Abstract
abstract: Bergmann’s rule stelt dat, binnen soorten zoogdieren, individuen de neiging hebben groter te zijn in koelere omgevingen. De geldigheid van deze regel is echter ter discussie gesteld. Wij onderzochten de relatie tussen grootte en breedtegraad en tussen grootte en temperatuur bij verschillende soorten zoogdieren. Wij testten ook het idee dat kleinere zoogdieren de Bergmann-regel sterker volgen dan grotere zoogdieren, zoals te verwachten is indien behoud van warmte de oorzaak van de regel is. Wanneer alle studies in aanmerking werden genomen, was het percentage soorten dat een positieve correlatie vertoonde tussen grootte en breedtegraad significant >50% (78 van 110 soorten). Ook het percentage soorten met een negatieve correlatie tussen grootte en temperatuur was significant >50% (48 van 64). Analyses waarbij alleen significante studies of alleen studies met uitgebreide bemonstering werden gebruikt, ondersteunen eveneens de regel van Bergmann. De trends grootte/breedtegraad en grootte/temperatuur waren consistent binnen alle ordes en de meeste families waarvoor gegevens beschikbaar zijn. Wij vonden geen steun voor de hypothese dat kleinere zoogdieren zich sterker aan Bergmann’s regel houden dan grotere zoogdieren. Wij vonden dus brede steun voor Bergmann’s regel als algemene trend voor zoogdieren; onze analyses ondersteunen echter niet het behoud van warmte als verklaring.
De huidige nummers staan nu op de Chicago Journals website. Sinds de oprichting in 1867, heeft The American Naturalist zijn positie behouden als een van ’s werelds belangrijkste peer-reviewed publicaties op het gebied van ecologie, evolutie, en gedragsonderzoek. Het doel is om artikelen te publiceren die van breed belang zijn voor het lezerspubliek, nieuwe en belangrijke problemen stellen, nieuwe onderwerpen introduceren, conceptuele eenwording ontwikkelen, en de manier waarop mensen denken veranderen. AmNat legt de nadruk op verfijnde methodologieën en innovatieve theoretische syntheses – alles in een poging om de kennis van de organische evolutie en andere brede biologische principes te bevorderen.
Sinds haar ontstaan in 1890 als een van de drie hoofdafdelingen van de Universiteit van Chicago, heeft The University of Chicago Press als haar missie omarmd de verplichting om wetenschap van de hoogste standaard te verspreiden en serieuze werken te publiceren die het onderwijs bevorderen, begrip kweken bij het publiek, en het culturele leven verrijken. Vandaag de dag publiceert de Journals Division meer dan 70 tijdschriften en hardcover series, in een breed scala van academische disciplines, waaronder de sociale wetenschappen, de geesteswetenschappen, onderwijs, de biologische en medische wetenschappen, en de natuurwetenschappen.