Wie was Confucius?
Confucius, ook bekend als Kong Qiu of K’ung Fu-tzu, was een Chinees filosoof, leraar en politiek figuur. Zijn leer, bewaard in de Analecten, richtte zich op het creëren van ethische modellen van familie en publieke interactie en het vaststellen van onderwijsnormen. Na zijn dood werd Confucius de officiële keizerlijke filosofie van China, die zeer invloedrijk was tijdens de Han, Tang en Song dynastieën.
Early Life and Family
Confucius werd waarschijnlijk geboren in 551 v. Chr. (maankalender) in het huidige Qufu, provincie Shandong, China.
Er is weinig bekend over Confucius’ jeugd. Geschriften van de Historicus, geschreven door Ssu-ma Chi’en (geboren 145 v. Chr.; gestorven 86 v. Chr.) biedt het meest gedetailleerde verslag van Confucius’ leven. Sommige hedendaagse historici zijn echter sceptisch over de nauwkeurigheid van het verslag en beschouwen het als een mythe, niet als een feit.
Volgens de Geschriften van de Geschiedschrijver werd Confucius geboren in een koninklijke familie van de Chou Dynastie. Andere verslagen beschrijven hem als geboren in armoede. Wat onbetwist is over het leven van Confucius is dat hij leefde in een tijd van ideologische crisis in China.
Confucianisme
Confucianisme is de wereldbeschouwing over politiek, onderwijs en ethiek onderwezen door Confucius en zijn volgelingen in de vijfde en zesde eeuw v. Chr.Hoewel het confucianisme geen georganiseerde religie is, geeft het wel regels voor denken en leven die zich richten op liefde voor de mensheid, verering van voorouders, respect voor ouderen, zelfdiscipline en conformiteit aan rituelen.
Vanaf de vierde eeuw v. Chr, werd Confucius beschouwd als een wijsgeer die in zijn tijd meer erkenning had verdiend. In de tweede eeuw v. Chr., tijdens China’s eerste Han Dynastie, werden zijn ideeën de basis van de staatsideologie. Vandaag de dag wordt Confucius algemeen beschouwd als een van de meest invloedrijke leraren in de Chinese geschiedenis. Zijn filosofieën worden nog steeds gevolgd door veel mensen die vandaag de dag in China wonen en hebben het denken in Japan, Korea en Vietnam beïnvloed.
Confucius’ overtuigingen, filosofie en leringen
Tijdens de zesde eeuw voor Christus ondermijnden concurrerende Chinese staten het gezag van het Chou-rijk, dat meer dan 500 jaar het oppergezag had gevoerd. Traditionele Chinese principes begonnen te verslechteren, wat resulteerde in een periode van moreel verval. Confucius zag een kans – en een verplichting – om de maatschappelijke waarden van mededogen en traditie te versterken.
De Gulden Regel
Confucius’ sociale filosofie was voornamelijk gebaseerd op het principe van “ren” of “anderen liefhebben” terwijl hij zelfdiscipline betrachtte. Hij geloofde dat ren in praktijk kon worden gebracht door gebruik te maken van de Gulden Regel, “Wat gij niet wilt voor uzelf, doe dat ook anderen niet aan.” (Lunyu 12.2, 6.30).
Over politiek
Confucius’ politieke opvattingen waren eveneens gebaseerd op het concept van zelfdiscipline. Hij geloofde dat een leider zelfdiscipline moest betrachten om nederig te blijven en zijn volgelingen met mededogen te behandelen. Op die manier zouden leiders het goede voorbeeld geven. Volgens Confucius konden leiders hun onderdanen motiveren om de wet te volgen door hen deugdzaamheid en de samenbindende kracht van rituele gepastheid bij te brengen.
Opvoeding
Confucius’ opvoedingsfilosofie concentreerde zich op de “Zes Kunsten”: boogschieten, kalligrafie, computeren, muziek, wagenrijden en ritueel. Voor Confucius was het belangrijkste doel van een opvoeder om mensen te leren leven met integriteit. Door zijn onderricht streefde hij ernaar de traditionele waarden van welwillendheid, fatsoen en ritueel in de Chinese samenleving te doen herleven.
Boeken van Confucius
Confucius wordt gecrediteerd voor het schrijven en uitgeven van enkele van de meest invloedrijke traditionele Chinese klassieken.
‘Analecten van Confucius’
Lunyu, waarin de filosofische en politieke overtuigingen van Confucius worden uiteengezet, wordt verondersteld door zijn discipelen te zijn samengesteld. Het is een van de “Vier Boeken” van het Confucianisme die de Chinese filosoof Zhu Xi, een zelfbenoemde Neo-Confucianist, publiceerde als Sishu in 1190. Lunyu, dat een grote invloed had, werd later in het Engels vertaald onder de titel The Analects of Confucius.
Andere boeken van Confucius omvatten een herschikking van het Boek der Oden en een herziening van het historische Boek der Documenten. Hij stelde ook een historisch verslag samen van de 12 hertogen van Lu, genaamd de Lente en Herfst Annalen.
Dood
Confucius stierf op 21 november 479 v. Chr. in Qufu, China, een jaar nadat hij zijn zoon, Tzu-lu, in de strijd had verloren. Op het moment van zijn dood was Confucius ervan overtuigd dat zijn leer geen significante invloed had gehad op de Chinese cultuur, ook al zou zijn leer de officiële keizerlijke filosofie van China worden. Zijn volgelingen hielden een begrafenis en stelden een rouwperiode in ter ere van hem.
Watch “Confucius: Words of Wisdom” op HISTORY Vault
