsmaatregelen kan nodig zijn om fataal nier-, long- en hartfalen te voorkomen.
Studies naar de effecten van chronische blootstelling aan ethylchloride bij dieren hebben inconsistente resultaten opgeleverd, en er bestaan geen gegevens over de langetermijneffecten op mensen. Sommige studies hebben gerapporteerd dat langdurige blootstelling lever- of nierschade kan veroorzaken, of baarmoederkanker bij muizen, maar deze gegevens zijn moeilijk reproduceerbaar.
Hoewel chloorethaan niet specifiek is ingedeeld wat betreft carcinogeniteit voor mensen, suggereert recente informatie carcinogeen potentieel en is het aangewezen als ACGIH categorie A3, Confirmed Animal Carcinogen with Unknown Relevance to Humans. Als gevolg daarvan heeft de Amerikaanse staat Californië het in Proposition 65 opgenomen als een bekend carcinogeen. Niettemin wordt het nog steeds in de geneeskunde gebruikt als een plaatselijk verdovingsmiddel.
Recreatieve drugEdit
Chloorethaan is een recreatieve inhalatiedrug, hoewel het niet moet worden verward met een stofdoek of ingeblikte lucht, die is samengesteld uit gefluoreerde koolwaterstoffen met een laag gewicht, zoals tetrafluormethaan, chloordifluormethaan of een ander soortgelijk gas.
- In Brazilië is het een traditionele (hoewel illegale) drug die tijdens Carnaval wordt gebruikt en plaatselijk bekend staat als “lança-perfume”