Cockaigne, ook wel gespeld Cockayne, denkbeeldig land van uiterste luxe en gemak, waar lichamelijk comfort en genoegens altijd onmiddellijk bij de hand zijn.
Verwijzingen naar Cockaigne zijn vooral prominent in de middeleeuwse Europese overlevering. Deze verhalen beschrijven rivieren van wijn, huizen gebouwd van cake en gerstesuiker, straten geplaveid met gebak, en winkels die gratis goederen geven aan iedereen. Geroosterde ganzen zwerven rond en nodigen mensen uit om ze op te eten, en beboterde leeuweriken vallen uit de lucht als manna.
De oorsprong van het woord Cockaigne is veel omstreden, maar alle versies neigen ertoe het te zien als aangepast aan of afgeleid van een woord dat “cake” betekent. Een uitstekende vroege Ierse versie van de legende is Aislinge Meic Conglinne (Het visioen van MacConglinne), een parodie op het traditionele heiligenvisioen waarin een koning, bezeten door een vraatzuchtige demon, wordt genezen door een visioen van het land van Cockaigne. Een Franse fabliau uit de 13e eeuw, Cocagne, was wellicht bedoeld om het idee van het mythische Avalon, het eiland van de gelukzaligen, belachelijk te maken. Een Engels gedicht “The Land of Cockaygne” uit ongeveer dezelfde periode is een satire op het kloosterleven. De naam Lubberland verdrong die van Cockaigne in de 17e eeuw. De Big Rock Candy Mountain van de Amerikaanse hobo folklore geeft hetzelfde idee weer.