Anaheim AngelsEdit
Eckstein werd door de Boston Red Sox in de 19e ronde van de 1997 amateur draft opgeroepen en op 16 augustus 2000 door de Anaheim Angels van waivers vrijgespeeld. Tijdens het kampioensjaar 2002 van de Angels leidde hij de Major Leagues met drie grand slams, waaronder grand slams in back-to-back wedstrijden tegen de Toronto Blue Jays, waarvan er één een game-winnning grand slam was die de Angels naar de sweep over Toronto leidde, op een moment dat de Angels 7-14 stonden. Na de sweep van de Jays wonnen de Angels 20 van hun volgende 23 wedstrijden.
St. Louis CardinalsEdit
Aan het einde van het seizoen 2004 maakte Eckstein deel uit van een “shortstop merry-go-round,” waarin drie free agent shortstops van ploeg wisselden: Édgar Rentería ging van de Cardinals naar de Boston Red Sox, Orlando Cabrera ging van de Red Sox naar de Angels, en Eckstein ging van de Angels naar de Cardinals.
In zijn eerste zeven seizoenen, vergaarde hij 1.079 hits terwijl hij .286 sloeg. Hij werd verkozen tot het National League All-Star team in 2005, samen met teamgenoten Chris Carpenter, Albert Pujols, Jason Isringhausen en Jim Edmonds. Hij was een late toevoeging aan het 2006 All-Star team. In 3.772 reguliere slagbeurten sloeg Eckstein slechts 305 keer drie slag, met een totaal van 22 in 2007.
Eckstein was een favoriet bij de fans in St. Louis, die hem als een “vervelende” slagman beschouwden (hij verslikte zich ongeveer 2 centimeter op de knuppel). Op Moederdag, 14 mei 2006, was Eckstein een van de meer dan 50 slagmensen die met een roze knuppel zwaaiden ten bate van de Breast Cancer Foundation.
Als lid van de 2006 World Series kampioen St. Louis Cardinals, werd Eckstein uitgeroepen tot de World Series MVP. Na een 1-11 start in de eerste 2 wedstrijden van de World Series ging Eckstein 8 voor 22 met 4 RBI en scoorde 3 runs in de series, waaronder een 4-uit-5 met drie doubles in game 4. De overwinning in de World Series met de Cardinals maakte Eckstein één van de weinige startende korte stop die een World Series won in zowel de American als de National Leagues.
Eckstein werd teruggehaald voor meer dan 47.000 fans om de eerste worp uit te gooien van Game 6 van de World Series in St. Louis op 27 oktober 2011.
Toronto Blue JaysEdit
Op 5 november 2007 werd Eckstein een free agent samen met Kip Wells, Troy Percival, en Miguel Cairo. Op 13 december 2007 tekende hij een contract voor één jaar en 4,5 miljoen dollar bij de Toronto Blue Jays.
Arizona DiamondbacksEdit
Op 31 augustus 2008 werd Eckstein verhandeld aan de Arizona Diamondbacks voor minor league werper Chad Beck.
San Diego PadresEdit
Op 15 januari 2009 tekende hij een contract voor één jaar met korting bij de San Diego Padres op voorwaarde dat hij voornamelijk op het tweede honk zou spelen. Op 22 augustus 2009 verlengden de San Diego Padres Eckstein’s contract tot en met 2010.
Eckstein sloot zich niet aan bij een ploeg voor het seizoen 2011. In juni werd gemeld dat hij aanbiedingen van de Padres en andere teams had ontvangen, maar ervoor koos om geen honkbal te spelen. Hij werkt voor zijn vrouw, actrice Ashley Eckstein. Hij ging officieel met pensioen op 22 januari 2012.
CarrièrestatistiekenEdit
In 1.311 wedstrijden over 10 seizoenen noteerde Eckstein een slaggemiddelde van .280 (1.414-uit-5.041) met 701 runs, 232 tweehonkslagen, 20 driehonkslagen, 35 homeruns, 392 RBI, 123 gestolen honken, 376 honken op ballen, .345 on-base percentage en .355 slugging percentage. Hij sloot zijn carrière af met een .982 fielding percentage, spelend op korte stop en tweede honk. In 44 wedstrijden na het seizoen sloeg hij .278 (49-uit-176) met 26 punten, 4 doubles, 2 homeruns, 18 RBI, 7 gestolen honken en 12 vrije lopen.