collider.com

Als het gaat om ontspannende inhoud, zijn kookprogramma’s de creme de la creme van easy-watching feel-good TV. Of een gastheer je nu meeneemt op een tour langs essentiële culinaire bestemmingen en de verborgen juweeltjes van de wereld ontdekt, je de geschiedenis leert achter een favoriet gerecht dat je voor lief neemt, of meedoet aan een kookwedstrijd met hoge inzet voor de hoofdprijs, er is iets met eten dat ons terugbrengt naar onze comfortzone. Er is een reden waarom de kijkcijfers van Food Network na 9/11 stegen, toen kijkers zich wendden tot gemakkelijk entertainment voor comfort (een feit dat Alton Brown welsprekend besprak tijdens zijn all-timer Hot Ones verschijning).

Dat maakt food TV het perfecte kijkmateriaal voor onze huidige moeilijke tijden, vooral terwijl zo velen van ons zich een beetje nestelen in het midden van de voortdurende pandemische reactie. Dus, of je nu op zoek bent naar wat feel-good foodie plezier om naar te kijken op Netflix, wat tweedehands reizen wilt doen, of wat inspiratie nodig hebt voor wat vanavond te koken, we hebben je gedekt met de beste voedsel- en kookprogramma’s op Netflix op dit moment.

Bekijk de volledige lijst hieronder, en ben je op zoek naar wat meer gemakkelijk kijken, bekijk dan de Beste Feel-Good Films op Netflix, en de Beste Shows om te Binge-Watchen.

Ugly Delicious

Presented By: David Chang

Je zou moeilijk een celebrity chef-kok kunnen noemen met meer culturele cache dan David Chang op dit moment, en de restauranteur en Momofuku oprichter brengt al die warmte naar zijn persoonlijkheid gevoede serie Ugly Delicious, die gelijke delen reis food doc, culinaire geschiedenis, en reality hangout is. Met een roterende line-up van bekende gasten, waaronder Danny McBride en Stephen Yeun, Chang neemt de mantel van de brutale en onstuimige reizen eten show populair gemaakt door Anthony Bourdain en reist over de hele wereld op een fascinerende missie om de culturele en historische invloeden achter de favoriete voedsel van de mensheid te begrijpen.

Of hij nu de universele obsessie met taco’s probeert te begrijpen, onderzoekt hoe New Orleans’ obsessie met traditie hun voedselscene stagneert, of in de meest krachtige aflevering tot nu toe de geboorte van zijn eerste kind verwerkt in een aflevering die gericht is op kindereten, Chang zorgt voor een fascinerend, perfectionistisch klankbord waardoor het publiek een nieuw perspectief op de internationale keuken krijgt. Tenzij je zelf een voedselhistoricus bent, krijg je een spoedcursus over het voedsel waar je van houdt, van pizza tot curry, en met Changs fanatieke drang om een eindeloze reeks contexten te overwegen en bloot te leggen, is het een van de meest inzichtelijke, verrassend emotionele en ontegenzeggelijk stellaire voedselprogramma’s die er zijn.

The American Barbecue Showdown

Als je van barbecue houdt, zul je waarschijnlijk verslaafd zijn aan The American Barbecue Showdown, en boos zijn dat er momenteel slechts één seizoen van is. De show heeft een vergelijkbaar formaat als The Great British Baking Show waar een groep deelnemers elke week een andere uitdaging heeft voor twee gewaardeerde juryleden (Kevin Bludso en Melissa Cookston), en aan het einde van de aflevering wordt iemand naar huis gestuurd tot de finale wanneer één deelnemer tot winnaar wordt gekroond.

