De toegenomen intensivering van de landbouw gaat gepaard met een wijdverspreid gebruik van herbiciden die een negatieve invloed hebben op de aquatische biodiversiteit. De effecten van herbiciden op toxineproducerende cyanobacteriën zijn slecht bestudeerd. De huidige studie had tot doel de toxicologische en fysiologische effecten van het herbicide clethodim op Raphidiopsis raciborskii (ook bekend als Cylindrospermopsis raciborskii) ITEPA1 en Microcystis aeruginosa BCCUSP232 te onderzoeken. Op dag vier van het experiment resulteerde de blootstelling aan 25 mg/l clethodim in de hoogste celdichtheid van R. raciborskii. Evenzo resulteerde de blootstelling aan de 1, 5, 20 en 50 mg/L clethodim-behandelingen in de hoogste celdichtheid van M. aeruginosa op dag 4 van het experiment. De medium-effectconcentraties (EC50) na 96 uur blootstelling van beide stammen aan clethodim bedroegen 192,98 mg/L en 168,73 mg/L voor respectievelijk R. raciborskii en M. aeruginosa. De aanwezigheid van clethodim verhoogde het totale microcystinegehalte van M. aeruginosa aanzienlijk in vergelijking met de controleculturen. Bij 400 mg/l was het totale saxitoxinegehalte van R. raciborskii 27% hoger dan dat van de controleculturen op dag 4. Daarentegen hadden culturen blootgesteld aan 100 mg/L clethodim de laagste saxitoxinegehalten per celquotum. Bij beide soorten was er een stijging van het intracellulaire waterstofperoxidegehalte tijdens de blootstelling aan clethodim, die gevolgd werd door significante veranderingen (p < 0,05) in de activiteit van antioxidant-enzymen zoals peroxidase en superoxide dismutase. Deze resultaten toonden aan dat de aanwezigheid van lage concentraties clethodim in het aquatisch milieu zou kunnen leiden tot een buitensporige proliferatie van cyanobacteriën en een wijziging van hun cyanotoxinegehalte.