Chronische bekkenpijn is een veel voorkomende en belangrijke aandoening bij vrouwen. Het wordt geschat op een prevalentie van 3,8% bij vrouwen. Vaak is de etiologie van chronische bekkenpijn niet duidelijk, omdat er veel aandoeningen van het voortplantingskanaal, het maagdarmstelsel, de urologische organen, het bewegingsapparaat en het psychoneurologische systeem zijn die in verband kunnen worden gebracht met chronische bekkenpijn. De anamnese en het lichamelijk onderzoek zijn van cruciaal belang bij de beoordeling van een vrouw met chronische bekkenpijn en moeten betrekking hebben op alle mogelijke systemen die mogelijk betrokken zijn bij chronische bekkenpijn, niet alleen op het voortplantingsstelsel. Er moet selectief gebruik worden gemaakt van laboratorium- en beeldvormend onderzoek, evenals van laparoscopie. Bewust laparoscopisch in kaart brengen van pijn is voorgesteld als een manier om de informatie die uit laparoscopische evaluaties wordt verkregen te verbeteren. De behandeling van chronische bekkenpijn kan uit twee benaderingen bestaan. De ene is de behandeling van de chronische pijn zelf als diagnose, en de andere is de behandeling van ziekten of aandoeningen die een oorzaak van of een factor in chronische bekkenpijn zouden kunnen zijn. Deze twee benaderingen sluiten elkaar niet uit, en bij veel patiënten kan een effectieve therapie het beste worden bereikt door beide benaderingen te gebruiken. De behandeling van chronische pijn en de behandeling van vier van de meest voorkomende aandoeningen die in verband worden gebracht met chronische bekkenpijn (endometriose, verklevingen, prikkelbare darm syndroom, en interstitiële cystitis) worden in dit overzicht besproken.