Wat Barbecue zijn unieke smaak geeft, is dat er zo veel verschillende dingen te doen zijn met de verschillende vleessoorten die de deelnemers tot hun beschikking hebben, evenals de verschillende manieren waarop het koken van barbecue mis kan gaan. Hoewel er momenten zijn waarop The American Barbecue Showdown te veel gaat over het spel in plaats van het eten (een aflevering heeft de deelnemers koken dieren zoals wasbeer en leguaan), de barbecue en de zijkanten zien er fantastisch uit, en net als Baking Show, de show is slim genoeg om te weten dat het beter is wanneer de deelnemers hebben een positieve houding ten opzichte van elkaar in plaats van het zijn moordende concurrenten. Ze weten dat ze het snijden moeten bewaren voor het vlees. – Matt Goldberg

Salt, Fat, Acid, Heat

Hosted By: Samin Nosrat

Samin Nosrat won een James Beard Award voor haar kookboek Salt. Vet. Zuur. Heat. voordat ze besloot om nog dieper te graven met haar Netflix docuserie ook genaamd Salt, Fat, Acid, Heat. Verdeeld over vier afleveringen, elk gericht op een van deze titulaire elementen, volgt de serie Nosrat over de hele wereld op een missie om meer te begrijpen en te onderwijzen over de grondbeginselen van lekker koken. Nosrat begon haar carrière in de keuken van de grote Alice Waters bij Chez Panisse, waar ze leerde hoe chef-koks hun begrip van deze basisprincipes omarmden om van recepten naar instinctief koken te gaan. Maar die vier componenten: zout, vet, zuur en warmte bleven maar terugkomen, met welke volleerde chef ze ook sprak. Door elementen van documentaire, educatie, kookinstructie, geschiedschrijving en persoonlijk reisavontuur te combineren, is Salt. Vet. Zuur. Heat. is een killer watch voor iedereen die wil een holistisch begrip van de grote koken, en de onbezongen chef-koks achter het.

Somebody Feed Phil

Presented By: Phil Rosenthal

Nog een absoluut juweeltje in de categorie reisvoedsel, Somebody Feed Phil vindt komiek en Everybody Loves Raymond-bedenker Phil Rosenthal op weg naar culinaire hotspots over de hele wereld om de waren te proeven, zich te mengen met de lokale bevolking, en in het algemeen zijn eindeloze voorraad van goede vibes te delen met iedereen die hij ontmoet. Rosenthal is geen chef-kok, hij is geen restauranthouder, maar hij is een vocaal gepassioneerde liefhebber van lekker eten en goed gezelschap. En het is gewoon zo simpel. Rosenthal’s enthousiasme is aanstekelijk, wat hem vergezellen op zijn avonturen een absoluut plezier maakt. Of hij nu grijnst van oor tot oor nadat hij zich tegoed heeft gedaan aan een lokale delicatesse of geniet van een bijzonder geestige verbale sparringpartner, Rosenthal geeft je het gevoel dat je deel uitmaakt van het plezier. En probeer het jazzy themalied maar eens uit je hoofd te krijgen na je feel-good binge, ik daag je uit.

The Chef Show

Gepresenteerd door: John Favreau en Roy Choi

Met geliefde hits als Iron Man, Elf, en onlangs, Disney’s eerste live-action Star Wars-serie, The Mandalorian, heeft Jon Favreau zichzelf gevestigd als een koning van publiekslievende inhoud, en met Netflix’s meedogenloos charmante kookserie The Chef Show, brengt Favreau al die feel-good energie naar een van de beste easy-watching shows op Netflix. Opnieuw verenigd met zijn chef-kok adviseur Chef Roy Choi, maakt Favreau een reis door het hele land met zijn vriend en mentor, ontmoet hij een aantal van de grootste namen in de keuken en entertainment onderweg. Helaas ging The Chef Show voor het eerst viral dankzij het moment dat Gwenyth Paltrow geen idee had dat ze in Spider-Man speelde, wat geen eer doet aan hoe krachtig aangenaam de serie op zichzelf is. Favreau is aanstekelijk enthousiast, over zijn all-star gasten, maar vooral over het eten en de kunst om het zo verdomd lekker te maken, en met een van Amerika’s grote chef-koks aan zijn zijde, is hij een gedroomde metgezel voor een streaming foodie road trip.

