Als u, of een persoon in uw omgeving, frequente perioden van extreme stemmingswisselingen heeft, gaande van perioden van manie, of een overdreven verheven goede stemming, tot snel een verlagende of depressieve stemming, vaak zonder reden, dan hebt u mogelijk een bipolaire stoornis. Laten we eens praten over deze aandoening, en hoe het kan worden beheerd. Zoals zojuist gezegd, is bipolaire stoornis een hersenaandoening die ongewone verschuivingen veroorzaakt in stemming, energie en vermogen om dagelijkse taken uit te voeren. De symptomen kunnen ernstig zijn en van dagen tot maanden duren. Iemand met een bipolaire stoornis kan snel afgeleid zijn, weinig behoefte aan slaap hebben, een slecht beoordelingsvermogen hebben en zichzelf niet in de hand hebben, en roekeloos gedrag en een gebrek aan zelfbeheersing vertonen. Ze kunnen zeer opgewekte stemmingen hebben, zeer betrokken zijn bij hun activiteiten, en af en toe zeer geagiteerd of geïrriteerd lijken. Aan de andere kant kunnen depressieve symptomen van bipolaire stoornis bestaan uit dagelijkse droefheid, concentratieproblemen, eetproblemen, een gebrek aan energie, het gevoel waardeloos te zijn en gedachten aan de dood of zelfmoord. Mensen met een bipolaire stoornis hebben een hoger risico op zelfmoord dan mensen zonder deze aandoening. Ze kunnen ook alcohol of andere middelen misbruiken, wat hun symptomen meestal alleen maar erger maakt. Dus, hoe wordt bipolaire stoornis behandeld? De belangrijkste doelen van de behandeling zijn om de persoon te helpen voorkomen dat hij van de ene fase in de andere overgaat, om de noodzaak van een verblijf in een ziekenhuis of behandelcentrum te voorkomen, om de patiënt te helpen zo goed mogelijk te functioneren tussen de perioden door, om zelfverwonding en zelfmoord te voorkomen, en om bipolaire perioden minder frequent en minder ernstig te maken. Houd er rekening mee dat perioden van depressie of manie vaak terugkeren bij iemand met een bipolaire stoornis, zelfs als ze worden behandeld. Medicijnen, stemmingsstabilisatoren genoemd, zijn gewoonlijk de eerste lijn van behandeling. Vaak gaan ze gepaard met psychotherapie en psycho-educatie. Iemand met een bipolaire stoornis kan ook sterkere medicijnen nodig hebben, zoals antipsychotica of anti-seizuurmedicijnen. Middelen tegen angst en antidepressiva om depressie te behandelen zijn problematisch omdat ze de kans op een manische episode kunnen vergroten, zelfs wanneer mensen ook een stemmingsstabilisator nemen. Sommige patiënten kunnen een procedure ondergaan die elektroconvulsietherapie wordt genoemd, waarbij een kleine hoeveelheid elektrische stroom aan hun hoofd wordt toegediend om epileptische aanvallen in de hersenen te veroorzaken en zo depressie of manie te behandelen. Er bestaat bewijs voor deze behandeling, maar het is beperkt. Ondersteuningsprogramma’s voor mensen met een bipolaire stoornis zijn belangrijk. Familieprogramma’s die steun en voorlichting over bipolaire stoornis combineren, kunnen gezinnen helpen ermee om te gaan en de kans verminderen dat de symptomen terugkeren. Programma’s die outreach- en gemeenschapsondersteunende diensten aanbieden kunnen mensen helpen die geen familie en sociale steun hebben. Het is ook belangrijk voor mensen met een bipolaire stoornis om te leren omgaan met hun symptomen, voldoende slaap te krijgen, een gezonde levensstijl te hebben, recreatieve drugs te vermijden en hun medicijnen op de juiste manier in te nemen, en te leren letten op de vroege tekenen van terugkeer van de symptomen, en een actieplan te hebben om te weten wat te doen als en wanneer de symptomen terugkeren. Vergeet ook niet dat steun heel belangrijk is bij de behandeling van bipolaire stoornis. Familieleden kunnen de patiënt helpen de juiste ondersteunende diensten te vinden en ervoor zorgen dat de patiënt zijn medicatie correct inneemt.