David Packard, (geb. 7 sept. 1912, Pueblo, Colo, U.S.-dood 26 maart 1996, Stanford, Californië), Amerikaans elektrotechnisch ingenieur en ondernemer die medeoprichter was van de Hewlett-Packard Company, een fabrikant van computers, computerprinters en analyse- en meetapparatuur.
Na het behalen van zijn B.A. aan de Stanford University in 1934, werkte Packard voor de General Electric Company in Schenectady, N.Y. In 1938 keerde hij terug naar Stanford, waar hij de graad van elektrotechnisch ingenieur behaalde, en in 1939 richtten hij en William R. Hewlett hun bedrijf op in Packard’s garage met een kapitaal van 538 dollar. Het bedrijf, waarin Packard een deskundig administrateur bleek en Hewlett voor veel technische innovaties zorgde, groeide uit tot ’s werelds grootste producent van elektronische test- en meetapparatuur. Het werd ook een belangrijke producent van personal computers en laser- en inkjetprinters. Packard was president van Hewlett-Packard van 1947 tot 1964, chief executive officer van 1964 tot 1968, en voorzitter van de raad van bestuur van 1964 tot 1968 en van 1972 tot 1993.
In 1968 benoemde president Richard M. Nixon Packard tot adjunct van minister van Defensie Melvin Laird. Packard diende deze functie tot 1971, toen hij ontslag nam en het jaar daarop terugkeerde naar Hewlett-Packard als voorzitter van de raad van bestuur. In de jaren ’70 en ’80 was Packard een prominent adviseur van het Witte Huis op het gebied van defensie-aankopen en management.