Zumbo’s Just Desserts

Hosted By: Adriano Zumbo en Rachel Khoo

Zumbo’s Just Desserts is misschien onder je radar verdwenen, maar dat zul je willen rechtzetten, want de Australische bakwedstrijd is extra in de hoogste orde. Geïnspireerd door de over-the-top zoetwarencreaties van Sugar Rush en MasterChef Australia bekende Adriano Zumbo, de kookwedstrijd serie zet aspirant-bakkers tegen elkaar in een reeks van thema-wedstrijden. De twist is dat de slechtst scorende twee concurrenten het aan het eind van elke aflevering tegen elkaar opnemen om een van Zumbo’s buitensporig ingewikkelde en flitsende creaties na te maken. Letterlijk niemand is opgewassen tegen de taak, ooit, maar ze doen hun verdomde best en het is eindeloos vermakelijk om te zien hoe ze tegen de klok racen om een 13-laagse cilindervormige cake, smeltende zweefchocolade, of wat voor waanzin Zumbo in elke nieuwe aflevering kookt, af te maken.

Gedropen in een Willy Wonka-stijl snoepland van neon-gedrenkte gril, zijn de concurrenten over het algemeen charmante, sympathieke mensen die je niet kunt helpen maar wroeten voor, maar seizoen 1 heeft ook het voordeel van de presentatie van een van de beste kookwedstrijd “schurken” in de recente geschiedenis. Zumbo’s Just Desserts is opzettelijk flamboyant en speels, van het ontwerp tot de desserts zelf, tot op het punt dat het bijna een parodie wordt. Maar dat is wat het zo’n heerlijke traktatie maakt.

Chef’s Table

Gecreëerd door: David Gelb

Als je een hardcore foodie of casual student van de culinaire kunsten bent, kun je niet veel beter doen dan Chef’s Table voor een inzichtelijke blik op de artisticiteit, ethos, en vaak alles verterende obsessie die chef-koks over de hele wereld in hun vak brengen. De serie is gemaakt door Jiro Dreams of Sushi regisseur David Gelb en net als zijn gevierde documentaire uit 2011, gaat Chef’s Table over de beheersing van techniek en levenslange toewijding achter ’s werelds meest gevierde chefs. Elke aflevering van het Netflix-origineel richt zich op een andere chef-kok, en of ze nu een carrière in de culinaire kunsten smeedden als een pad om hun cultuur te omarmen of door een dwangmatige drang om het perfecte brood te bakken, elk verhaal is een unieke blik op wat iemand drijft om zijn leven aan eten te wijden en hoe enkele van de belangrijkste vernieuwers in hun vak hun stijl ontwikkelden. Het is een beetje serieuzer en contemplatief dan de standaard food doc, maar het is leerzaam, prachtig gecomponeerd, en zoals alle grote docs, laat je opgaan in de persoonlijkheden die het profileert.

The Final Table

Hosted By: Andrew Knowlton

Netflix’s kijk op de elite kookwedstrijden à la MasterChef en Iron Chef, The Final Table is rechttoe rechtaan niet op het niveau van de series waar het zijn inspiratie uit haalt. Het is echter een onbedoeld vernietigend inzicht in een donkere kant van de eetcultuur en de machtsverschillen die minderheidskoks in de culinaire wereld benadelen, en daarvoor is het een behoorlijk fascinerend horloge. In de set-up strijden 24 gevierde chef-koks uit de hele wereld, getooid met verschillende onderscheidingen van Michelin-sterren tot regionale prijzen, om het perfecte gerecht van bestemmingen over de hele wereld uit te voeren. Voor hun “reis” naar Amerika moeten ze een Thanksgiving-diner bereiden. Voor Brazilië, de traditionele Feijoada stoofpot. En zo verder, door verschillende keukens, van India tot Japan. En waar is het allemaal voor? Waar de meeste kookprogramma’s geldprijzen, boekdeals of andere carrièremogelijkheden als beloning hebben, strijden de reeds gevestigde chefs hier om de onduidelijke eer om aan de “finaletafel” terecht te komen.

