In de neurochirurgie zou, als behandeling voor ernstige epilepsie, het corpus callosum, of het gedeelte van de hersenen dat de twee hersenhelften met elkaar verbindt, volledig worden doorgesneden. Door de verbinding tussen de twee hersenhelften van een patiënt te verbreken, zou de elektrische communicatie worden verbroken, waardoor het aantal en de ernst van de epileptische aanvallen sterk zou verminderen. Bij sommigen zouden de aanvallen volledig verdwijnen.
Hoewel geen effect op het gedrag werd waargenomen nadat commissurotomie was uitgevoerd op apen, gaf het eigenaardige effecten op de menselijke perceptie. Verschillende functies van cognitie zijn overwegend gelokaliseerd in één van de hemisferen. Zo bevindt het Brocas-gebied, dat cruciaal is voor het vormen van zinnen, zich bij de meeste mensen in de linkerhersenhelft ventraal van de gezichtsmotorische cortex. De linker hemisfeer wordt de “sprekende” hemisfeer genoemd en de rechter de “zwijgende”. Een commisurotomie voorkomt dat zintuiglijke input van de stille hemisfeer de sprekende hemisfeer bereikt. Aangezien het linker gezichtsveld in de rechterhersenhelft wordt verwerkt, kan iemand met een commissurotomie voorwerpen aan de linkerkant niet beschrijven, omdat de “sprekende” hersenhelft niets heeft gezien. Het lijkt alsof de persoon helemaal niets heeft gezien, en hij heeft er ook geen last van. Aangetoond kan worden dat prikkels aan de rechterhersenhelft bijvoorbeeld een emotionele reactie geven, maar door het doorgesneden corpus callosum kan dit niet worden verbaliseerd.