Vind bronnen: “Cordance” – nieuws – kranten – boeken – scholar – JSTOR (juli 2008) (Leer hoe en wanneer u dit sjabloonbericht verwijdert)
Cordance, een maat voor hersenactiviteit, is een kwantitatieve elektro-encefalografische (QEEG) methode, ontwikkeld in Los Angeles in de jaren negentig van de vorige eeuw. Het combineert complementaire informatie van absolute (de hoeveelheid kracht in een frequentieband bij een bepaalde elektrode) en relatieve kracht (het percentage kracht in een frequentieband ten opzichte van het totale spectrum) van EEG-spectra.
Cordance is een maat voor regionale hersenactiviteit, berekend met behulp van QEEG-metingen van hersengolfpatronen in een algoritme dat is ontwikkeld in het UCLA Laboratory of Brain, Behavior, and Pharmacology door Drs. Andrew Leuchter en Ian Cook.
Het cordance-algoritme omvat stappen van (a) hertoewijzing van EEG-vermogen, (b) ruimtelijke normalisatie van absoluut en relatief vermogen, en (c) combinatie van het getransformeerde absolute en getransformeerde relatieve vermogen om de cordance-waarden zelf op te leveren.
In vergelijking met andere QEEG-metingen, zoals absoluut vermogen of relatief vermogen, lijkt cordance een superieure correlatie te hebben met regionale hersenperfusie, een van de andere standaardmetingen van regionale hersenactiviteit. Omdat cordance is afgeleid van EEG-signalen, vereisen beoordelingen van de hersenfunctie met cordance niet het gebruik van radioactieve tracermoleculen, zoals het geval is met sommige andere functionele neuroimaging methoden (PET of SPECT scanning).
Cordance is toegepast op het bestuderen van hersenactiviteit bij een verscheidenheid van neurologische en psychiatrische aandoeningen. Een belangrijk studiegebied was de depressieve stoornis, in een poging om biomarkers te ontwikkelen die de behandeling zouden kunnen sturen. Dit werk is midden jaren negentig begonnen bij UCLA en wordt nu herhaald in andere medische centra.