So far, so good if a bit overfamiliar, but The Final Table is a strangely out-of-touch series, too. Het sport een schijnbaar moedwillig blitse houding ten opzichte van de historische implicaties van de eetculturen die ze verkennen (de oh-zo-casual blik op slavernij en suikerplantages in de Feijoada aflevering is een bijzonder insert “excuseer me” gif moment, niet om het ongemakkelijk lonken naar Braziliaans model en gast jurylid Alessandra Ambrosia te noemen). En dan is er nog de kwestie van de inherent bevooroordeelde wedstrijden zelf, die de klassiek geschoolde chef-koks de hele tijd bevoordelen, waardoor degenen met een meer regionaal verfijnd of apart palet en vaardigheden aan de zijlijn blijven staan wanneer ze er niet in slagen een perfect traditioneel gerecht uit te voeren. Dan is er ook nog het opvallende verschil in geslacht tussen de deelnemers en de juryleden, een algemeen leeg gevoel in de absurd grote kookarena, en de absolute keuze om uitgerekend het Thanksgiving-diner te kiezen om de Amerikaanse keuken te vertegenwoordigen (opnieuw, zonder enige introspectie over de gecompliceerde historische connotaties van die keuze). Kortom, het is een puinhoop, maar het is een fascinerende puinhoop. Best gepaard met Ugly Delicious als een contrastgeval voor hoe je de internationale keuken met gratie verkent, The Final Table is een van de interessantste omdat het zo’n eigenaardigheid is in de line-up van Netflix.

Million Pound Menu

Hosted By: Fred Siriei

De elevator pitch voor Million Pound Menu is dat het Netflix’s Shark Tank is voor chef-koks en aspirant-restaurateurs. In principe, would-be restauranthouders en gevestigde mensen op zoek naar uitbreiding hebben de mogelijkheid om hun bedrijf te pitchen aan een panel van rechters en would-be investeerders. De BBC Two serie is vermakelijk om naar te kijken en weet de dramatiek er goed in te brengen, door de deelnemers een uur lang in een lege kamer te laten wachten tot hun potentiële investeerders komen opdagen en door de intense muziek te laten horen zodat het publiek de lijdensweg samen met hen in hypersnel tempo kan beleven. Als je nieuwsgierig bent naar de ins en outs van het runnen van een fast-casual restaurant, is er een behoorlijke hoeveelheid feitelijke informatie verstopt in de dramatiek, maar voor het grootste deel, Million Pound Menu leunt zwaar op de “competitie” kant van het voedsel entertainment spectrum in plaats van “educatief” – dat is precies wat het zo’n leuke binge-watch maakt, zelfs als zoals zo veel fast food-opties, je nauwelijks de smaak herinnert op het moment dat het klaar is.

The Curious Creations of Christine McConnell

Gecreëerd door: Christine McConnell

Zonder twijfel de meest unieke en innovatieve voedsel- en kookprogramma’s op Netflix, The Curious Creations of Christine McConnell duurde tragisch genoeg slechts één seizoen, maar wat een heerlijke 6 afleveringen televisie waren we gezegend met. McConnell, de presentatrice en bedenker van de serie, verwierf virale bekendheid met haar fenomenaal versierde, door goth geïnspireerde creaties, van wonderlijke suikerachtige brouwsels tot haar al even indrukwekkende huiselijke transformaties. Met The Curious Creations of Christine McConnell heeft ze al die indrukwekkende esthetiek verwerkt in een klassieke keuken-kookshow in de vorm van een Henson-poppen-sitcom, en ja, het is net zo leuk en ongewoon als het klinkt. McConnells decadente, absurd gedetailleerde woestijnen zijn bijna onmogelijk om thuis na te maken en de serie weet dat, door te beknibbelen op het instructiegedeelte ten gunste van bizarre komedies en Tim Burton meets Dita Von Teese showmanschap. Van het tentakelachtige wezen in McConnells koelkast tot de modieuze geest in haar spiegel (gespeeld door Von Teese), McConnells huis is een wonderland van rariteiten. En niet om dramatisch te doen, maar ik zou letterlijk sterven voor de emotioneel onstabiele en eindeloos geile gereanimeerde roadkill, Rose.

