CityLife (Milaan)

WolkenkrabbersEdit

Il Dritto (“De Rechte”) – Allianz TowerEdit

Main article: Allianz Tower

Lo Storto (“The Twisted One”) – Generali TowerEdit

Main article: Generali Tower

Il Curvo (“The Curved One”)Edit

Main article: Libeskind Tower

ResidencesEdit

Hadid ResidencesEdit

De residenties aan de Via Senofonte, gelegen in het zuidoostelijke deel van het CityLife gebied, zijn ontworpen door Zaha Hadid. De woningen bestaan uit zeven gebouwen die een breed scala aan mogelijkheden bieden, van eenpersoonsappartementen tot dubbelhoge penthouses.

De woningen aan de Via Senofonte worden ontsloten via ruime lobby’s met kenmerkende architectonische elementen, zoals grote ramen met uitzicht op het park. De details en verfijning van het ontwerp geven de ingangen een hoog prestige niveau. Het meubilair, ontworpen door Zaha Hadid, is harmonieus geïntegreerd in de ruimtes door de zachte en omhullende lijnen. De door Zaha Hadid ontworpen woningen bieden hun bewoners een dagelijkse ervaring van grote schoonheid, vloeiendheid en lichtheid. De woningen aan de Via Senofonte volgen de kronkelige loop van de daken en balkons, waardoor een zeer dynamisch en elegant effect ontstaat dat het landschap eronder weerspiegelt.

De tuinen van de door Zaha Hadid ontworpen woningen volgen de vloeiende lijnen van de gebouwen en worden bewogen door geplaveide paden en grasvelden met lichte depressies die aangename rustplaatsen creëren. De binnenplaatsen bieden een rustige en veilige omgeving en bieden markante uitzichten over de stad en het park. De woningen aan de Via Senofonte zijn klasse A gecertificeerd.

Libeskind ResidencesEdit

Libeskind Residences

De woningen aan de Via Spinola, gelegen in het zuidwestelijke deel van het CityLife gebied, zijn ontworpen door Daniel Libeskind. De woningen bestaan uit vijf gebouwen en bieden een breed scala aan mogelijkheden, van eenpersoonsappartementen tot dubbelhoge penthouses.

De woningen aan de Via Spinola liggen in de stijlvolle wijk Fiera Milano, tussen Piazza Giulio Cesare en Piazza Amendola. Aan de ene kant kijken ze uit op het nieuwe openbare park met panoramisch uitzicht op de Alpen en het stadscentrum. Daniel Libeskind heeft een woonarchipel ontworpen die optimaal beantwoordt aan de behoeften van het moderne leven: het ontwerp herinterpreteert het klassieke model van de woonbinnenplaats om een cirkelvormig patroon te creëren. De afwisseling van gevelmaterialen en de verticale oriëntatie van de uitlijningen geven een sculpturaal effect aan de gebouwen. Een systeem van balkons creëert buitenruimten van verschillende diepten voor elk appartement.

Er zijn privétuinen en toegangswegen tot de gebouwen langs de perimeter. Te midden van een natuurlijk landschap, met aangename rustplaatsen, is de binnenplaats gebouwd op een cirkelvormige heuvel die geleidelijk afdaalt naar de ondergrondse weg. De woningen aan de Via Spinola zijn klasse A gecertificeerd.

CultuurEdit

Palazzo delle ScintilleEdit

Voormalig Pavillon 3, nu Palazzo delle Scintille

Het voormalige Paviljoen 3 van Fiera Milano City, dat zich in Viale Cassiodoro bevindt en een totale oppervlakte van 15.500 m2 heeft, werd herbouwd. Het heette vroeger Palazzo dello Sport en werd in april 1923 door Paolo Vietti-Violi gebouwd voor de Milan Motor Show. Vanaf november van datzelfde jaar was het uitgerust met een velodroom. Het was een van de eerste gebouwen die het licht zagen in de opkomende tentoonstellingswijk Fiera Milano. Het werd omgedoopt tot Palazzo delle Scintille, een plaats voor cultuur-, mode- en designtentoonstellingen op internationaal niveau.

Openbare ruimtes & andere gebouwenEdit

Piazza Tre TorriEdit

Piazza Tre Torri tijdens de kerstperiode

De Piazza Tre Torri, ontworpen door One Works, bevindt zich in het midden van de drie torens langs het voetgangerspad dat Largo Domodossola verbindt met het nieuwe openbare park. Het plein met twee verdiepingen openbaart zich op de twee belangrijkste niveaus van het publieke domein en fungeert als een kruispunt tussen het park en de voetgangersas Domodossola. Binnen hetzelfde ontwerpbereik bevindt zich het ondergronds parkeren naast de kelderverdiepingen van Il Dritto die de parkeerterreinen verbinden met de bovenliggende commerciële activiteit. De detailhandelsfuncties, die onder meer sterk worden gekenmerkt door het modewarenhuis aan de voet van de Lo Storto, en de commerciële activiteit in de open lucht die rond het plein en langs het pad naar de Piazza VI Febbraio is verspreid, maken het mogelijk dat het openbare plein zich opent naar de stad en het omringende park.