Taco Chronicles

Het is zo’n beetje de onbetwiste waarheid dat als je niet van taco’s houdt, je waarschijnlijk gewoon nog niet de juiste taco hebt gehad. De grote criticus Jonathan Gold heeft een merk opgebouwd rond het geloof dat taco’s het perfecte eten zijn. Maar de kleine tortilla-schelp snacks zijn niet alleen het toppunt van heerlijkheid, ze vertegenwoordigen een enorme erfenis van culinaire traditie en voedsel geschiedenis die teruggaat tot verschillende culturen.

In Taco Chronicles krijg je een spoedcursus in de gevarieerde wortels van het geliefde menu-element, van zijn wortels in de Maya en Libanese keuken tot een geliefde essentie in Mexico, de Verenigde Staten, en over de hele wereld. Om de oorsprong van de taco te achterhalen, kijk je terug op eeuwen van immigratie, aanpassing en vermenging van culturen, en Taco Chronicles brengt die rijke geschiedenis in kaart door zes verschillende soorten taco’s te documenteren; hun geschiedenis, regionaal belang, bereidingswijzen, essentiële ingrediënten, en de chef-koks die het hedendaagse veld leiden.

Sugar Rush

De Martha Stewart Show hielp bakken toegankelijk te maken. Cake Boss en Ace of Cakes maakten het glamoureus. Cake Wars en The Great British Baking Show maakten het competitief. En met Sugar Rush, Netflix krijgt in het spel met een next-level, post-Instagram, neon-verlichte bakwedstrijd die vier teams van bakkers tegen elkaar zet in een drievoudig toernooi naar suikerachtige overwinning. Ronde een is cupcakes, ronde twee is gebak, en ronde drie serveert de meest over-the-top taarten in een strijd royale van eetbare esthetiek en showmanschap. De teams nemen het op tegen hun tegenstanders en de klok, en moeten hun creaties afstemmen op soms vage concepten als “verrassing” of “trendy”. Het is geen bijzonder innovatief idee voor een bakwedstrijd en het heeft een hele hoop van die Netflix-poets om je ogen goed gevoed te houden met visuele snoepjes, maar het zijn de concurrenten zelf die de innovatie brengen en het is consequent leuk om te zien welke wilde hersenspinsels ze bedenken binnen elke nieuwe uitdaging.

The Great British Baking Show

Ik zeg dit zonder hyperbool: The Great British Baking Show is een van de beste TV shows ooit gemaakt. Ik had al heel wat tv-kookprogramma’s gezien voordat mijn ogen de glorie van TGBBS aanschouwden, dus ik was voorbereid op dramatische montages, deelnemers die als “personages” werden afgeschilderd en een moordende competitie. Wat The Great British Baking Show zo goed maakt, is dat het de pretentie wegneemt en gewoon over bakken gaat. Er is geen geldprijs aan het eind, alleen het recht om op te scheppen. De deelnemers gaan elke week drie verschillende uitdagingen aan, waarbij ze een bepaalde tijd krijgen om een bepaald baksel te maken. Maar in tegenstelling tot de meeste Amerikaanse competitieseries, helpen deze deelnemers elkaar openlijk en graag. Ze zijn aardig. Zo aardig dat je spontaan in tranen uitbarst als je je er eenmaal in verdiept hebt, verbaasd over de pure en volslagen menselijkheid die hier getoond wordt. Dit zijn gewoon normale mensen die van bakken houden, die samenkomen om hartig brood, sierlijke taarten of extravagante taarten in elkaar te flansen. Het is allemaal zo aangenaam, en dit is een go-to voor mij geworden als ik een opkikkertje of een pure feel-good tv-show nodig heb. Het is volstrekt uniek, en in de wereld van kookprogramma’s is dat echt moeilijk te vinden. – Adam Chitwood