De configuratie van het openbare plein belicht drie belangrijke aspecten. Ten eerste verbindt het plein het zuidelijke en het noordelijke deel van het park, dus tussen het huidige Piazza Giulio Cesare en de Via Domodossola. Ten tweede legt het een oost-westrelatie, waardoor het Piazza VI Febbraio in verband wordt gebracht met het winkelcentrum en het park in het westen. Tenslotte is het centrale Tre Torre Plaza een stedelijk steunpunt en een integraal onderdeel van het beschreven padenstelsel. Bovendien wordt door dit horizontale netwerk een verticaal systeem gesuperponeerd, dat alle drie de torens op zowel hun toegangsniveau als de twee openbare referentieniveaus van het hele project verbindt met het metrostation.

De sterke ruimtelijke articulatie wordt opgelost door grote openingen die uitkijken op het hypogeaplein, waardoor het zicht op de drie torens van onderaf wordt vrijgegeven en een directe integratie met hetzelfde mogelijk wordt gemaakt. Het lagere niveau, gedefinieerd door het plafondontwerp dat omhoog draait in de grote openingen en gedeeltelijk in de blinde gevels tussen de ramen, versterkt nogmaals de continuïteit van plaats tussen de verschillende niveaus. De struiken en siergrassen die de bloemperken voor de torens sieren, dragen bij tot een zekere intimiteit van de privé-buitenruimten. Struiken en kleurrijke bloemenborders, waarvan sommige zullen variëren met de verandering van de seizoenen, omlijsten alle openingen.

De verlichtingsbron van het plein hangt aan kabels die tussen tegenoverliggende gebouwen zijn gespannen. In dit specifieke geval, gebruiken de elektrische kabels de structurele steunen van de luifel als hun uitgangspunt en lopen op een geschikte manier door de open ruimte die beide niveaus tegelijkertijd verlicht.

CityLife ParkEdit

Via Luciano Berio

Met een oppervlakte van ongeveer 170.000 m2 (1.800.000 sq ft), omvat het fiets- en wandelpaden. Het vervolledigt ook de groep parken in het noordwesten van Milaan, met Parco Sempione en het park van het zakendistrict Porta Nuova. De internationale wedstrijd voor het ontwerp van het park werd in 2010 uitgeschreven en gewonnen door de architectuurstudio’s Gustafson Porter, Melk, One Works en Ove Arup.

Het landschapsontwerp weerspiegelt de diversiteit van de Lombardische omgeving en herschept de hoogteverschillen tussen de bergen en de vlakte, de twee meest onderscheidende kenmerken van de regio. 1.500 nieuwe bomen zorgen voor continuïteit met de verscheidenheid en biodiversiteit van het gebied. Het is een enorme groene ruimte waar men kan wandelen, spelen en weer in contact kan komen met de natuur.

De zuidelijke ingang van het nieuwe park wordt de historische Fontein van de Vier Jaargetijden (Fontana delle Quattro Stagioni) op het Piazza Giulio Cesare, die in zijn pracht en praal is hersteld en weer functioneert. Iets verder naar het noorden creëert een fontein een nieuwe attractie en roept de typische landschappen van de Lombardische vlakte op.

PodiumEdit

De totale BVO van het Podium is ongeveer 20.000 m2 (220.000 sq ft) en omvat retail, multiplex cinema, food court. De structuur is gebaseerd op raamwerken, gemaakt door stalen liggers en betonnen platen op gevouwen platen, gerangschikt in een composiet structureel mechanisme. De structuur wordt gekruist door een belangrijk punt van de onderbouw, zodat horizontale stabiliteit wordt bereikt door het gebruik van afzonderlijke systemen-combinatie van betonnen kernen en stalen schoren-voor de twee helften van het structurele lichaam. De plaatsing van de kolommen moet de vrije vorm van de binnenruimte volgen en in overeenstemming zijn met het raster van de onderconstructie. Als gevolg hiervan zijn de overspanningen variabel en hebben veel gebieden zeer lange overspanningen en uitkragingen, die worden opgelost door gebruik te maken van vakwerkliggers in vlakke en ruimtelijke opstellingen. De gevelconstructies moeten vrije bewegingen van de bovenbouw mogelijk maken en de vorm van de buitenhuid volgen, en zijn gebaseerd op verticale frames van variabele vorm, meestal volgens hybride vakwerk- en liggerschema’s.

Winkelcentrum Viale CassiodoroEdit

KinderdagverblijfEdit

Een ontwerpwedstrijd voor architecten jonger dan 35 jaar heeft geleid tot het ontwerp van een geheel nieuw concept van een kinderdagverblijf volgens de nieuwste onderwijsmethoden. Dit nieuwe kinderdagverblijf zal volledig in hout en zonder uitstoot worden gebouwd en zal zich midden in het CityLife-park nestelen.

Plaats een reactie