Ontbijt, Lunch, & Diner

Hosted by: David Chang

Ugly Delicious-bedenker en gerenommeerde chef-kok David Chang leverde met 2019’s Breakfast, Lunch & Dinner opnieuw een Netflix Original reisdoc-serie af. Opnieuw volgt de serie Chang op de weg met een cast van bekende gasten, maar de vier afleveringen tellende serie heeft een beetje een lichtere touch dan Ugly Delicious, waarbij de focus wat meer ligt op de gasten en Chang’s interviews dan diep graven in de cultuur en filosofie van het eten dat ze eten. Dat maakt de vierdelige serie een luchtige, gemakkelijke kijkervaring, of Chang nu stoned met Seth Rogen het eten van Vancouver verkent of zich met Kate McKinnon in Cambodja waagt.

Nailed It

Hosted By: Nicole Byer en Jaques Torres

De ultieme post-Pinterest kookshow, Nailed It combineert alles wat je leuk vindt aan kookwedstrijden met de esthetiek van social media koken en de lulz van #fail cultuur. Stel je iets voor als Sugar Rush, maar in plaats van professionele bakkers, deden de deelnemers gewoon hun verdomde best. Dat is zo’n beetje de haak hier, en terwijl het heerlijk is om te zien welke absolute gruwelen ze uitdagers koken soms, de echte vreugde van Nailed It is in de viering van het proberen en het geven van een goede ouderwetse beste wat je hebt. En dat is het ticket, want Nailed It is goedgehumeurd in plaats van gemeen, waardoor het heel leuk is om te zien hoe de deelnemers er echt voor gaan om die 10.000 dollar mee naar huis te nemen, waardoor elke goof up een ramp wordt.

Cooked

Gecreëerd door: Alex Gibney

Hosted By: Michael Pollan

Een vierdelige docu-serie die probeert om voedselbereidingstechnieken te onderzoeken als ze betrekking hebben op de menselijke gezondheid, overleving en geschiedenis, Cooked is op vaak educatieve, prachtig geschoten serie als je op zoek bent naar iets een beetje meer wetenschappelijk dan uw gemiddelde kookwedstrijd en reis doc. Gecreëerd door Oscar-winnende documentarist Alex Gibney, vooral bekend van docs als Enron: The Smartest Guys in the Room en Going Clear: Scientology & the Prison of Belief – dus, niet bepaald licht onderwerp – vertellen de vier afleveringen van Cooked het verhaal van menselijk voedsel aan de hand van de elementen vuur, lucht, aarde en water. Dat betekent een aflevering gericht op onze teelt, consumptie, en koken van vlees (vuur), brood bakken (lucht), gisting (aarde), en de verdiensten van de pot koken vs instant voedsel in zijn beste aflevering (water).

Het is een sterke serie met veel gedachte erachter, maar elk onderwerp zou gemakkelijk een seizoen op zich kunnen vullen, waardoor de afleveringen wat licht aanvoelen tegen de tijd dat het eindigt. Dat is nooit duidelijker dan in de aflevering waarin ze confronteren hoe geïndustrialiseerd voedsel zich richt op huismoeders om Amerikanen verslaafd te maken aan sterk verwerkte gemakkelijke maaltijden, dat is ook waar je Gibney’s stem echt tot leven voelt komen, een onderwerp waar ze alleen tijd hebben om aan de oppervlakte te krabben, waardoor je zou willen dat je meer had. Dat gezegd hebbende, ze krabben de oppervlakte heel goed en Cooked is een doordachte kijkervaring die sommige van uw ideeën over voedsel kan herschikken zonder te veel van uw tijd te eisen.

Over de auteur